به گزارش «شیعه نیوز»،انسان‌ها در فعالیت‌های اجتماعی به ناچار درگیر تعاملات ناخواسته‌ای با جنس مخالف می‌شوند. حال این تعاملات یا گذراست که نمونه آن در معابر عمومی و مترو‌ها تعریف می‌شود و یا بلندمدت است که عمدتاً در محیط‌های کاری و یا دانشگاه‌ها شکل می‌گیرد.
در هر صورت ضرورت دارد افراد حد و حدود خود در قبال جنس مخالف را حفظ کنند؛ چه اینکه عدم مراقبت نسبت به این امر آفات زیادی را به همراه خواهد داشت. در این بین، مردان سهم بسزایی در کنترل روابط بر عهده دارند؛ چه اینکه خداوند زمانی که در آیات ۳۰ و ۳۱ امر به چشم‌پوشی نسبت به نامحرم می‌کند، ابتدا مردان را در آیه ۳۰ مخاطب قرار داده و می‌فرماید «قُلْ لِلْمُؤْمِنینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِم؛ به مردان مؤمن بگو چشم‌های خویش را فروپوشند» و بعد در آیه ۳۱ می‌فرماید «وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ؛ به زنان مؤمن بگو چشم‌های خویش را فروپوشند».
متأسفانه گاهی مشاهده می‌شود برخی آقایان قید و بندی در برخورد با زنان از خود به خرج نمی‌دهند و به گونه‌ای سفره دل را نزد جنس مخالف باز می‌کنند که گویی با محارم خود تعامل دارند. در چنین حالتی به طور حتم اگر کار به حواشی‌های خطرناک و روابط آزاد جنسی کشیده نشود به طور قطع آثار و عواقب شوم شخصیتی را برای فرد به همراه خواهد داشت.
امیرالمؤمنین (علیه السلام) در روایتی ضمن هشدار نسبت به تعامل با زنان نامحرم فرمود: «دمسازی با زنان بسوى بلا کشاند و دل را منحرف کند و نگاه طولانى به زنان و چشم‌چرانی، نور دیده دل را تیره می‌کند؛ و نگاه از دام‌هاى شیطان است. مُحَادَثَةَ النِّسَاءِ تَدْعُو إِلَى الْبَلَاءِ وَ تُزِیغُ الْقُلُوبَ وَ الرَّمْقَ لَهُنَّ یَخْطَفُ نُورَ أَبْصَارِ الْقُلُوبِ وَ لَمْحَ الْعُیُونِ مَصَائِدُ الشَّیْطَانِ»
کم نبودند افرادی که این گونه توصیه‌ها را نادیده گرفتند و اکنون در آتش جهالت خویش می‌سوزند و راه چاره‌ای جز یاری خدا نمی‌یابند. چه بسیار افرادی که از روابط محدود آغاز کردند، اما شالوده زندگی‌شان تا ابد برچیده شد و زمانی چشم باز کردند که دیگر همسر، خانواده و دوستان خود را از دست دادند.
اما در بیان راهکار برای اصلاح روابط، لازم است نکاتی را هم آقایان و هم بانوان مراعات کنند:
اولین نکته، رعایت پوشش از سوی بانوان است. برای این امر دستورات دینی (اسلام و سایر ادیان) راهکار‌های بسیار مناسبی ارائه داده است که عمل به همان‌ها کفایت می‌کند و این دستورات از هیچ فردی پوشیده نیست. پوشش نامناسب یکی از مهم‌ترین زمینه‌های جذب نگاه‌های بیماردلان محسوب می‌شود.
دومین نکته، رعایت حریم نسبت به جنس مخالف است. هر عاملی که سبب شکستن این حریم شود، جبران آن دشوار خواهد بود؛ بنابراین برخورد با متانت، بسیار محدود و در چارچوب روابط کاری بهترین راهکار برای حفظ این حریم است. در این باره خداوند به آن دسته از افرادی که قصد دارند زندگی مؤمنانه‌ای داشته باشند، در آیه ۵۳ سوره احزاب می‌فرماید «وَ إِذا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتاعاً فَسْئَلُوهُنَّ مِنْ وَراءِ حِجابٍ ذلِکمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِکمْ وَ قُلُوبِهِن؛ و، چون از زنان [پیامبر]چیزى خواستید، از پشت پرده از آنان بخواهید؛ این براى دلهاى شما و دلهاى آنان پاکیزهتر است». منظور از پشت پرده، یعنی هر راهکاری که سبب حفظ حریم می‌شود؛ به عنوان مثال برای جابجایی نامه‌ای اداری، اگر امکان استفاده از واسطه بود، از این روش استفاده شود. یا در سایر محیط‌های اجتماعی، از افراد نابالغ برای خرید و یا سایر امورات دیگر استفاده کرد.
سومین نکته، پرهیز از شوخی با نامحرم است؛ چه اینکه این اقدام در وهله اول سبب کاهش شأن زن در محیط می‌شود. در روایت تکان‌دهنده‌ای ابابصیر نقل می‌کند «در کوفه به زنی قرآن می‌آموختم. روزی اتفاق افتاد که با او شوخی کردم. هنگامی که در مدینه به محضر امام باقر علیه‌السلام وارد شدم، مرا سرزنش کرد و فرمود: «;مَنِ ارْتَکبَ الذَّنْبَ فِی الْخَلَاءِ لَمْ یعْبَأِ اللَّهُ بِهِ -أَی شَی ءٍ قُلْتَ لِلْمَرْأَهِ- فَغَطَّیتُ وَجْهِی حَیاءً وَ تُبْتُ- فَقَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع لَا تَعُد؛ کسی که در خلوت مرتکب گناه شود، خدا به او اعتنا نمی‌کند. چه چیزی به آن زن گفتی؟ - از خجالت چهره خود را پوشاندم و توبه کردم- حضرت فرمود: دیگر تکرار مکن.»
چهارمین نکته، مراقبت نسبت به موقعیت مکانی است. کسانی که ناخواسته در محیطی کار می‌کنند که در تعامل مستقیم با جنس مخالف قرار دارند، تا جا دارد باید نسبت به تغییر موقعیت کاری خود اقدام کنند. به طور معمول، فردی که به زندگی خویش عشق می‌ورزد، حاضر نیست به هیچ وجه پایه‌های زندگی خویش را در معرض خطر قرار دهد با این تصور، با توکل بر خدا باید اقدام لازم جهت تغییر محیط خود را تا حدی که از نامحرم مصون باشد، بکار گیرد.
در نهایت اینکه شخص بی‌تفاوت را باید فردی بی‌تعهد نسبت خود و خانواده دانست. فردی که دانسته در معرض خطر قرار دارد، اما هیچ اقدامی صورت نمی‌دهد و بلکه با میل خود به سوی ارتباط بی‌مهابا با نامحرم می‌رود و شنیدن و خواندن توصیه‌ها را به مسخره می‌گیرد و افراد مقیّد را عصر حجری می‌داند، عاقبت شومی را برای خود به رقم می‌زند و خود نسبت به این مسئله از همه کس آگاه‌تر است؛ همچنان که خداوند فرمود انسان نسبت به خودش به خوبی شناخت و آگاهی دارد «بَلِ الْإِنْسانُ عَلى نَفْسِهِ بَصیرَة». (۱۴ سوره قیامة)
