به گزارش «شیعه نیوز»، گیتا متولی با اشاره به حضور افراد ناشنوا و کم شنوا بین مبتلایان به کرونایی گفت: این افراد نیاز به برقراری ارتباط با کادر درمانی بیمارستان ها دارند.
وی افزود: باید آگاهی لازم در میان اعضای کادر درمانی و بیماران ناشنوا و کم شنوا باشد که در مواجهه با این شرایط ، چه کاری انجام بدهند که اینگونه بیماران در مراکز درمانی دچار سردرگمی و مشکل نشوند.
متولی ادامه داد: اکنون خیلی از ناشنوایان و کم شنوایان از روش زبان اشاره برای صحبت کردن با دیگران استفاده می کنند و ممکن است که از روش گفتاری هم استفاده کنند اما ضمن آنکه کاملا به زبان گفتاری مسلط نیستند، شرایط سخت شنیداری مانند وجود سرو صدای مزاحم در محیط، فاصله فیزیکی با فرد مقابل یا عدم توانایی در لب خوانی ( بدلیل وجود ماسک بر روی دهان اعضای کادر درمانی) سبب می شود تا در برقراری ارتباط با کادر درمانی دچار مشکل شوند.
این استاد دانشگاه تاکید کرد که روش های مختلف مانند «وجود یک فرد رابط ( مجهز به ملزومات حفاظتی ) جهت ترجمه گفتگوها به زبان اشاره و برقراری ارتباط بین بیمار و اعضای کادر درمانی، نوشتن خواسته های دو طرف روی کاغذ، استفاده از ماسک های طلق دار ( برای لب خوانی )» و یا هر راهی که کمک کند تا فرد کم شنوا یا ناشنوا، دسترسی کامل به سخنان مهم پزشک و کادر درمانی داشته باشد، ضروری است.
وی همچنین تصریح کرد: مسایل بین افراد کم شنوا و کادر درمانی، باید به زبان ساده، قابل فهم و بدون پیچیدگی مطرح شود، زیرا اکثر این افراد، از سمعک استفاده نمی کنند و ممکن است مطالب گفتاری کادر درمانی را کاملا متوجه نشوند و در نتیجه، در رعایت نکات بهداشتی و دستورات پزشکی دچار مشکل شوند.
توصیه های فدراسیون جهانی ناشنوایان به دولت های تمامی کشورهای دنیا
دبیر کمیته مطالعات ناشنوایی و کم شنوایی دانشگاه با ترجمه بیانیه فدراسیون جهانی ناشنوایان، به اقدامات لازم از سوی دولت ها جهت تقویت رفتارهای بهداشتی در میان افراد ناشنوا و کم شنوا و پیشگیری از ابتلای آنان به بیماری کرونا اشاره کرد.
متولی گفت: فدراسیون جهانی ناشنوایان همه دولت ها را موظف کرده تا با توجه به اهمیت همه گیری ویروس کرونا، تمامی پیام های بهداشتی را همزمان با انتشار آنها از رسانه های شنیداری (مانند تلویزیون) و یا در شبکه های اجتماعی کشورهای خود، به زبان اشاره نیز منتشر کنند تا هیچ ناشنوا یا کم شنوایی به دلیل عدم دسترسی یا ناآگاهی نسبت به اطلاعات لازم و انجام رفتارهای پرخطر بهداشتی، دچار بیماری نشود.
وی افزود: براساس بیانیه فدراسیون جهانی ناشنوایان، مراکز درمانی در تمامی کشورها نیز از وجود رابطان (افراد آشنا به زبان اشاره و مجهز به ابزار حفاظتی) استفاده کنند و یا ماسک های طلقی در اختیار اعضای کادر درمانی قرار بدهند تا بیماران ناشنوا و کم شنوا بتوانند با لب خوانی، ارتباط لازم را با پزشکان و پرستاران برقرار کنند.
متولی اجرای این درخواست فدراسیون جهانی ناشنوایان را در کشور ما امکانپذیر دانست و افزود: امیدوارم برای آگاهی هرچه بهتر و بیشتر هموطنان ناشنوا و کم شنوا نسبت به توصیه های بهداشتی، اقداماتی صورت بگیرد تا از ابتلای آنان به بیماری کرونا پیشگیری شده و در مراکز درمانی نیز آگاهی لازم از شرایط بیماران کم شنوا و ناشنوا وجود داشته باشد تا این بیماران بدلیل عدم برقراری ارتباط با کادر درمانی، دچار مشکل نشوند.
افراد کم شنوا و ناشنوا نیز باید آمادگی لازم در مراجعه به مراکز درمانی را داشته باشند
مدیر گروه آموزشی روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی به افراد کم شنوا و ناشنوا توصیه کرد: خود را از قبل برای چنین شرایطی آماده کنند و حتی یادداشتی همراه خود داشته باشند تا در صورت وخامت حالشان بتواند راهنمای کادر درمانی باشد.
وی افزود: افراد کم شنوا و ناشنوا می توانند در این یادداشت، اطلاعاتی نظیر اینکه «بدون کاشت حلزون یا سمعک امکان شنیدن ندارم»، «اگر دیگران ماسک بزنند، بدون لب خوانی متوجه مکالمات و گفته هایشان نمی شوم»، «چون کاشت حلزون کرده ام، نمی توانم MRI انجام دهم» و یا هر چیز دیگری که لازم است کادر درمانی و دیگران برای ارتباط با آنان بدانند، ذکر کنند. چرا که کرونا، مشکلات تنفسی عمده برای بیمار ایجاد می کند و بهنگام بحران تنفسی، کادر اورژانس بیمارستان ها نیاز به برقراری ارتباط و مکالمه با بیماران به هر روش ممکن دارند.
کرونا، اثرات عمیقی بر زندگی کودکان کم شنوا برجای گذاشته است
متولی در بیان آثار کرونا بر زندگی کودکان کم شنوا و لزوم رفع مشکلات آنان گفت: با شیوع بیماری کرونا در کشورمان، کودکان با کم شنوایی عمیق که نیازمند انجام عمل جراحی کاشت حلزون هستند، با ایجاد محدودیت یا لغو عمل های جراحی روبه رو شده اند.
این استاد دانشگاه توضیح داد: در کودکان با کم شنوایی، بخش‌هایی از مغز که نیاز به تحریک شنوایی دارد، بدون تحریک باقی می ماند و هرچه این کودکان سریعتر مورد جراحی کاشت حلزون قرار بگیرند، اکتساب گفتار در آنان سریعتر و بهتر صورت می‌گیرد و هر میزان تاخیر در عمل کاشت حلزون و ارایه خدمات توانبخشی، اثرات سوء درازمدت برجای می گذارد.
وی تصریح کرد: در شرایط کنونی جامعه، شیوع بیماری کرونا سبب محدودیت یا لغو عمل های جراحی کاشت حلزون و در پی آن، باعث نگرانی خانواده های این کودکان بابت تاخیر بوجود آمده در رشد گفتاری فرزندشان شده است.
ضرورت ادامه آموزش از راه دور و ارائه برنامه های توانبخشی کودکان کم شنوا بصورت آنلاین
متولی همچنین با توجه به طولانی شدن مدت زمان تعطیلی مراکز توانبخشی و قرنطینه کودکان بدلیل شیوع کرونا، ارایه خدمات توانبخشی و مشاوره های تخصصی بصورت آنلاین را ضروری دانست و گفت: مراکز توانبخشی باید آمادگی برای ادامه برنامه های توانبخشی این کودکان را بصورت اینترنتی داشته باشند، ضمن آنکه والدین این کودکان در استفاده از سمعک و پیگیری آموزش و توانبخشی فرزندان کم شنوای خود از طریق مراکز توانبخشی و بصورت آنلاین، جدیت به خرج بدهند.
دبیر کمیته مطالعات ناشنوایی و کم شنوایی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تاکید کرد: هر روز تاخیر و ایجاد وقفه در توانبخشی شنوایی و گفتار این کودکان، سبب اثرات منفی درازمدت بر رشد زبان گفتاری، یادگیری ها و موفقیتهای آتی کودکان کم شنوا خواهد شد.
متولی به کارشناسان توانبخشی و روانشناسان کودکان استثنایی توصیه کرد که بسیاری از آموزشهای تخصصی به افراد کم شنوا و ناشنوا را بصورت سمینار آنلاین (Webinar) و یا دیگر انواع آموزشهای از راه دور، ادامه بدهند، چون از سال ها پیش ، کارآیی بالای «توانبخشی از راه دور» برای کودکان و بزرگسالان کم شنوا و ناشنوا در پژوهشهای بسیار مورد تاکید قرار گرفته است.
وی با اشاره به اینکه در شرایط کنونی، تله ادیولوژی یا همان «شنوایی شناسی از راه دور»، چاره ادامه خدمت به جامعه است، افزود: شنوایی شناسان، با توجه به شرایط کرونایی جامعه، تغییرات لازم را در برنامه های روزانه خود و تبدیل آنها به روش های " از راه دور " بوجود آورند.
دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی دارای ۲۲ گروه آموزشی و هشت مرکز تحقیقات، از جمله مرکز تحقیقات «توانبخشی اعصاب اطفال» است که کمیته مطالعات ناشنواییو کم شنوایی یکی از بخش های زیرمجموعه این مرکز تحقیقاتی است.
این دانشگاه منحصربفرد تحت نظارت وزارت بهداشت علاوه بر تعلیم و تربیت بیش از یک هزار و ۸۰۰ دانشجو در رشته های تخصصی سه حوزه سلامت (رفاه و سلامت اجتماعی، سلامت روانی و توانبخشی)، در طراحی و اجرای پروژه های ملی و منطقه ای نیز مشارکت دارد.
