به گزارش «شیعه نیوز»، قاچاق انسان به معنای تجارت انسانها به منظور کار اجباری، بردهداری جنسی یا سوء استفاده جنسی برای قاچاقچی یا دیگران تعریف شده و ممکن است مسائل دیگری مانند فروش اعضای بدن انسان و استفاده به عنوان نیروی نظامی هم یکی از دلایل قاچاق افراد به کشورهای مختلف باشد.
کشورهای حاشیه خلیج فارس به دلیل رشد اقتصادی چند دهه خود از جمله مقاصد قاچاق انسان از سایر نقاط جهان برای خدمات جنسی و بیگاری بهشمار میروند. نامه اخیر ولوپیو مارتوچلو (Velupio Martuchello) به نایب رئیس کمیسیون اروپا که چندی پیش منتشر شد، این موضوع را دنبال کرد.
این عضو پارلمان اروپا در نامه خود با بیان اینکه کشورهای خاورمیانه و در صدر آنها امارات، عربستان سعودی و بحرین، استانداردهای بینالمللی را برای مقابله با قاچاق انسان اجرا نمیکنند، تصریح کرد: این کشورها جزء بزرگترین ناقضان قوانین بینالمللی در این زمینه هستند.
وی گفت كه پنجاه و شش عضو پارلمان و مجلس اعیان، طوماری امضا کرده و خواستار اتخاذ تدابیری برای پایان دادن به قاچاق زنان از اروپای شرقی به امارات شدهاند.
این مقام اروپایی تأکید کرده است که گزارشهای متعددی در خصوص قاچاق زنان به دبی در امارات منتشر شده و این در حالی است که هیچ اقدامی برای جلوگیری از این پدیده صورت نگرفته و مسئله قاچاق زنان از مولداوی به عنوان فقیرترین کشور در اروپا به امارات، نگرانکننده شده است.
در مولداوی، قاچاق انسان مشکلی بزرگ بهشمار میرود، به طوری که تخمین زده میشود براساس آمار دفتر ملی آمار مولداوی، ۲۵ هزار مولداویایی در سال ۲۰۰۸ به خارج از کشور قاچاق میشوند. مردان در بخش ساخت و ساز و مزارع وادار به کار میشوند، در حالی که زنان بیشتر به عنوان کالای جنسی در ترکیه، روسیه، قبرس و امارات فروخته میشوند. برخی از قربانیان ۱۲ سال سن دارند. سازمان بینالمللی مهاجرت تخمین میزند که ۱۰ درصد از این افراد کودکان هستند.
امارات مقصد اول قاچاقچیان انسان
اما وضعیت قاچاق انسان در امارات متحده عربی به عنوان یکی از مقاصد بزرگ گردشگری منطقه خلیج فارس تاحدی نگران کننده است. این کشور همواره به عنوان مقصدی جذاب برای قاچاقچیان انسان در نظر گرفته شده و افراد زیادی با وعده کار کردن در این کشور، همه ساله از کشورهای مختلفی به امارات قاچاق میشوند. براساس آخرین گزارش کمیته ملی مبارزه با قاچاق انسان در امارات، ۷۷ نفر متهم به قاچاق انسان در سال ۲۰۱۸ در رابطه با ۳۰ پرونده جنایی که شامل ۵۱ قربانی در این کشور بود، دستگیر شدند.
سالانه زنان زیادی از کشورهایی مانند هندوستان، سریلانکا، بنگلادش و اندونزی برای کار به امارات میآیند تا در مشاغلی مانند خدمتکاری و نظافت مشغول شوند اما بعداً برخی از آنها با شرایطی مانند ساعات کار بیش از حد و بدون حقوق، نگه داشتن غیرقانونی گذرنامه، محدودیت در رفت و آمد، عدم پرداخت دستمزد و سوء استفاده جسمی یا جنسی روبهرو میشوند.
قربانیان نه تنها دختران جوانی هستند که در دام شبکههای استثمار جنسی قرار میگیرند بلکه شامل زنان مسن، مردان و کودکان در هر سنی میشوند که با کار اجباری و مسائل مرتبط مورد سوء استفاده قرار میگیرند.
در سال ۲۰۰۱، انتشار گزارشهایی مبنی بر قاچاق کودکان پسر از کشورهایی مانند پاکستان به امارات توجهات را به خود جلب کرد. براساس این گزارش که از سوی خیریه انصار برنی(Ansar Burney Welfare Trust) منتشر شد، آمده که هزاران پسر جوان از پاکستان و سایر کشورهای فقیر عموماً مسلماننشین، به امارات متحده عربی و به عنوان شترسوار در مسابقات شترسواری امارات قاچاق شده بودند. از آنجایی که وزن شترسواران برای این مسابقات باید کم باشد این کودکان تحت رژیمهای اجبار و سخت غذایی و با هدف کم شدن وزن هستند.(در نهایت دولت امارات استفاده از کودکان را به عنوان شترسوار ممنوع کرد و روباتهای مخصوص، برای این کار استفاده شدند).
صنعت ساخت و ساز در امارات به دلیل رشد سریع برجسازی در امارات از جمله بخشهایی است که بیشترین کارگر را در این کشور به خود اختصاص داده و افراد زیادی از کشورهایی مانند پاکستان و بنگلادش برای کار در این بخش به امارات میآیند. با این همه این افراد غالباً تحت شرایطی مشابه کار اجباری قرار دارند، زیرا برای پرداخت هزینههای استخدام بعضاً بیش از معادل دستمزد کار میکنند.
نظام بردهداری امارات در لیبی
در عین حال، براساس گزارش برخی سازمانهای تحقیقاتی وابسته به سازمان ملل همچون PAX، حکومت امارات متحده عربی در حال دخالت در بحرانهای آفریقا برای رسیدن به اهداف خود است.
گزارشها حاکی از آن است که امارات در زمینه قاچاق انسان از آفریقا هم فعال شده و نوعی نظام بردهداری به راه انداخته و آفریقاییهای فقیر که قصد مهاجرت دارند با هدایت اماراتیها به عنوان نیروی کار و یا نیروی نظامی به کار گرفته میشوند یا به کشورهای مختلف فروخته میشوند.
امارات از طریق نیروهای خلیفه حفتر که متحد ابوظبی در جنگ داخلی لیبی است، اقدام به سازماندهی سازوکاری برای بهخدمت گرفتن موج انسانی سیاهپوستانی کرده است که خواهان مهاجرت از طریق لیبی به اروپا هستند. براساس گزارشها، اماراتیها برخی از این افراد را در ازای دستمزد خیلی پائینی با خود به امارات انتقال داده و از آنها در نبرد در یمن و دیگر جنگهای جاری در منطقه استفاده میکنند.
قاچاق انسان از یمن به امارات با سوء استفاده از اوضاع معیشتی و اقتصادی
شیخ احمد حمود جریب، استاندار لحج یمن نیز سال گذشته امارات متحده عربی را به قاچاق انسان در استانهای جنوبی با سوء استفاده از اوضاع معیشتی و اقتصادی ساکنان این مناطق متهم کرد. اقدام امارات به پرداخت پول در مقابل جنگیدن، یکی از شکلهای قاچاق انسان و جنایتی محسوب میشود که قانون بینالمللی برای آن مجازات در نظر گرفته است.
هزاران شهروند جنوب یمن زیر فشار معیشتی و اقتصادی مجبور شدهاند به اردوگاههای وابسته به امارات بپیوندند در حالی که آنها هیچ تمایلی به جنگیدن در جبهههای مرگ ندارند.
به گفته شیخ جریب، امارات از دو سال پیش اجرای این توطئه را آغاز کرده است و هدف آن تحلیل بردن نیروهای جوان در جنوب یمن است تا طرحهای استعماری خود را در آنجا پیاده کند.
دولت امارات متحده در پیگرد قانونی در مورد اقدامات قاچاق جنسی در سالهای گذشته پیشرفت داشته، اما تلاشهای محدودی برای مجازات کار اجباری نشان داده است. با این همه به نظر میرسد که وضعیت مبارزه با قاچاق انسان در این کشور همچنان از استانداردهای مورد نظر سازمانهای حقوق بشری فاصله زیادی داشته باشد.
إن شاء الله عن قریب ذلیل شوند