شیعه نیوز:
پاسخ اجمالی
در مورد آنچه که در پرسش آمده باید گفت؛ احادیثی به این مضمون در منابع روایی وارد شده است[1] که به یک نمونه اشاره می کنیم:
" عَنْ أَبِیهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ( علیه السلام ) قَالَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى خَلَقَ الْمُؤْمِنَ مِنْ نُورِ عَظَمَتِهِ وَ جَلَالِ کِبْرِیَائِهِ فَمَنْ طَعَنَ عَلَى الْمُؤْمِنِ أَوْ رَدَّ عَلَیْهِ فَقَدْ رَدَّ عَلَى اللَّهِ فِی عَرْشِهِ وَ لَیْسَ هُوَ مِنَ اللَّهِ فِی وَلَایَةٍ وَ إِنَّمَا هُوَ شِرْکُ شَیْطَانٍ"؛[2] امام صادق ( علیه السلام ) فرمود: خداوند مؤمن را از نور عظمت و جلال کبریائی خود آفرید، پس هر که بر آنان طعنه زند یا سخنشان را نپذیرد، بى گمان خداوند را که در عرشش بر همگان حکم مىراند ردّ کرده است و خداوند او را به حال خویش واگذارد، و بى تردید کار او به آن سبب است که شرک شیطان در او راه یافته است.
این سؤال، پاسخ تفصیلی ندارد.
[1] تحف العقول، ص 295؛ تحلیلی از زندگانی امام هادی ( علیه السلام ) قرشی، باقر شریف، ترجمه محمد رضا عطائی، ص 101- 103؛ آستان قدس رضوی، مشهد، مجلسی، بحار الانوار، ج 21، ص 25، مؤسسة الوفاء، بیروت، 1409ق.
[2]. بحار الانوار، ج 64، ص 125.
T
