به گزارش «شیعه نیوز»، خصوصیات بدنی متمایز کننده کاربران از هم روز به روز در علم کامپیوتر بررسی می‌شوند تا به عنوان عامل امنیتی به کار بروند. به طور مثال، هم‌اکنون بسیاری از تلفن‌های هوشمند از اثر انگشت، اسکن عنبیه و تشخیص چهره برای ورود کاربر به دنیای گوشی استفاده می‌کنند. البته شناسه‌های زیستی دیگری، چون شبکیه چشم، رگ‌ها و کف دست نیز ممکن است به کار برود.
اما محققان به تازگی شناسه زیستی جدیدی را معرفی کرده‌اند که می‌توان از آن برای امنیت خانه‌های هوشمند از طریق گوشی هوشمند استفاده کرد و آن اثر گوش است.
محققان دانشگاه المنار در تونس می‌گویند که همه گیر شدن تلفن‌های هوشمند با روند توسعه به سمت زندگی هوشمند، شناسه‌های زیستی را به یک عنصر مهم برای بالا بردن امنیت در خانه‌های آینده تبدیل کرده است. بیومتریک علاوه بر اینکه باید یک ویژگی منحصر به فرد برای هر شخص باشد، باید جهانی و دائمی باشد و گوش، تمام این معیار‌ها را برآورده می‌کند. زیرا تحقیقات قبلی نشان می‌دهند که حتی دوقلو‌های یکسان نیز در گوش خود اختلاف دارند و ساختار گوش کم و بیش پایدار است و تغییرات کمی در طول زندگی نشان می‌دهد.
در واقع، این محققان با پیشنهاد شناسه زیستی گوش در یک اپلیکیشن تلفن هوشمند امیدوارند که بر موانعی مانند هزینه گزاف و نصب پیچیده غلبه کنند. آن‌ها سیستم خود را به عنوان مقرون به صرفه، مقیاس‌پذیر برای دستگاه‌های جدید و آشنا برای اکثر کاربران توصیف می‌کنند.
آن‌ها می‌گویند: خانه هوشمند مزایای زیادی دارد؛ از جمله افزایش راحتی، ایمنی، امنیت و استفاده منطقی از منابعی مانند انرژی که همین امر به صرفه‌جویی در میزان هزینه‌ها نیز کمک می‌کند. از آنجا که اثر گوش یک شناسه زیستی است که به تازگی ترویج شده است، سعی داریم آن را به جایگزینی برای شناسه‌های زیستی رایج تبدیل کنیم.
مزایای اثر گوش
افراد به طور غریزی یکدیگر را از طریق صفات بدن مانند راه رفتن و صدا می‌شناسند. استخراج و ارزیابی چنین ویژگی‌هایی به عنوان امضای بیومتریک با استفاده از روش‌های دید کامپیوتری دشوار است. در سال‌های اخیر، روش‌های بیومتریک با تلفن‌های هوشمند ادغام شده‌اند تا از مزیت‌های امنیتی آن نسبت به شیوه‌های سنتی استفاده کرد. با این حال، چنین سیستم‌های تأیید هویت معمولی از کد‌های الفبایی و گرافیک‌ها یا الگو‌های مبتنی بر کلیک استفاده می‌کنند و به همین دلیل به خاطر سپردن یا هک کردن آن‌ها سخت است.
از سوی دیگر محققان معتقدند که اثر گوش به سایر شناسه‌های زیستی ارجحیت دارد، زیرا این شناسه انفعالی است. یعنی برخلاف تکنیک‌های تشخیص چهره، اثر آن با موی صورت و حالت چهره تغییر نمی‌کند. علاوه بر این، توزیع رنگ گوش حتی از عنبیه یا شبکیه هم بیشتر است.
محققان می‌گویند: گوش از صورت کوچک‌تر است، به این معنی که حتی می‌تواند با تصاویر وضوح پایین‌تر نیز کارآمد و سریع‌تر کار کند و از این نظر حسگر اثر گوش می‌تواند کارآمدتر و سریع‌تر از حسگر تشخیص چهره باشد.
