مهاجرت فیلمهای سخیف سینما به سیما

SHIA-NEWS شيعه نيوز:

به گزارش «شيعه نيوز» به نقل از مهر، تب فیلم طنز و سریال طنز هر از چند گاهی سراغ رسانه های مختلف از جمله تلویزیون، سینما، تئاتر و ... رفته و بیش از آنکه در میان مخاطبان، طرفداران پر و پا قرص پیدا کنند، مدیران فرهنگی در نمایش آن از یکدیگر پیشی می گیرند.

بنابر این گزارش، طی یکی دو سال گذشته آنچه به سینمای ایران بیش از پیش لطمات جبران ناپذیری وارد کرد، تولید آثار سخیفی بود که در کنار بی توجهی مسئولان یا بهتر بگوییم سهل انگاری مشکوک آنها، صدای مخاطبان را هم در آورد تا جاییکه برخی از این سخیف سازان مجبور به تغییر رویه شدند.

اما بعد از جمع شدن آثار سطحی و ضعیف از پرده سینماها، علیرغم انتقادات فراوان، این آثار به شبکه ویدیویی راه پیدا کردند تا این بار به شکلی گسترده تر به خانه های مردم بروند و تا حدودی در این کار هم موفق شدند.

اما انتقادات به جایی نرسید و روز به روز به تعداد این سخیف سازان اضافه شد تا اینکه شبکه ویدیویی که با رسالت ارزشمندی راه اندازی شده بود تبدیل به پایگاهی برای درآمدزایی برخی افراد شد!

پس از این اتفاقات نگاهها به سمت رسانه ملی رفت و بسیاری منتظر بودند تا این رسانه با تولید آثار فاخر و نمایش آثار شریف سینمایی از قاب تلویزیون راه را بر این افراد بسته و شرط حضور و نمایش آثار در تلویزیون را، شریف بودن و احترام به شعور مخاطب قرار دهند.

این مسئله زمانی نمود بیشتر پیدا می کند که رئیس رسانه ملی، رویکرد آثار تلویزیون را طنز مفرح می داند و از محتوای این طنز سخنی به میان نمی آورد.

اما این بار و با اعلام فیلمهای ویژه مبعث که قرار است از تلویزیون پخش شود، تلویزیون سنت شکنی کرده تا در نمایش آثار سخیف از سینما و شبکه ویدیویی سبقت گرفته! و با نمایش فیلم سخیفی چون "افراطی ها" که طنز بسیار ضعیف، دم دستی و به نوعی توهین کننده به شعور مخاطب است باعث تعجب شود و این سئوال را در ذهن مخاطب ایجاد کند که با پخش این فیلم از فراگیرترین رسانه، نمود این مسئله را دارد که "افراطی ها" قرار است الگویی شود برای فیلمسازان، و ظاهرا آثاری که در این قالب ساخته شود برای نمایش از تلویزیون در اولویت قرار دارند!

و این اتفاق تا جایی ادامه پیدا می کند که تله فیلم بسیار ضعیفی که به زحمت، به شبکه ویدیویی راه پیدا می کند(به دلیل ساختار ضعیف) به نام "دامادی به نام صفر" هم در لیست پخش فیلمهای تلویزیونی قرار می گیرد.

هر چند تلویزیون مدتهاست این رویکرد را ادامه می دهد تا آثار سخیفی که مردم تمایل ندارند بایت آن حتی ۱۵۰۰ تومان هزینه کنند به قیمت چند ده میلیون تومانی خریده و از رسانه ملی پخش کند!

اینکه رویکرد سیما در خرید و پخش این آثار با توجه به افقی که برای رسانه ملی ترسیم شده چیست، چگونه است و چگونه باید باشد جای بحث طولانی دارد که پرداخت به آن ساعتها زمان می برد و قطعا تعبیر به آن خواهد شد که منتقدان غر می زنند و عملکردمان بی نقص است.