به گزارش «شیعه نیوز»، مرتضی نخعی، دانشیار دانشگاه علوم پزشکی ایران درباره برگزاری کنفرانس علمی ماهانه انجمن جراحان ارتوپدی ایران، اظهار داشت: در این کنفرانس دو موضوع پارگی تاندون دوسر بازویی و پارگی تاندون سر شانه از نوع غیر قابل ترمیم با حضور اساتید و صاحبنظران برجسته مورد بحث و گفت‌وگو قرار گرفت.
وی افزود: دردهای ناشی از پارگی تاندون سرشانه از شایع‌ترین دردهای ناحیه شانه به شمار می‌روند و پارگی تاندون سرشانه شایع ترین علت این دردهاست.
این جراح شانه و آرنج ادامه داد: تاندون سرشانه از استخوان کتف منشا می گیرد و خود مرکب از چهار تاندون است و به استخوان بازو می‌چسبد که باعث حرکت بازو در مفصل شانه می‌شود.
نخعی گفت: پارگی تاندون سرشانه اصولاً در سن میانسالی به بعد بروز می‌یابد و علامت آن درد شانه است که به ویژه هنگام بالا بردن دست این درد تشدید می‌شود. این درد در ناحیه بازو در سمت خارج آن که درجه نظامی را می چسبانند شایع‌تر است.
وی خاطرنشان کرد: تشخیص این بیماری بر اساس گرفتن شرح حال بیمار، معاینه کامل، انجام عکس ساده و در نهایت MRI است که سه مورد اولی مهمتر از انجام MRI بوده و از راه دور به هیچ عنوان نمی‌توان تشخیص دقیق داد که بیمار دچار پارگی تاندون سرشانه است.
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی ایران گفت: گاهی یافته هایی در عکس ساده رادیوگرافی دیده می شود که از طریق ام آر آی امکان‌پذیر نیست؛ بنابراین به هیچ عنوان نباید ام آر آی را جایگزین عکس‌ساده رادیولوژی کرد.
این جراح ارتوپدی بیان داشت: اگر پارگی تاندون سرشانه در اثر ضربه و به صورت حاد باشد، از طریق جراحی باید برای آن اقدام کرد ولی اگر پارگی حاد نباشند و مریض هم ناتوان و با در سن بالا باشد اول با فیزیوتراپی درمان می‌کنیم و اگر جواب نداد نسبت به انجام جراحی اقدام خواهیم کرد.
نخعی خاطرنشان کرد: البته باید یک فرصت ۴ تا ۶ ماه برای فیزیوتراپی به بیمار داد و معمولاً اگر بعد از ۲۰ تا ۳۰ جلسه فیزیوتراپی وضعیت بیمار بهبود نیافت نسبت به جراحی اقدام می‌شود؛ همچنین باید به این نکته توجه داشت که تزریق کورتون فقط یک بار آن هم در شرایطی که بیمار شدیداً درد دارد و نمی‌تواند به دلیل درد فیزیوتراپی را تحمل کند مجاز خواهد بود و در غیر اینصورت دارای عوارض است.
این جراح شانه و آرنج گفت: روش‌های PRP، ازون تراپی و استفاده از ژل اثر شناخته شده‌ای در درمان پارگی تاندون شانه ندارند و همه این روشها در حال حاضر در دست تحقیق هستند؛ لذا برای انجام این موارد توصیه نمی‌شود.
وی تصریح کرد: اگر نسبت به درمان بیمار تاخیر شود پارگی تاندون سرشانه بزرگ تر خواهد شد و ممکن است دیگر توسط جراحی قابل ترمیم نباشد که در مورد این موضوع بحث و گفت وگوهایی میان اساتید انجام گرفت و راهکاریی در این زمینه ارائه شد.
نخعی اظهار داشت: در این شرایط اگر درد بیمار کم باشد اصولاً عمل جراحی انجام نمی‌دهیم و با فیزیوتراپی و مسکن وضعیت بیمار را بهبود می‌بخشیم؛ به ویژه اگر سن بیمار نیز بالا باشد.
وی یادآور شد: ولی اگر سن بیمار پایین باشد و درد آن با فیزیوتراپی ساکت نشود جراحی انجام می‌دهیم که این نوع جراحی دو روش دارد؛ در یک مدل از روش جراحی با عمل ممکن است تا حد ممکن تاندون را ترمیم کنیم تا درد ساکن شود و در این روش استخوان آکرومیون را نیز می تراشیم و اصولاً این روش سبب بهبود بیمار خواهد شد.
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی ایران خاطرنشان کرد: نوع دوم عمل جراحی به این صورت است که درمان تعویض مفصل شانه انجام می گیرد و مفصل سر استخوان بازو برداشته می شود و جایگزین فلزی برای آن انجام می گیرد.
وی گفت: به طور کلی تعویض مفصل شانه به صورت جراحی باز انجام می‌گیرد و اگر به دلیل پارگی تاندون سرشانه باشد به صورت تعویض مفصل معکوس شانه انجام می شود.
نخعی تاکید کرد: تشخیص به موقع و دقیق پارگی تاندون سرشانه در درمان موفقیت آمیز بیماری حائز اهمیت است.
