به گزارش «شیعه نیوز»، قطر با نام رسمی دولت قطر، کشوری در جنوب غربی قاره آسیا در منطقه خاورمیانه و در شرق شبه‌جزیره عربستان، و در بخش جنوبی خلیج فارس واقع شده‌است. پایتخت آن، دوحه است. قطر مرز مشترک زمینی با عربستان سعودی، و مرز آبی با کشورهای ایران، کویت، عراق، عربستان، بحرین و امارات متحده عربی دارد. قطر ۷۸.۷% مسلمان دارد که نزدیک به ۱۵% جمعیت مسلمانان این کشور را شیعیان تشکیل می دهند.
النافله
دو هفته قبل از شروع ماه مبارک ، در میانه شعبان (چهاردهمین روز از تقویم هجری) مراسم «النافله» برگزار می شود که بر عمل خیر و بخشش تکیه دارد. خانواده ها غذاهای سنتی تهیه کرده و دور هم جمع می شوند. مادران در حالی که کودکان آنها را تماشا می کنند بشقاب های خوشامدگویی دلپذیری را تهیه کرده و غذاهای نذری میان همسایگان و فقرا توزیع می شوند.
در ضمنِ پخت و پز برای نافله، آنها همچنین شروع به تهیه غذا کرده و خودشان را کم کم برای رمضان آماده می کنند.
خوردن و آشامیدن در ملاء عام
با شروع ماه رمضان در قطر بزرگسالان مجاز نیستند که در طول روز در ملأ عام غذا یا نوشیدنی مصرف کنند. آدامس و سیگار نیز ممنوع است و خطر جریمه شدن برای خاطیان وجود دارد. در این میان برای کسانی که روزه نیستند (غیرمسلمانان افراد بیمار، حامله یا شیرده) غذا خوردن به ویژه در محل کار مشکل آفرین می شود.
لازم به ذکر است که اکثر رستوران ها و مغازه ها در ماه رمضان بسته شده اند ، به جز برخی از خدمات غذای آماده.
روزهای کاری کوتاه تر
صرف نظر از دین، قانون قطر روزهای کاری را برای ساکنان در ماه رمضان کوتاه می کند. برای بخش دولتی از جمله وزارتخانه های دولتی و سایر نهادهای دولتی ، این بدان معنی است که پنج ساعت کار روزانه ، از ۹ صبح تا ۲ بعد از ظهر انجام می شود. در این میان افرادی که در بخش خصوصی کار می کنند باید برنامه خود را از ۸ ساعت در روز به ۶ ساعت کوتاه کنند.
مشروبات الکلی ممنوع
گرچه قطر در ماه های دیگر مشروبات الکلی را به فروش می رساند اما در ایام رمضان فروش مشروبات الکلی در قطر ممنوع می شود.
امور خیریه
نیکوکاری جنبه مهم اعتقادات اسلامی است ، از آنجایی که اعمال در ماه رمضان چند برابر حساب می شود. بنابراین ، مسلمانان قطری نیز بر اعمال نیک و اعمال خیریه تمرکز می کنند. جدا از تقویت معنویت از طریق شرکت در نمازهای جماعت در مساجد ، مسلمانان فعالیت های خیرخواهانه خود را در ماه رمضان افزایش می دهند. در دوحه ، همه صرف نظر از دین و مذهب، سفره های افطاری پهن می کنند و از همسایگان و خویشان پذیرایی می کنند. موسسات خیریه محلی و افراد ، چادرهای افطاری را برای کارگران و افراد نیازمند به غذا گسترده و به آن ها در باز کردن روزه هایشان کمک رسانی می کنند. جوامع مهاجران بسته های غذایی افطاری را تهیه می کنند و میان وعده ها و لوازم مورد نیاز کارگران را توزیع می کنند.
شب های رمضان در قطر
در قطر نیز همانند دیگر کشورها در ایام رمضان جای روزها و شب ها عوض می شود. روزها در ماه رمضان با سکوت همراه است و بیشتر فعالیت ها در غروب و شب به وقوع می پیوندند. و بیشتر رستوران ها معمولا دیر باز می‌شوند. برخی اماکن بوفه های افطاری و سحری دارند و ترافیک معمولا در شب ها زیاد می شود؛ زیرا مردم برای خرید، غذا خوردن و گردش در شهر از خانه ها بیرون می زنند حال آن که در طول روز شب در سکوت و آرامش فرو می رود.
شلیک توپ
سنت های فرهنگی رمضان برای خانواده ها فراوان هستند که رژه اتومبیل ها یکی از آن هاست. همچنین در بسیاری از اماکن عمومی و مراکز محلی در قطر رویدادهایی برای ماه رمضان برگزار می شوند. شلیک توپ در مسجد محلی وهاب در منطقه قدیمی فرودگاه یکی از این رویدادهاست که به یک جشن سالانه تبدیل شده است و مقامات ارتشی از کودکان کوچکتر پذیرایی کرده و به آن ها شیرینی و شکلات می دهند.
به طور سنتی ، پایان روز و غروب خورشید (زمان افطار) با شلیک یک گلوله توپ مشخص می شود ، به طوری که حتی افراد دور از شهر قادر به شنیدن این سیگنال خواهند بود و می دانند که با خیال راحت روزه خود را باز کنند.
این مراسم هنوز نیز زنده است و به صورت تشریفاتی برگزار شده و به صورت زنده از تلویزیون قطر به نشانه پایانه روزه داری پخش می شود.
گارانگو
جشنواره کودکان «گارانگو» که در اواسط ماه رمضان برگزار می کردند یکی دیگر از این سنت های منحصر به فرد در قطر است که در آن کودکان محلی با لباس های سنتی روشن می چرخند و آواز می خوانند. آن ها آهنگ گارانگو را خوانده و از بزرگان آجیل و شیرینی دریافت می کنند.
این رویداد با حضور کودکان محلی و خارجی که در جشن های سراسر دوحه و قطر شرکت می کنند برگزار می گردد.
این جشن درواقع شیوه ای برای تشویق کودکان در نیمه رمضان است که نیمی از سال را روزه بوده اند. «گارا» یک کلمه خلیجی است که از صداهایی چون در زدن گرفته می شود.
در حین گارانگو ، پس از نماز غروب آفتاب ، کودکان لباس های سنتی خود را می پوشند ، یک کیسه مواد تزئین شده را حمل می کنند و در اطراف محله های خود با آواز خواندن آهنگ گارانگو قدم می زنند و برای ایجاد ریتمی در کنار هم سنگ می زنند. در گذشته به آنها خرما ، برنج و گندم و دیگر مواد اولیه برای پختن غذای سنتی قطری با نام هریس داده می شد، اما امروزه کودکان معمولاً آجیل و شیرینی دریافت می کنند.
مجموعه این آیین‌ها از حدود یک هفته (کمتر یا بیشتر) قبل از فرا رسیدن روز عید فطر آغاز و تا حداقل یک هفته پس از روز عید فطر ادامه می‌یابد.
در بخش مهمی از مناطق ایران، مردم، قبل از رسیدن عید فطر، لباس نو می‌خرند، خانه تکانی می‌کنند و با خرید شیرینی و دیگر وسایل پذیرایی، برای استقبال از مهمانان عید آماده می‌شوند. روند عیددیدنی شامل همهٔ اعضای یک خانواده بزرگ یا فامیل مستقر در مناطق و شهرهای مختلف می‌شود. این عیددیدنی‌ها معمولاً تا یک هفته طول می‌کشد و سفره‌های آجیل و شیرینی و شربت نیز در این مدت، به عنوان یک رسم پهن هستند
عرب‌های خوزستان برای خرید عید در روزهای پایانی ماه مبارک روانه بازار شده و از کوچک تا بزرگ آنها لباس‌های جدید و نو می‌خرند
گرگیعان از آداب بسیار کهن است که هر ساله در ۱۵ رمضان در اهواز اجرا می‌شود
در این شب کودکان عرب با پوشیدن لباس‌های عربی به خیابان‌ها آمده و کیسه‌های کوچکی را که از قبل تهیه کرده‌اند به گردن می‌آویزند و با خواندن سرودهای مردمی این شب، به درب منازل همسایگان رفته و از آنان عیدی و شیرینی می‌گیرند
از معرفترین سرودهای این شب، ماجینه یا ماجینه حلّ الکیس و انطینه است؛ که معنی فارسی آن: ما آمدیم ما آمدیم، کیسه را بگشا و در آن برای ما هدیه‌ای بگذار، است