به گزارش «شیعه نیوز»، جماران نوشت: رئیس گروه روانشناسی دانشگاه «استینیه» استانبول درباره افسردگی در ایام قرنطینه با تاکید بر اهمیت فعالیت بدنی و تغذیه سالم در تقویت سیستم ایمنی بدن خاطرنشان کرد که اضطراب بیش از حد در این فرآیند بر سلامت تأثیر منفی خواهد گذاشت.
پروفسور«ریتا کریسپی اولگن» درباره افسردگی ماندن در خانه، لغو برنامههای کاری و تفریحی و احساس محبوس شدن و کمحوصلگی شدید پس از شیوع ویروس کرونا در جهان به «آناتولی» گفت: «در این ایام فعالیت بدنی و تغذیه سالم در تقویت سیستم ایمنی بدن اهمیت زیادی دارد. اضطراب بیش از حد نیز بر سلامتمان تأثیر منفی خواهد گذاشت. همه میتوانند تحت تأثیر کروناویروس قرار بگیرند. این بیماری با همه یکسان رفتار میکند. همه در حال طی کردن یک روند هستیم.
او با اشاره به گسترش و فراگیر شدن کوید-۱۹ در سراسر جهان گفت: در این دوره که بخش بزرگی از جامعه به علت شیوع این بیماری همهگیر به دنیای درونی خود روی آوردند، باید از این فرآیند برای کشف مجدد خود استفاده کنند.
این استاد دانشگاه با تاکید بر این که «در این ایام کرونایی و قرنطینه خانگی اخبار منفی یا ضد و نقیض رسانههای مجازی پیامدهای اضطراب و افسردگی و بیخوابی را به همراه خواهند داشت»، بیان کرد: «وقتی اضطراب زیاد میشود، زندگی سخت تر میشود. افسردگی بیش از حد فشار سیستم ایمنی بدن را تحت تاثیر قرار میدهد. ما باید از اضطراب دوری کنیم. باید مراقب باشیم و از رسانههای اجتماعی بهصورت انتخابی در این زمینه استفاده کنیم. به همین منظور میتوانیم از برنامههای کاربردی در تلفنهای هوشمند استفاده کرده و تمرینات مختلفی را انجام دهیم.»
به گفته این پزشک روانشناس «بهتر است با همان روال هر روزه رفتن به محل کار، در ساعت مشخص از خواب بیدار شوید. ما از وقتی که در خانه تنها هستیم در یک محیط اجتماعی نیستیم. این وضعیت گاهی اوقات میتواند مضر باشد اما میتوانیم ترس خود را رفع کرده و از این فرصت برای بازگشت به دنیای درونی خود و ارزیابی خودمان استفاده کنیم. باید از این دوره نامشخص و منفی معانی مثبتی به دست آوریم. شاید این دوره بتواند به ما در درک ارزش عزیزانمان بیشتر کمک کند و به نارضایتیها پایان دهد. تصمیم بگیریم که سالم زندگی کنیم و به تغذیه خود توجه کنیم. در این راستا میتوان اهداف جدیدی را تعیین و به جلو حرکت کرد. ممکن است مواردی وجود داشته باشد که ما آنها را به تعویق انداخته و غفلت کردهایم را انجام دهیم. شاید بتوانیم کتابهایی را بخوانیم که پیش از این وقتی برای آن نداشته ایم. شاید بتوانیم بنویسیم، با فرزندانمان وقت بگذرانیم.»
او همچنین پیشنهاد کرد «میتوانیم اولویتهای خود را مرور کنیم. به عبارت دیگر، می توانیم از خودمان بپرسیم «آن چه تاکنون انجام داده ایم برای جامعه چقدر مفید هستند، خواسته های ما چیست، اولویت های ما چیست؟» با اندیشه اولویت های خود را تعیین کنیم. برای کسانی که در خانه تنها هستند پیگیری احوال دوستان، اقوام و آشنایان میتواند کمک زیادی کند. این تا حد زیادی باعث کاهش میزان استرس، تشویش و نگرانیها در فرد میشود. با خانواده و دوستان خود که مدتهاست با آنها ارتباط برقرار نکردهاید، از طریق تلفن و دیگر شبکه های اجتماعی میتوانید صحبت کنید.»