به گزارش «شیعه نیوز»، حوادث امنیتی اخیر یعنی حملات هوایی آمریکا و انگلیس به پایگاه‌های نیروهای مردمی و ارتش عراق در مناطقی از استان‌های بابل و کربلاء سبب شد موضوع حضور نظامی بیگانه در این کشور به کانون توجه تبدیل شود؛ در حالیکه صحبت درباره این موضوع به سبب بروز مسائل سیاسی، اقتصادی و بهداشتی به فراموشی سپرده شده بود.
براساس اصول حاکمیت ملی و استقلال، حضور نظامی بیگانه در زمینه‌ها و سطوح مختلف مردود و زشت است و نمی‌توان به هیچ شکلی آن را پذیرفت و با آن سازگار شد. اراده ملی بطور آشکار و صریح تا حدود زیادی از طریق تصمیم مجلس نمایندگان در پنجم ژانویه گذشته نمایان شد. مجلس نمایندگان دولت را موظف کرد برای بیرون راندن نیروهای خارجی از این کشور اقدام کند. این امر در واقع بازتاب و نتیجه مجموعه‌ای از جنایات و تجاوزاتی است که نیروهای آمریکایی علیه مردم عراق طی ۱۷ سال مرتکب شدند و مدارک و شواهد محکمی وجود دارد که آن‌ها از گروه‌های تروریستی تکفیری مثل داعش حمایت و پشتیبانی کردند.
تصویر کشتار خونینی که شرکت امنیتی بلک واتر آمریکا در بغداد در اواسط ماه سپتامبر ۲۰۰۷ مرتکب شد در ذهن بسیاری از عراقی‌ها زنده است. علاوه بر این جنایات دیگری که فجیع‌تر از این جنایت است، مرتکب شدند. شاید یکی از این جنایات حمله پی در پی به نیروهای مردمی باشد آن هم زمانی که این نیرو‌ها سرگرم جنگ با داعش در شهر‌ها و مناطق مختلف عراق از تابستان ۲۰۱۴ تا اعلام پیروزی فراگیر در دسامبر ۲۰۱۷ بودند. حتی پس از این تاریخ نیز حملاتشان ادامه یافت ازجمله حمله‌ای که طی آن شهید قاسم سلیمانی و شهید ابو مهدی المهندس به همراه شمار دیگری از نیروهای مردمی در اوائل ژانویه گذشته ترور شدند.
شاید آنچه از اظهارات تصمیم گیرندگان آمریکا و تحرکات عملی در عراق واضح به نظر می‌رسد این است که واشنگتن بر حفظ حضور نظامی در عراق و منطقه اصرار دارد و یکی از مهمترین عواملی که زمینه این حضور را فراهم و توجیه می‌کند ناآرامی‌های امنیتی، سیاسی و اقتصادی و دست نیافتن به سطحی معقول و مقبول از ثبات اجتماعی است.
حتی درباره حمله به پادگان التاجی که انگشت اتهام متوجه گردان‌های حزب‌الله شده است برخی منابع ویژه تاکید کردند واشنگتن شاید خودش از طریق گروه‌های تروریستی مرتبط با شرکت‌های امنیتی آمریکایی فعال در عراق در این حمله نقش داشته باشد. این گروه‌ها جدا از نیروهای آمریکایی و سفارت آمریکا در بغداد فعالیت دارند و بطور مستقیم با سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سی آی ای) مرتبطند.
در کنار این واشنگتن به جای اینکه به دنبال خارج کردن نیروهایش از عراق باشد قصد دارد سامانه‌های موشکی پاتریوت را به بهانه حفاظت از نظامیان و دیپلمات‌هایش در خاک عراق مستقر کند. در این زمینه ژنرال کنت فرانک مکنزی، فرمانده نیروهای سنتکام (ستاد فرماندهی مرکزی آمریکا) چند روز قبل گفت آمریکا قصد دارد سامانه‌های پدافند هوایی و سیستم‌های ضد موشک بالستیک را به عراق بفرستد تا از نظامیان آمریکا در برابر حملات احتمالی محافظت کند.
وزارت جنگ آمریکا (پنتاگون) پیش از این اعلام کرد که تلاش می‌کند مجوز انتقال سامانه‌های دفاع موشکی پاتریوت را برای تقویت ابزار‌های دفاع از نیروهای آمریکا پس از حمله موشکی ایران به پایگاه عین الاسد در هشتم ژانویه گذشته، از عراق کسب کند.
علاوه بر این واشنگتن از طریق متحدان کُرد تلاش می‌کند حضور نظامی خود را در منطقه کردستان و حتی مناطق غربی تثبیت کند این در حالی است که همواره اصرار دارد ابزار‌ها و نفوذ سیاسی و تبلیغاتی خود را به کار گیرد تا این رعب و وحشت را ایجاد کند که اگر آمریکایی‌ها بطور کامل از عراق خارج شوند اوضاع امنیتی تیره‌تر و شکاف‌های سیاستی عمیق‌تر خواهد شد. بدون تردید این تبلیغات نمی‌تواند در برابر نگرش سیاسی و مردمی گسترده و عمیق دوام بیاورد. دیدگاه مردمی این است تا زمانی که اشغالگری نظامی بیگانه ادامه داشته باشد امنیت کشور سست، شکننده و در معرض نفوذ، دودستگی‌ها و فروپاشی خواهد بود.
