شیعه نیوز:
پرسش
بسم الله الرحمن الرحیم؛ آیا گفتن این قبیل جملات که اجرت با امام زمان ( عجه الله تعالی فرجهم الشریف ) یا امام حسین( علیه السلام ) اشکال ندارد؟ با توجه به این‌که خداوند اجر می‌دهد!
پاسخ اجمالی
با تأمل و دقت در آموزه‌های دینی، یک اصل مسلم و قطعی به دست می‌آید، و آن این است که همه عالم در دست قدرت الهی است و هیچ‌کس غیر از خداوند مستقلاً هیچ قدرت و توانایی ندارد، امّا بندگان خدا بالعرض و با واسطه و با لطف خداوند از قدرت بهره‌مندند.[1] با توجه به این مقدمه باید گفت اجر و پاداش یک بخشش مخصوص ذات الهی است، ولی ما در این‌جا تنها کسانی را که پیش خدا آبرو دارند وسیله قرار می‌دهیم و از آنان می‌خواهیم وساطت کنند تا ما به آن مواهب برسیم.
امّا بخش دیگری را خداوند به بندگانش تفویض نموده است مثل شفا دادن مریض به دست عیسای مسیح[2] در این بخش بندگان خاص خداوند - البته باز هم نه به صورت مستقل – می‌توانند به دیگران اجر و پاداش دهند.
خداوند از زبان یکی از دختران حضرت شعیب به حضرت موسی( علیه السلام ) می‌فرماید: ناگهان یکى از آن دو (زن) به سراغ او آمد، در حالى‌که با نهایت حیا گام برمىداشت، گفت: «پدرم از تو دعوت مىکند تا مزد و اجر آب دادن (به گوسفندان) را که براى ما انجام دادى به تو بپردازد.[3]
بنابر این، با اذعان و اعتقاد به این که کسی غیر از خدا به طور مستقل قدرت بر چیزی ندارد، و هر کس هر چیزی که دارد از خداوند است اشکالی در این نوع تعبیرات نیست.
[1]. البته باید توجه داشت که همان بالعرض نیز تا زمانی است که خداوند بخواهد.
[2]. «أَنِّی أَخْلُقُ لَکُمْ مِنَ الطِّینِ کَهَیْئَةِ الطَّیْرِ فَأَنْفُخُ فیهِ فَیَکُونُ طَیْراً بِإِذْنِ اللَّهِ وَ أُبْرِئُ الْأَکْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ وَ أُحْیِ الْمَوْتى بِإِذْنِ اللَّه»، من از گِل، چیزى به شکل پرنده مىسازم سپس در آن مىدمم و به فرمان خدا، پرندهاى مىگردد. و به اذن خدا، کورِ مادرزاد و مبتلایان به برص [پیسى] را بهبودى مىبخشم و مردگان را به اذن خدا زنده مىکنم. آل عمران، 49.
[3]. «فَجاءَتْهُ إِحْداهُما تَمْشی عَلَى اسْتِحْیاءٍ قالَتْ إِنَّ أَبی یَدْعُوکَ لِیَجْزِیَکَ أَجْرَ ما سَقَیْتَ لَنا». قصص، 25.
اگر آیاتی که در آن از عبارت «أجورهن» استفاده شده را نیز ملاحظه فرمایید، به همین نتیجه خواهید رسید.
آیات مرتبط
سوره القصص (25) : فَجَاءَتْهُ إِحْدَاهُمَا تَمْشِي عَلَى اسْتِحْيَاءٍ قَالَتْ إِنَّ أَبِي يَدْعُوكَ لِيَجْزِيَكَ أَجْرَ مَا سَقَيْتَ لَنَا ۚ فَلَمَّا جَاءَهُ وَقَصَّ عَلَيْهِ الْقَصَصَ قَالَ لَا تَخَفْ ۖ نَجَوْتَ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ
T
