شیعه نیوز:
پرسش
فرق قرآن خواندن در جوانی و پیری چیست؟ چرا بعضی از علما از اینکه در جوانی کمتر قرآن تلاوت کردهاند تأسف میخورند؟!
پاسخ اجمالی
روایاتی وجود دارد که قرائت مؤمنانه و با اخلاص قرآن را در جوانی مؤثرتر میداند؛ و به همین دلیل است که بسیاری از بزرگان از اینکه بهره کامل از چنین فرصتی را نبردهاند، ابراز تأسف مینمودند.
در ارتباط با تأثیر آموزههای قرآن بر روح و جان جوانان، امام صادق( علیه السلام ) فرمود: هر کس در حال جوانى قرآن بخواند و با ایمان هم باشد، قرآن با گوشت و خونش عجین شده، و خداى عز و جل او را با فرشتگان پیغامبرنده و نیکرفتارش رفیق کند، و قرآن براى او در روز قیامت پرده و مانعى در مقابل دوزخ خواهد بود، و میگوید: بار پروردگارا! هر کارگرى به مزد کار خویش رسیده جز آنکه برای خواندن من تلاش کرده است، پس گرامیترین عطاهاى خود را به او برسان.[1]
در این دسته از روایات، منظور از قرائت قرآن در جوانی این است که قرائت این کتاب مقدس به صورت عادتی همیشگی در زندگی جوان مؤمن درآمده و همراه تدبر و درک محتوای آن باشد، و نه یکبار خواندن و مجرد تلاوت بدون تفکر و تدبر در تعالیم آن! همچنین منظور از عجین شدن قرآن با خون و پوست و تمام وجود چنین تلاوت کنندهای، این است که قرآن در رفتار ظاهری و باطنی جوان تأثیر میگذارد و موجب استقامت اعضا و جوارح و آرامش قلبیاش شده، و موعظههای پروردگار و نصایح قرآن در وجودش نهادینه میشود؛ و چنین اثر شگفتآوری به دلیل آلوده نبودن جوان به بسیاری از گناهان است که مانع از قبول حق میباشد؛ از اینرو است که مشهور شده است: «الْعِلْمُ فِی الصِّغَرِ کَالنَّقْشِ فِی الْحَجَر»؛[2] آموختن دانش در جوانی مانند نقش بر روی سنگ است. و قرآن در روز قیامت حافظ چنین فردی از مشکلات و گرفتاریهای قیامت خواهد شد.[3]
بنابر این، طلایی بودن این فرصت در جوانی به دلیل مستعد بودن و شادابی جوان است که در سن پیری چنین استعداد و قدرتی وجود ندارد و یا اندک است.
[1]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 2، ص 603، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[2]. کراجکی، محمد بن علی، کنز الفوائد، ج 1، ص 319،قم، دارالذخائر، چاپ اول، 1410ق.
[3]. سروی مازندرانی، محمد صالح بن احمد، شرح الکافی (الاصول و الروضة)، محقق، مصحح، شعرانی، ابو الحسن، ج 11، ص 22، تهران، المکتبة الإسلامیة، چاپ اول، 1382ق.
آیات مرتبط
سوره البقرة (185) : شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَىٰ وَالْفُرْقَانِ ۚ فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ ۖ وَمَنْ كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ ۗ يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلَا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَىٰ مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
سوره النساء (82) : أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ ۚ وَلَوْ كَانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلَافًا كَثِيرًا
سوره الأعراف (204) : وَإِذَا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَأَنْصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ
سوره يونس (61) : وَمَا تَكُونُ فِي شَأْنٍ وَمَا تَتْلُو مِنْهُ مِنْ قُرْآنٍ وَلَا تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلَّا كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُودًا إِذْ تُفِيضُونَ فِيهِ ۚ وَمَا يَعْزُبُ عَنْ رَبِّكَ مِنْ مِثْقَالِ ذَرَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ وَلَا أَصْغَرَ مِنْ ذَٰلِكَ وَلَا أَكْبَرَ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ
سوره الحجر (1) : الر ۚ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ وَقُرْآنٍ مُبِينٍ
T