به گزارش «شیعه نیوز»، در کشور اندونزی، که بزرگترین جمعیت مسلمانان در جهان را به خود اختصاص داده، ماه رمضان و عید سعید فطر از اهمیت بالایی برخوردار است.
اندونزی دارای فرهنگی قدرتمند است که مسلمانان آن سنت های مخصوص به خودشان را برای گرامیداشت اعیاد و جشن های اسلامی دارند و یکی از بهترین زمان ها برای بازدید از اندونزی، ماه مبارک رمضان است.
ماه رمضان در اندونزی چگونه است؟
یکی از روش های منحصر به فرد اندونزیایی ها برای آغاز رمضان، ترقه بازی و آتش بازی کودکان در خیابان ها است که به یک فرهنگ یا عادت ساده تبدیل شده که معمولا در تعطیلات عید در اندونزی دیده می شود. و آنها به این شیوه به استقبال این ماه مبارک می روند.
فرهنگ های منحصر به فرد دیگری نیز در میان مسلمانان اندونزیایی به چشم می خورند.
برای مثال در بالی و جاوای غربی، سنت خاص «غذا خوردن در کنار همدیگر و عذرخواهی از اشتباهات گذشته عزیزان» به چشم می خورد. این سنت مشهور را در بسیاری از مناطق اندونزی می توانید پیدا کنید. سنت دیگر دیدار از عزیزان از دست رفته است که به آن «زیارت» می گویند تا نه تنها این افراد را به خاطر بسپارند بلکه یادآوری از زندگی پس از مرگ باشد.
یک سنت دیگر که بسیاری از مردم از آن پیروی می کنند «نگابورات» یا «بازارگردی در رمضان» است که در آن مردم قبل از افطار به بازارهای رمضان سرمی زنند و خوراکی های مخصوص این ماه را خریداری می کنند که به ویژه در جاکارتا پایتخت این کشور برپا شده و ردیف غرفه های غذایی با غذاهای سنتی، نوشیدنی های شیرین و بهترین غذاهای مخصوص افطار دیده می شوند.
رستوران ها و قهوه خانه ها تعطیل می شوند
از آنجایی که اکثریت مردم اندونزی روزه می گیرند بیشتر غذاخوری های کوچک، رستوران ها و قهوه خانه ها نیز دیر باز شده یا کلا بسته هستند. پنجره ها و درهای آن ها را با پارچه پوشانده اند. این کار به سبب احترام به روزه داران و خودداری از هوس غذا خوردن و نوشیدن در ماه رمضان انجام می شود.
با این حال فروشگاه های زنجیره ای بزرگ غذایی به صورت عادی به کار خود ادامه می دهند.
«تاکجیل» یک شیرینی مخصوص ایام رمضان است که در خیابان ها در موقع افطار به صورت رایگان به چشم می خورد و مسلمانان در سرتاسر شهرهای این کشور نوشیدنی ها و شیرینی های مختلف را به صورت نذری پخش میکنند.
در ایام رمضان جمعیت زیادی در مساجد مشهور اندونزی به ویژه مسجد استقلال در جاکارتا حضور دارند و افطارهای رایگان در این مساجد به روزه داران داده می شود. برخی افراد محلی نیز برای نماز تراویح و اعتکاف در مسجد بمانند.
عید فطر در اندونزی
عید فطر در اندونزی با نام «لباران» شناخته می شود و یک روز بسیار باشکوه و پر از تزئینات عادی است و افراد همراه با خانواده هایشان بیرون رفته و سنت های زیادی دارند.
پیش از روز عید خانواده ها از اقصی نقاط اندونزی به منزل والدین و زادگاه هایشان می آیند تا عید را در کنار هم جشن بگیرند. و به خاطر این فرهنگ و سنت قدیمی است که جاده های بسیاری از مناطق اندونزی در روزهای پیش از عید با ترافیک همراه است. این سنت «مادیک» نامیده می شود. تعطیلی عید فطر در اندونزی سه روز است.
در حالی که برخی در جاده هستند ، کسانی که میزبان این جشن در خانه خود هستند به طور معمول غذاهای سنتی عید را می پزند. غذاهایی چون «رندانگ»، «اوپور آیام» که مرغ پخته شده در شیره نارگیل است و همراه با کوفته برنج داخل برگ درخت خرما پذیرایی می شود.
در روز عید مردم برای نماز به مسجد می روند و بسیاری از آن ها به مساجد محلی سر می زنند. به این ترتیب مساجد سرتاسر کشور شلوغ شده و صحبت با همسایگان و احوالپرسی و تبریک عید از سنت های پسندیده این ایام است.
پس از نماز صبح، بازدیدهای خانوادگی، جشن های بزرگ و دیدار از اقوام، پذیرایی و گفتگو به چشم می خورند. کودکان لباس نو می گیرند و پاکت های پول عیدی به آن ها داده می شود.
