به گزارش «شیعه نیوز»، برای مشهور شدن و معروف شدن دیگر نیاز نیست هنرپیشه، سیاستمدار یا ورزشکار و خواننده یا عالم و نخبه باشید. جامعه به سمتی رفته است تنها با ایجاد یک صفحه در شبکه های اجتماعی می توانید با ظاهر آرایی، خود را معروف و مشهور کنید و مورد تایید هزاران یا حتی میلیون ها نفر هم قرار گیرید.
دیگر نیازی نیست توانایی یا مهارت خاصی داشته باشید، آقازاده یا دوست یک سلبریتی هم باشید می توانید با به نمایش گذاشتن ظاهر زندگیتان به درجه معروفیت برسید.
شبکه های اجتماعی به ویژه ایسنتاگرام پُر شده است از انسان های تو خالی که ماشین، خانه یا لباس های خود را به معرض نمایش دیگران قرار می دهند و لایک و فالور می گیرند.
در روزگاری که بچه آوری برای خیلی از افراد هزینه آور است، برخی ها با استفاده ابزاری از شیرین زبانی کودکانشان معروف و پولدار می شوند و تصاویر از زندگی معمولی به زندگی لاکچری تبدیل می شود.
به مرور آن تصاویر معمولی از صفحه شخصی آن ها پاک شده و جایشان به عکس های لوکس داده می شود اما شخصیت این آدم ها در سطحی ترین جایگاه باقی می ماند و چیزی جز خودنمایی برای عرضه ندارند.
داشتن فالور زیاد در شبکه های اجتماعی و درآمدزایی از تبلیغاتی که به واسطه این فالورها بدست می آید، خیلی از افراد را دچار خودبزرگ بینی کرده است.
آن ها با به نمایش گذاشتن دنیای لوکس مجازی خود، ذره ای تلاش برای بالاآوردن فرهنگ و تفکر خود نمی کنند، چون حس می کنند این هزاران لایکی که دریافت می کنند مهرتایید بر آن ها است و با رفتارهای سطحی تنها به خودنمایی می پردازند.
در تعطیلات کرونایی شاهد لایو های اینستاگرام از سوی شاخ های مجازی بودیم که از خواننده تا آقازاده در این لایوها حضور داشتند و با رفتارهای غیرمتعارف، سطحی و گاهی مبتذل فالور جذب می کردند و در نهایت خود را معروفت ترین انسان ها نسبت به کسانی که سال ها به دلیل توانمندی و مهارت هایشان به جایگاهی رسیده اند، معرفی می کردند.
یکی از بلاگرهای معروف که سال های قبل مدعی بوده است همسرش شاگرد یک سوپر مارکت بوده و به واسطه شبکه مجازی به نان و نوایی رسیده اند، این روزها از لوکس ترین ویلاها تصاویری منتشر می کند و در این صفحه جز عکس ویلا، لباس و تبلیغات چیز به درد به خوری نمی یابید.
یا پسری که به واسطه دوستی با یک فوتبالیست مشهور شده و در تمام عکس های او، آن فوتبالیست هم حضور دارد.
حتی می توان به همسر یکی از خواننده های آن ور آبی نیز اشاره کرد که به «محسن چاووشی» به دلیل خوانندن ترانه ای درباره امام علی (ع) توهین کرده است. این خانم به واسطه مشهوریت همسرش این روزها برای خود در فضای مجازی حاشیه هایی درست کرده تا بیشتر دیده شود و او به جز این همسر یک خواننده است هیچ جایگاه، مهارت و توانایی ندارند. این افراد توخالی در فضای مجازی قارچ گونه در حال رشد هستند.
کوتوله های حبابی
در همین ارتباط، «جعفر بای»، جامعه شناس و پژوهشگر به خبرنگار شبستان می گوید: قیمت های حبابی، سکه حبابی، خودروهای حبابی، ملزومات منزل حبابی، ارز حبابی، بورس حبابی، ملک حبابی و در نهایت با آدم های حبابی روبرو هستیم. حبابی بودن سکه و سایر موارد نسبت به قیمت واقعی و تفاوت اش با قیمت کاذب در بازار مشخص و معلوم است.
بای با مطرح کردن این پرسش که آدم های حبابی چه گروهی هستند، می گوید: آن ها کسانی هستند که رشد بادکنکی کرده و با رشد کاذب قارچ گونه بدون هیچ هویت و ریشه ای رشد سریع، غیر معمول و غیر متعارف داشته اند. این افراد رشد ظاهری داشته اند اما سیرت و شخصیت آنها رشد نیافته و کوتوله باقی مانده اند.
این پژوهشگر بیان می کند: با تیپ های پوشالی ظاهری توخالی آن ها همیشه در پشت ویترین های زیبا تزیین شده زندگی می کنند و فاصله شگرفی بین خودنمایی یا خود ویترینی شان با خود واقعی و حقیقی وجود دارد.
او بیان می کند: آنها چون خود صاحب هنر و مهارتی نیستند، صرفا به خاطر نسبت با یک مقام و یا یک سلبریتی که دارند به غلط تصور می کنند که خیلی مهم هستند. برخی از آن ها فرزندان آقایانی هستند که به علت مشغله های کاری خانواده مجالی برای پرورش و تربیت آنها را نداشته و پول و امکانات فراوانی در اختیارشان بوده که باعث شده پوچ و توخالی تحویل جامعه داده شوند.
این جامعه شناس می گوید: آنها با عناوین جعلی و تقلبی خود را دکتر و مهندس قلابی معرفی می کنند، مانند همسران دکتر یا مهندس که به غلط خانم دکتر یا خانم مهندس صدا می شوند. آری اینان بدون رنج و زحمت و سختی مشهور شده اند و چقدر رفتاری مسخره و دردسر آفرین دارند.
او بیان می کند: برخی از آن ها هم بدون خون دل خوردن و تحمل مشقت یا به قولی قدیمی ها بدون دود چراغ خوردن به صورت مجازی و غیر واقعی چون صرفا همسر یا فرزند فلانی یا دارای فالور هستند، مورد توجه و عزت و احترام قرار می گیرند و یک شبه ره 100 ساله را رفته و در نهایت خود را بسیار مهم و بزرگ می پندارند. آنها دچار عقده های خود بزرگ بینی شده و با حس خود برتربینی با دیگران رفتار می کنند.
بای بیان می کند: اگرچه افراد حبابی با انسان های واقعی فرسنگ ها فاصله دارند اما با ظاهری آراسته اما پوچ و تهی هستند و به شدت با هر قیمتی به دنبال شهرت اند چون مورد توجه برخی عناصر ساده دل قرار گرفته و عزت و احترام دیده اند و به غلط خود را مهم و قوی می پندارند.
او تاکید می کند: آری! آدم های حبابی و بادکنکی که متاسفانه روز به روز بر تعدادشان نیز افزوده می شود همیشه در جامعه مشکل آفرین و دردسرساز هستند و حضورشان حکایت از ظلم و نابرابری و توهین به نخبه ها و فرهیختگان و عناصر واقعی و شخصیت های توانمند است که به حاشیه رانده شده اند.
بای بیان می کند:این افراد چون از خود هنری ندارند، صرفا به واسطه نزدیکی با کسی ادعای بزرگی می کنند و هیچ توانایی و مهارت و قدرتی از علم، دانش و کمالات ندارند. فهم و معرفتی نیز در آنها وجود ندارد اما در منازل مجلل زندگی می کنند و اتومبیل های فوق لوکس سوار شده و به ریش جامعه می خندند. باید هرچه زودتر جامعه با سوزن عدل و جوالدوز انصاف حباب شخصیتی این گونه افراد را بترکاند.
به هرروی، باید بررسی کرد چرا این دسته از افراد در جامعه مورد حمایت قرار می گیرند، چرا مردم به جای بالابردن آگاهی، مهارت و کتاب خواندن زمان های زیادی را در شبکه های اجتماعی سپری می کنند و به این افراد بها می دهند تا شاهد افزایش آدم های حبابی در جامعه شویم.
