شیعه نیوز:
پرسش
حدیثی که میگوید روزی که طوفان برپا شده بود و جن خواست کشتی نوح( علیه السلام ) را غرق کند، علی( علیه السلام ) ضربهای زد و دستش را قطع کرد، این حدیث صحیح و معتبر است؟!
پاسخ اجمالی
اولین منبعی که در اختیار ما بوده و به نقل این ماجرا پرداخته است، کتاب مشارق انوار الیقین، تألیف شده در قرن هشتم یا نهم میباشد:
روزی پیامبر خدا( صلی الله علیه و آله و سلم ) در مجلسی نشسته بود؛ فردی از جنیان پیش آنحضرت و در حال طرح پرسشی بود که ناگهان متوجه آمدن امام علی( علیه السلام ) شد؛ در این لحظه شروع به کوچکشدن نمود تا به اندازه گنجشکی شد. سپس گفت: یا رسول الله! مرا در پناه خود جای دهید! پیامبر فرمود: از چه کسی؟ جن گفت: از این جوانی که به این سمت میآید! پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمود؟ چه مشکلی با این جوان داری؟ جن پاسخ داد: زمانی که دریا طوفانی شد و کشتی نوح در حرکت بود، به سمتش رفتم تا آنرا غرق نمایم، وقتی نزدیک کشتی رسیدم این جوان ضربتی به من زد که دستم قطع شد. و دست قطع شدهاش را نشان داد. رسول خدا( صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمود: آن جوان که مشاهده نمودی همین شخص است.[1]
در ارتباط با این روایت باید گفت؛ اگرچه معصومان( علیه السلام ) توانایی اینگونه امور را دارند، اما ماجرای یاد شده به دلیل آنکه گزارش آن تنها در کتاب مشارق وجود دارد، گزارشی نیست که چندان مورد اعتماد باشد.
احتمالاً به همین دلیل بود که علامه مجلسی - با آنکه این کتاب در دسترسش بوده – از نقل این روایت خودداری کرده است؛ زیرا ایشان مبنای خود در مورد روایات نقل شده توسط مؤلف این کتاب(حافظ رجب برسی) را اینگونه مطرح میکند:
من به آنچه تنها او به نقلش پرداخته اعتمادی ندارم؛ زیرا دو کتاب تألیفشده توسط او شامل روایاتی است که گمان میرود خبط و خلط و غلوّی در آن وجود داشته باشد. من تنها به نقل اخباری از او میپردازم که با اخبار موجود در منابع معتبر همخوانی داشته باشد.[2]
[1]. حافظ برسی، رجب بن محمد، مشارق أنوار الیقین فی أسرار أمیر المؤمنین( علیه السلام )، محقق، مصحح، عاشور، علی، ص 132، بیروت، أعلمی، چاپ اول، 1422ق.
[2]. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 1، ص 10، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403 ق.
آیات مرتبط
سوره الأعراف (64) : فَكَذَّبُوهُ فَأَنْجَيْنَاهُ وَالَّذِينَ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَأَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا عَمِينَ
سوره يونس (73) : فَكَذَّبُوهُ فَنَجَّيْنَاهُ وَمَنْ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَجَعَلْنَاهُمْ خَلَائِفَ وَأَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۖ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنْذَرِينَ
سوره هود (37) : وَاصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا ۚ إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ
سوره هود (38) : وَيَصْنَعُ الْفُلْكَ وَكُلَّمَا مَرَّ عَلَيْهِ مَلَأٌ مِنْ قَوْمِهِ سَخِرُوا مِنْهُ ۚ قَالَ إِنْ تَسْخَرُوا مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنْكُمْ كَمَا تَسْخَرُونَ
سوره هود (42) : وَهِيَ تَجْرِي بِهِمْ فِي مَوْجٍ كَالْجِبَالِ وَنَادَىٰ نُوحٌ ابْنَهُ وَكَانَ فِي مَعْزِلٍ يَا بُنَيَّ ارْكَبْ مَعَنَا وَلَا تَكُنْ مَعَ الْكَافِرِينَ
T