SHIA-NEWS شيعه نيوز:
به گزارش «شيعه نيوز» ، پخش سريالي موسوم به ساختمان پزشكان واكنش‌هايي را در سطوح مختلف جامعه برانگيخته است. منتقدان استفاده از ديالوگ‌هاي سطحي و بعضاً اهانت‌آميز، القا و ترويج دروغ‌گويي و همچنين تضعيف روابط خانوادگي را از جمله موارد قابل تأمل اين سريال تلويزيوني مي‌دانند.
چند سالي است كه صدا و سيما - و نه رسانه ملي – سياست(!) توليد برنامه‌هاي طنز را علم كرده است كه در ابتداي امر مبنا بر اين قرار بود كه به‌واسطه توليد آثار تلويزيوني دراين ژانر از بار استرس‌هايي كه امروزه به‌خاطر نوع زندگي ماشيني بر اجتماع وارد مي‌شود، بكاهد. اما الحمدُ للهِ وَ المِنـَــه اين قضيه در حد شعار باقي ماند و توليد آثار طنز با رشد معكوسي كه تا امروز شاهد آن بوده ايم، خودش به يكي از مهمترين دغدغه هاي اجتماعي تبديل شده و به قول معروف قوز بالا قوز شده است.
حجت موجه اين مدعا پخش سريال مبتذل ساختمان پزشكان مي باشد كه اين شبها روي آنتن شبكه سه سيما مي رود. جاي تعجب است كه گاهي تحليل هاي بي‌اس و اساس در مورد اين سريال صورت مي گيرد كه بعضي ها كارگرداني سروش صحت و برخي ديگر نوشتار برادران قاسم‌خاني را يك پديده عنوان مي كنند و جالبتر اينكه هيچ دليل قاطع و توضيح متقاعد كننده اي براي اظهار نظرهاي خود در چنته ندارند. كه بايد در اينجا اذعان داشت كه اظهار نظرهايي چنين فاضلانه نتيجه همان بيزنسي است كه پشت پرده توليد بعضي از آثار تلويزيوني و سينمايي به عنوان "حق الزحمه " و در واقع به‌عنوان "حق و حساب " جريان دارد. با زبان ساده‌تر نويسنده مطالب مذكور كه عنوان منتقد را به دنبال خود يدك مي كشد براي نقد اين سريال به عقايد و شرافت خود چوب حراج زده و . . . .
به همين خاطر در ادامه اين مبحث نگاهي به محتوا و ساختار اين مجموعه خواهيم داشت.
در آغاز بحث بايد به اين نكته مهم اشاره كرد كه اصطلاح "سريال طنز " اصطلاحي كاملاً اشتباه است، زيرا كار طنز منحصراً به آثار ادبي اطلاق مي شود و كارهاي طنز در عرصه تصوير به اصطلاح كمدي و كميك مصطلح هستند.
اما به لحاظ فني در هنر فيلمنامه نويسي بايد گفت كه با توجه به اينكه برادران قاسم‌خاني در سريالهاي كميك شبهاي برره، پاورچين و آثار ديگر با مهران مديري سابقه همكاري داشته اند و در سريال شبانه ساختمان پزشكان هم در كسوت فيلمنامه نويس ظاهر شده اند، در نتيجه شيوه و قالب نوشتاري اين سريال به لحاظ شخصيت پردازي ها، استفاده از يك لوكيشن ثابت مثل مطب براي پي‌گيري روند قصه، حساسيت و نگاه خاص كاراكترها به مقوله پول، جنس ديالوگها، كودن بودن كاراكترها، نارو زدن آدمهاي قصه به هم زماني كه پاي مباحث مالي وسط باشد و نحوه انتخاب شخصيت ها كه عموماً رابطه خانوادگي با هم دارند و در رأس آنها پدر و مادر به عنوان اهرم فشار و اجبار و اشخاصي كه حق وتوي مسائل را دارند در سريال ساختمان پزشكان كاملاً منطبق بر كارهاي قبلي مديري است و از اشل‌هايي كه اين كارگردان در آثارش لحاظ كرده تبعيت مي كند. همين طور در انتخاب داستان اپيزودها هم اين سريال دنباله‌روي كارهاي كميك قبلي سيما مي باشد كه در اين راستا مي توان به تباني فرزندان براي يك اقدام خاص مثل مسافرت رفتن و لو رفتن همين اقدام در پايان هر اپيزود اشاره كرد. با اين اوصاف به نظر مي رسد كه برادران قاسم‌خاني هم در نوشتار كارهاي كميك دچار تكرار شده اند.
در بحث كارگرداني سريال ساختمان پزشكان، شاخصه هاي تقليد از آثار كميك‌كاران قبلي، به‌خصوص مهران مديري بيشتر و پررنگ‌تر به چشم مي خورد و كارگردان در ابتداي امر از تحليل و توضيح شخصيتها براي بازيگران عاجز بوده است كه براي نمونه مي توان به نقش كتي با بازي مونا فرجاد اشاره كرد كه به‌عنوان روانشناس و همسر سابق قهرمان داستان يعني نيما افشار در اين سريال حضور دارد كه هيچ نشانه و شاخصي كه مبين روانشناس بودن او باشد در اين سريال ديده نمي شود.
در بحث بازي گرفتن از بازيگران هم بايد اذعان داشت كه صحت بسيار ضعيف عمل كرده است و اين مدعا با نگاهي به بازي هايي كه مطلقاً يك‌دست نيست به اثبات مي رسد به عبارت ديگر بازي هاي نسبتاً روان مثل بازي هومن برق‌نورد (ناصر) به استعداد خود بازيگر برمي‌گردد و در مقابل كارگردان در بازي گرفتن از بازيگران ضعيف مثل بازي فرناز رهنما (نازنين) و مونا فرجاد (كتي) ناموفق بوده است. يكي ديگر از مواردي كه رصد آن به‌سرعت بازيهاي ديگري را براي مخاطب تداعي مي‌كند باز به حوزه بازي گرفتن از بازيگر مربوط مي شود، بحث ريكشن يا عكس العمل بازيگران مقابل عملكرد همديگر است كه براي نمونه مي‌توان به ريكشن دادنهاي هوشنگ حريرچيان (نقش پدر) اشاره كرد كه در برخورد با مسائل مالي دهانش باز و بي‌حركت مي‌ماند كه اين افه در بازي حريرچيان سريعاً ذهن را به بازي جواد رضويان در سريال پاورچين و بازي در نقش داوود پيوند مي‌زند و از طرفي لهجه اصفهاني او و برخوردش با خانمها يادآور بازيهاي غيراخلاقي رضا ارحام صدر در فيلم‌فارسي‌هاي قبل از انقلاب است.
اما استفاده از بن‌مايه‌هاي كميك كه به دو بخش فيلمنامه و كارگرداني مربوط مي‌شود بدترين بخش توليد سريال ساختمان پزشكان است. به اين مفهوم كه به نظر مي‌رسد نويسنده و كارگردان براي رسيدن به يك كار كميك مهمترين اصول اخلاقي و ارزشهاي خانواده و جامعه ايراني را زير پا گذاشته و خواسته و ناخواسته سعي در القاي باوري ديگر در بحث محرميت داشته‌اند. به طوري كه اكثر برخوردها و روابط زنان و مردان در اين سريال غالباً به برخوردهاي جنسيتي تبديل شده است.
براي نمونه مي‌توان به سكانسي كه پدر خانواده به‌علت شكستگي پا در منزل بستري مي‌باشد و براي فيزيوتراپي وي خانم پرستاري جوان به منزل مي‌آيد و در همين حين با تماس تلفني كه از آن مرگ مادر و همسر حريرچيان القا مي شود، مريض در اتاقي كه تصويري از آن ارائه نمي شود و تنها صداي پدر و پرستار شنيده مي‌شود خيلي زود گريه‌اش بند مي آيد و با تكرار ديالوگي شرم‌آور با صداي بلند مي‌خندد و با پرستار شوخي مي‌كند.
حال اين سوال مطرح مي شود كه جناب آقاي ضرغامي در سازمان تحت امر شما چه اتفاقي مي افتد كه سريال ساختمان پزشكان كه قبل از پخش در بيانيه اي از سوي مسئولان شبكه سه سيما به دلايل بار كم طنز و سطح نازل طنز، مورد هجوم قرار گرفتن جامعه روانپزشكان، عدم استفاده از چهره‌هاي شاخص طنز، بازي با اعصاب مردم و . . . از كنداكتور پخش حذف و چهارچرخ جايگزين آن شد، به‌يك‌باره نقاط ضعفش به نقاط قوت تبديل مي شود و مسئولان شبكه سيما دومرتبه به‌خاطر تنوير افكار عمومي در بيانيه اي ديگر كه به رسانه ها ارسال مي كنند به طرفداري از اين سريال مي پردازند و به كارنامه پربار هنري نويسنده و كارگردان اين سريال اشاره مي‌كنند؟
آقاي ضرغامي، چرا در اين سريال توهين و بي‌مهري به والدين به‌خصوص به پدر صورت مي‌گيرد؟ شما اهانت برادران به هم، نگاه‌هاي لذت‌گراي زن و مرد نامحرم به هم، شكستن حريم ميان زن و مرد و استفاده مكرر ديالوگ "مي‌زنم تو دهنت! " كه تكيه كلام نازنين همسر دكتر افشار است خطاب به شوهرش، روابط غيرعرفي و غيرمنطقي زن و مرد نامحرم مثل رابطه نازنين و هومن (بيژن بنفشه‌خواه) و ديگر مواردي كه به‌شكرانه فعاليت هاي رسانه ملي به وفور در اين سريال يافت مي شود را چگونه توجيه و تفسير مي كنيد؟
آقاي ضرغامي، بهتر است بدانيد از بس سازمان صدا و سيما در مظان اتهام واقع شده كه متاسفانه اين باور دارد در ذهنمان شكل مي گيرد كه خط سير حركت رسانه ملي با خط سير رسانه ها و شبكه هاي تلويزيوني معاند نظام و ايران و اسلام، با اندكي تفاوت، خواسته يا ناخواسته، در يك جهت قرار گرفته اند.
منبع :پايگاه اطلاع‌رساني نداي انقلاب
