به گزارش «شیعه نیوز»، واشنگتن‌پست در گزارش روز سه شنبه با اشاره به توافق احتمالی دولت ترامپ با طالبان، نوشت: توافق صلح آمریکا و طالبان هنوز اعلام رسمی نشده، پرسشها و ابهامات بی‌شماری را در میان مقامات آمریکایی ایجاد کرده است.
"جاش راگین" تحلیلگر واشنگتن پست می افزاید: قرار بود روز یکشنبه در حاشیه اجلاس کنفرانس امنیتی مونیخ اعلام شود توافق اولیه با "طالبان" بدست آمده و راه برای مذاکرات صلح افغانستان و پایان جنگ در این کشور باز شده است.
اما آن خبر اعلام نشد و پرسش های فراوان بی جواب ماند.
"مایک پمپئو" وزیر امورخارجه آمریکا، "زلمای خلیل زاد" فرستاده ویژه آمریکا به افغانستان و "مارک اسپر" وزیر دفاع آمریکا در حاشیه کنفرانس مونیخ پیرامون این موضوع و در خصوص راههای رسیدن به یک توافق صلح پایدار با تنی چند از مقامات خارجی حاضر در اجلاس بحث و تبادل نظر کردند.
یکی از مقامات طالبان هم گفت که توافق تا آخر ماه امضا خواهد شد.
تحلیلگر واشنگتن پست می نویسد: مقامات افغان و قانونگذاران آمریکایی از هر دو جناح نمی دانند توافق مورد نظر، توافقی کامل است و جزییات مهم آن چیست.
"اشرف غنی" رئیس جمهوری افغانستان در حاشیه اجلاس مونیخ به نمایندگان هردو جناح کنگره که در اجلاس حضور داشتند گفت که توافق چهار "الحاقیه محرمانه" دارد. غنی ضمنا در این دیدار به این نکته هم اشاره کرد که توافق مزبور متضمن خطراتی مانند ارتقا جایگاه طالبان و سایر گروه های افراطی جهان شود.
"رابرت منندز"سناتور دموکرات از نیوجرسی و عضو کمیته روابط خارجی سنا در این باره می گوید:"تمام این چهار الحاقیه محرمانه هستند و غنی تنها به یکی از آنها اشاره کرد و آن این بود که طالبان حتما از القاعده اعلام برائت خواهد کرد اما این کار را علنی انجام نخواهد گفت".
مجله "تایم" هم در گزارشی از "چهار ضمیمه" در پیش نویس توافق صحبت به میان آورده است:
۱ - توافق بر سر ماندن نیروهای ضد تروریسم آمریکا در افغانستان
۲ - اجازه به سازمان "سیا" برای فعالیت در نواحی تحت کنترل طالبان
۳ - جزییات نحوه نظارت بر حسن اجرای تعهد طالبان به کاستن از خشونتها.
۴ - تائید صحت این گزارشات.
واشنگتن پست می افزاید: یک مقام بلندپایه دولت آمریکا گفته است که هیچ توافق جانبی و الحاقیه ای در کار نیست و هرگاه توافق امضا شد، تمام تعهدات و الزامات و انتظارات مهم و اصلی در همین توافق کنونی گنجانده خواهد شد.
این مقام گفت که سرفصل های محوری توافق در یک دوره هفت تا ۱۰ روزه شروع بکار می کند و در این مدت طالبان باید بطور چشمگیری از خشونت ها بکاهد.
زمانی که مرحله دوم توافق آغاز شود، آمریکا ظرف مدت ۱۳۵ روز تعداد نیروهایش را از ۱۳ هزار نیروی حاضر به ۸۶۰۰ نفر کاهش خواهد داد.
سناتور جمهوریخواه "لیندسی گراهام" از کارولینای جنوبی که در راس هیات دیدار کننده با رئیس جمهور افغانستان در مونیخ بود هم گفته است:" اگر توافق نتواند تضمین دهد که طالبان رابطه با القاعده را قطع خواهد کرد، یک چنین توافقی اعتبار نخواهد داشت و هیچکدام از طرفین از آن حمایت نخواهند کرد".
نویسنده تاکید می کند: دولت افغانستان یک مسیر منطقی را طی می کند. کابل هم از این روند حمایت می کند و هم دغدغه ها و نگرانی های خودش را ابراز می کند.
"ترامپ" اظهار تمایل کرده است که نیروهای آمریکایی را از افغانستان خارج کند اما از آن می ترسد که با خروج سربازان آمریکایی طالبان موج جدیدی از خشونت و تروریسم را در افغانستان راه بیاندازد.
"شلدون وایتهاوس" سناتور دموکرات نیز می گوید در هیچ توافقی نباید به طالبان اعتماد کرد. او تاکید می کند:"توافق باید توافقی باشد که راه را برای گفت و گوهای افغان-افغان که منتهی به پایان جنگ شود باز کند".
وایتهاوس اضافه می کند:" این توافق باید یک چارچوبی باشد که ستیزه ها را به تدریج کم و کمتر می کند و بعد هم اگر ما در کارمان موفق بودیم در آینده جنگ را بطور کامل تمام می کند".
اکثر قانونگذاران آمریکا مخالف عقب نشینی کامل هستند و نظرشان بر این است که حتما باید تعدادی نیرو برای اطمینان در افغانستان باقی بمانند زیرا حضور نیروهای ولو اندک آمریکایی در افغنستان، در واقع صلح را بیمه می کند. این قانونگذاران عقب نشینی کامل نیروهای آمریکایی از افغانستان را یک "فاجعه" می دانند.
و اما هنوز هم سوالات بسیاری در مورد توافق صلح افغانستان بی پاسخ مانده است.
- آیا آمریکا و طالبان تا شمارش کامل و اعلام نتایج نهایی انتخابات اخیر افغانستان صبر خواهند کرد؟
اگر تا قبل از آنکه هنوز دولت افغانستان رسما مشروعیت خود را بدست نیاورده است اقدامی در زمینه توافق انجام بگیرد؛ آنگاه اهرم قدرت در برابر طالبان ضعیف خواهد بود.
- آیا طالبان از قانون اساسی افغانستان تمکین خواهد کرد؟
این قانون اساسی هم بر اجرای دموکراسی در کشور صراحت دارد و هم بر حفظ حقوق زنان و حقوق اقلیت های قومی و دینی.
- آیا توافق نقشی هم برای پاکستان در راه کاستن از خشونت ها در افغانستان قائل خواهد بود و اسلام آباد را موظف خواهد کرد که به تروریست ها پناه ندهد؟
اینطور که از شواهد امر بر می آید، پاکستان هیچوقت متعهد به این کار نخواهد بود. این نقیصه به سهم خود یک حفره بزرگ در توافق ایجاد خواهد کرد.
شاید وقتی توافق معرفی شد، پاسخ بعضی از این پرسشها خود بخود داده شود. اما مسلما پاسخ بسیاری از پرسشها چند ماه طول می کشد تا روشن بشود، البته اگر اصلا پاسخی برایشان وجود داشته باشد.
نهایتا آنکه؛ همه به ویژه کنگره نگران است که تمام تلاش ترامپ این خواهد بود که پیش از انتخابات نوامبر(۱۳ ابان) همه سربازان آمریکایی را از افغانستان خارج کند. ترامپ دیگر کاری به آن ندارد که آیا با این کار امنیت دو کشور افغانستان و آمریکا تامین خواهد شد یا نه.
