راز سالم ماندن اجساد مومنین در قبر

به گزارش «شیعه نیوز» انتشار خبر سالم ماندن پیکر مطهر آیت الله سید کاظم حسینی قزوینی پس از 17 سال بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌ها و سایت‌های خبری داشت.
آنچه در خبرها آمده بود این که؛ پیکر مرحوم آیت الله سید کاظم حسینی قزوینی که بنا به وصیت آن فقید سعید باید در کربلا دفن می‌شد، با توجه به حاکمیت رژیم منهوس صدام امکان انتقال به کربلا را نداشت، لذا به رسم امانت در قم به خاک سپرده شد و هم اکنون که زمینه انتقال ایشان به کربلا فراهم شده بود، پس از مشورت با فقهای بزرگوار، قبر این عالم ربانی را نبش نمودند که در حین برداشتن سنگ‌های لحد، متوجه پیکر مطهر و دست نخورده ایشان شدند.
انتشار این خبر فضای عمومی رسانه‌ها و جامعه را در بهت و حیرت برد و معنویت خاصی بر فضای مطبوعاتی و نیز اقشار مختلفی که این خبر را شنیده یا خوانده بودند حاکم نمود.
اینک که پیکر آن عالم ربانی در جوار بارگاه ملکوتی حضرت سید الشهدا‌(ع) آرام گرفته است؛ حوزه نیوز ضمن طلب مغفرت برای روح پاک مرحوم آیت الله قزوینی و حشر با اجداد طاهرینش راز ماندگاری پیکر انسان‌های خداباور در قبر، با ذکر نمونه‌های دیگر را جهت اطلاع مخاطبان ارجمند، منتشر می‌کند.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین صالحی خوانساری از اساتید حوزه علمیه قم در گفت و گو با سرویس علمی- فرهنگی مرکز خبر حوزه، پیرامون سالم ماندن جسد برخی افراد در قبر گفت: تقوا بر تن و جسم انسان به طور فیزیکی اثر می‌گذارد، پاکی روح و تقوا به جسم انسان خاصیتی می‌دهد که یکی از اثرات مهم آن نپوسیدن جسم بعد از مرگ است.
وی در خصوص فواید و آثار نپوسیدن جسم گفت: سالم‌ماندن و نپوسیدن بدن نوعی کرامت الهی است که به بندگان خوب خود عنایت می‌کند و عملاً نشان می‌دهد تقوا در عالم برزخ نیز تأثیرگذار است و این نشانه‌ تحقق معاد و حقانیت عقاید دینی است و از خواص تقوا تازه‌ماندن جسم است.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین صالحی خوانساری در تبیین تفاوت‌های سالم‌ماندن جسم افرادی چون فرعون با انسان‌های باتقوا گفت: بدن افرادی چون فرعون به وسیله مواد شیمیایی و مومیایی کردن و تخلیه بخش‌های داخلی بدن آنها برای جلوگیری از پوسیدگی صورت می‌گیرد. اما افراد پاک و با تقوا به طور طبیعی و با این که در معرض عوامل فاسد کننده و تجزیه کننده جسم هستند، سالم می‌مانند و نمی‌پوسند و تفاوت این دو از زمین تا آسمان است.
وی با اشاره به مواردی در این خصوص گفت: یکی از این نمونه‌های سالم‌ماندن جسد؛ پیکر آیت‌الله مجتهدی مجاب است که بعد از سی سال، وقتی به خاطر دفن پسرش در همان مرقد، قبر را شکافتند، متوجه شدند جسم آن عالم الهی سالم و دست‌نخورده است و همچنین فردی به نام احمد که اشعار فضایل امیرالمؤمنین (ع) را می‌خواند و بعد از مرگ در یکی از روستاهای خوانسار دفن شده بود،‌بعد از گذشت 20 سال از درگذشت او به واسطه تعریض جاده‌ی کنار گورستان، متوجه سالم‌بودن جسم او می‌شوند.
وی اضافه کرد: علاوه بر تقوا،‌در منابع دینی استمرار غسل جمعه و مقید بودن بر آن از سالم ماندن جسم در قبر شمرده شده است.
مرحوم آیت‌الله حسینی تهرانی در کتاب معادشناسی بحث مفصلی در این خصوص و نحوه ارتباط روح و بدن بیان نموده و نپوسیدن بدنهای مطهر پیامبران وائمه طاهرین را مدعای بر این امر بیان کرده است.
*سالم‌ماندن یک بعد از یازده‌قرن
مرحوم آیت‌الله حاج آقا حسین مجتهدی که در زمان ناصرالدین شاه قاجار می‌زیسته است، می‌نویسد: هنگام فرش کردن حرم مطهر حضرت معصومه‌(س)‌ با سنگ‌های مرمر، در قسمت پایین‌ پای حضرت روزنه‌ای به سرداب باز شد، و دو نفر از زنان صالحه، برای بررسی وضع داخل سرداب وارد آن شدند و در آنجا، سه پیکر مطهر تروتازه را دیدند که گویی، همان روز، از دنیا رفته‌اند این سه نفر یکی بانوی ارجمند حضرت میمونه‌(س) دختر موسی‌مبرقع و آن دو نفر، کنیزهایی به نامه‌های ام اسحاق و ام حبیب بوده‌اند.
سالم ماندن بدن شیخ صدوق
آرامگاه شیخ صدوق در طول سالیان بسیار و قرنهای متوالی، ویران شده بود، مامقانی در کتاب تنقیح المقال می‌نویسند: وقتی به دلیل سیل و طوفان، سردابی که مرحوم شیخ صدوق در آن مدفون بودند، ویران شد، بسیاری از بزرگان که از جمله آنها پدر بزرگوار آیت‌الله‌العظمی مرعشی‌نجفی بود، جسدی را دیدند که تمام اعضای بدنش سالم و تازه به نظر می‌رسید، و با صورتی نیکو آرمیده بود، بعد از تحقیق و تفحص کتیبه‌ای یافتند که بر روی آن نوشته شده بود «هذا المرقد العالم الکامل المحدث، ثقة‌المحدثین صدوق‌الطائفه، ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی‌ابن جعفر بن بابویه قمی».
مرحوم آیت‌الله‌العظمی مرعشی‌نجفی‌ از پدرشان نقل می‌کردند که: من دست آن بزرگوار را بوسیدم و تقریبا بعد از نهصدسال دست ایشان بسیار نرم و لطیف بود.
پیکر سالم نوه دختری ملاصدرا
هنگامی که از سوی خیابان انقلاب (چهارمردان) قم به سوی حرم حضرت معصومه (س) می‌‌روید، روبروی درب ورودی پاساژ کویتی‌ها، سنگ قبری برآمده در میان پیاده‌رو، خودنمایی می‌کند، این مرقد کسی نیست جز علامه حکیم متکلم و محدث فقیه میرزا حسن لاهیجی، پسر حکیم عبدالرزاق لاهیجی که مادرش دختر صدرالمتالهین می‌باشد.
یافت شدن این پیکر سالم، به زمانی مربوط می‌شود که برای احداث یک خیابان مزبور به جسد سالمی برخورد می‌کنند، با مراجعه به علمای قم، آیت‌الله‌العظمی مرعشی‌نجفی‌ نسبت ایشان را تایید می‌کنند،‌ اما جای تأسف است در طول روز هزاران نفر از کنار این مرقد عبور می‌کنند، بدون اینکه آن را بشناسند.
میرزاحسن (کاشفی) لاهیجی، از حکما و محدثین بنام شیعه است که دارای تألیفات گران‌سنگی چون، شرح صحیفه سجادیه، شمع یقین، اصول خمسه، سرّ مخزون یا اثبات الرجعة، حاشیه بر شوارق الافهام، رسالة فی الغیبه، هدیةالمسافر و... می‌باشد.
این عالم ربانی در سال 1121 در قم وفات یافت. البته نام اصلی وی میرزا حسن لاهیجی است و اشتهار او به کاشفی معلوم نیست.
مرحوم قطب راوندی
مرحوم سعیدبن هبةالله رواندی معروف به قطب راوندی در سال 573ه‌ق وفات نمودند و در حرم مطهر حضرت معصومه‌(س) به خاک سپرده شدند، بعد از 8 قرن هنگامی‌که جهت تعمیر حرم مطهر، در بخشی از صحن مطهر حضرت معصومه‌(س) با پیکر سالم و سیمای نورانی آیت‌الله قطب راوندی برخورد کردند، حضرت آیت‌الله مرعشی‌نجفی سنگ قبر بلندی بر فراز قبر او نهادند.