شیعه نیوز:
پرسش
1. آیاجبرئیل فقط در هنگام وحی به پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) نازل می شد و یا همیشه با پیامبر بود؟ 2. اگر همیشه با پیامبر بود، پس پیامبر ملکی است، به صورت انسان و نقض قرآن است: "انا بشر مثلکم". 3. اگر فقط در هنگام وحی نازل می شد، پس سنت های نبی از جمله ریش داشتن بدون آبخور و سایر سنت ها استحکام نداشته و قابل تجدید نظر است.
پاسخ اجمالی
جبرئیل فقط اوقات نزول وحی بر نبی اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) وارد می شد؛ چرا که در موارد بسیار در روایات داریم که مثلاً پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) مشغول فلان کار بود که جبرئیل بر او نازل شد. این گویای این مطلب است که جبرئیل در همه حال همراه آن حضرت نبود، اگر جبرئیل در همه حال همراه پیامبر بود دیگر نزول معنا نداشت؛ زیرا نزول به این معنا است که مرتبه بالا بوده و به مرتبه پایین نازل شده و در صورتی که او همراه پیامبر باشد دیگر نزول معنا ندارد.
همراه بودن و نبودن جبرئیل در بشری بودن نبی مکرم اسلام ( صلی الله علیه و آله و سلم ) تأثیری ندارد، مگر جبرئیل، کسی جز حامل وحی به رسول خدا است؟ چه تلازمی بین همراهی جبرئیل و ملک بودن رسول الله ( صلی الله علیه و آله و سلم ) وجود دارد؟!
پاسخ تفصیلی
سوال شما چند بخش دارد که به ترتیب به آنها پاسخ می دهیم:
- جبرئیل فقط اوقات نزول وحی بر نبی اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) وارد می شد؛ چرا که در موارد بسیار در روایات داریم که مثلاً پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) مشغول فلان کار بود که جبرئیل بر او نازل شد، [1] و این گویای این مطلب است که جبرئیل در همه حال همراه ایشان نبوده، اگر همراه پیامبر بوده دیگر نزول معنا نداشت؛ زیرا نزول به این معنا است که مرتبه بالا بوده و به مرتبه پایین نازل شده و در صورتی که او همراه پیامبر باشد دیگر نزول معنا ندارد؛ بلکه باید گفته می شد که مثلاً جبرئیل که همراه نبی مکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم )بود به او گفت یا بر او وحی نمود؛ مثلاً در آیه 19 سوره مریم و آیات سوره ضحی در تفاسیر آمده است، شان نزول آیه برای تأخیر در وحی بوده و بین 25 تا 45 روز تأخیر در وحی نقل شده است. [2]
- پاسخ قسمت دوم سؤال: شکی نیست طبق آموزه های دینی خداوند فرشته ای را برای تعلیم مکارم اخلاق به پیامبرش گماشته بود [3] ، اما مگر مصاحبت دائمی فرشته ای با پیامبر دلیل آن است که پیامبر ملک بوده است!
شما فرمودید اگر جبرئیل دائماً همراه نبی اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم )بوده، پس پیامبر بشر نبوده، مگر جبرئیل، کسی جز حامل وحی و واسطه در رساندن وحی به رسول خدا است؟ تلازم بین همراهی جبرئیل و ملک بودن رسول الله ( صلی الله علیه و آله و سلم ) روشن نیست؛ یعنی معلوم نیست چطور از همراهی دائمی جبرئیل با پیامبر نتیجه گرفتید پیامبر ملک است، مگر همراهی دائمی دو موجود به معنای هم جنسی است؟ اگر ما با یک انگشتر همیشه همراه شویم یعنی ما انگشتر هستیم؟ خداوند همیشه همراه ما است؛ یعنی ما خدا هستیم یا خداوند مثل ما است؟! و یا فرشتگانی که همیشه همراه انسان هستند و اعمال او را ضبط می کنند، لازمه اش این است که انسان فرشته باشد؟! این استدلال مبنای عقلی ندارد و حتی اگر پیامبر همیشه با جبرئیل همراه باشد خدشه ای به بشر بودن آن حضرت وارد نکرده و با آیه قرآن تنافی پیدا نمی کند. [4]
- نکته دیگر این که علتی که جبرئیل بر پیامبر ( صلی الله علیه و آله و سلم ) نازل می شود نه بر بقیه مردم، عصمت نبی است، نه این که علت عصمت نبی نزول جبرئیل بر ایشان باشد، تا زمانی که شخص عصمت از خطا و اشتباه نداشته باشد، لایق مقام نبوت نمی شود و وحی بر او نازل نمی شود، وقتی این طور بود دیگر حضور یا عدم حضور جبرئیل ربطی به عصمت نبی اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) پیدا نمی کند؛ چون ایشان امین خداوند متعال هستند و جبرئیل نیز پیام آور خداوند است.
در ادامه ضروری است بدانیم که ملاک متابعت ما از نبی اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) چیست؟ و چرا ما از نبی اکرم اطاعت می کنیم؟ آیا همراهی جبرئیل ( علیه السلام ) ملاک ما برای متابعت از ایشان است، یا ملاک دیگری دارد؟
جبرئیل تنها نقش حامل وحی را دارد، نه در عصمت نبوی تأثیر گذار است، و نه در وجوب متابعت از ایشان؛ بنابراین سنن نبوی قابل خدشه و تجدید نظر نیست؛ چون بر گرفته از رفتار پیامبری است که از هر گونه خطایی مصون بوده و از بالاترین درجه کمال انسانی برخوردار است، تا آن جایی که خداوند درجه قرب ایشان را به خود، کمتر از قاب قوسین بیان می کند.
[1] کلینی، الکافی، ج 6، ص 52، چاپ چهارم، دار الکتب الإسلامیة، تهران، 1365؛ همان، ج 5، ص 304؛ علامه مجلسی، بحارالأنوار، ج 17، ص 378، باب 52، الیقین و الصبر على الشدائد، مؤسسة الوفاء، بیروت.
[2] بانوى اصفهانى، سیده نصرت امین، مخزن العرفان در تفسیر قرآن، ج 15، ص 169،نهضت زنان مسلمان، تهران، 1361 ش؛ کاشانى، ملا فتح الله، تفسیر منهج الصادقین فى الزام المخالفین، ج 10، ص 269، کتاب فروشى محمد حسن علمى، تهران، 1336 ش؛ حسینى شاه عبدالعظیمى، حسین بن احمد، تفسیر اثنا عشرى، ج 14، ص 249، انتشارات میقات، تهران، چاپ اول، 1363 ش؛ رشیدالدین میبدى، احمد بن ابى سعد، کشف الأسرار و عدة الأبرار، ج 6، ص 140، انتشارات امیر کبیر، تهران، چاپ پنجم، 1371 ش.
3 حضرت علی ( علیه السلام ) در این باره می فرماید: لَقَدْ قَرَنَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ بِهِ مِنْ لَدُنْ أَنْ کَانَ فَطِیماً أَعْظَمَ مَلَکٍ مِنْ مَلَائِکَتِهِ یَسْلُکُ بِهِ طَرِیقَ الْمَکَارِمِ وَ مَحَاسِنَ أَخْلَاقِ الْعَالَمِ لَیْلَهُ وَ نَهَارَه؛ نهجالبلاغة، ص 300، انتشارات دار الهجره قم.
[4] در باره نقش ملائکه و جبریل در افاضه علوم، به پاسخ 1853 (سایت: 1922) (جایگاه وجودی ملائکه) رجوع شود.
T