شیعه نیوز:
پرسش
آیا این مطلب صحت دارد که یهودیان به یزید در مورد جنگ با امام حسین( علیه السلام ) مشورت داده‌اند و هدفشان از بین بردن امامت و مخصوصاً جانشینی آن‌حضرت بوده است؟ (به همین دلیل امام حسین( علیه السلام ) نام پسرانشان را تماماً علی می‌گذاشتند تا از فتنه‌ای در آینده- ازبین بردن جانشین- جلوگیری کنند) به‌گونه‌ای که یزیدیان بعد از به شهادت رساندن حضرت علی اکبر( علیه السلام ) به خیال خود جانشین امامت را از بین برده‌اند؟!
پاسخ اجمالی
در این زمینه باید گفت که یهودیان در آن هنگام جایگاهی بسیار منفی در جامعه اسلامی داشته و حتی حاکمان جور نیز در ارتباط با آنها محتاط بودند و در همین راستا گزارشی وجود ندارد که به نقش یهودیان در واقعه کربلا بپردازد، اما گزارشهایی وجود دارد که مشاوری مسیحی در برخی تصمیم‌گیری‌های یزید نقش داشته است. برای نمونه؛ یزید پس از مرگ معاویه قصد داشت عبیدالله بن زیاد را از حکومت بصره بردارد؛ ولی گویا اوضاع وخیم سیاسی بصره و کوفه اجازه این کار را به او نداد. با آغاز قیام امام حسین( علیه السلام ) و اعزام مسلم بن عقیل به کوفه، عبیدالله که سابقه خشونت وی و پدرش در سرکوب شورش‌ها و جنبش‌ها مشهور بود، در سال 60ق با حفظ سمت به ولایت کوفه منصوب گشت. گفته‌اند که یزید به پیشنهاد سرجون مسیحی، که از مشاوران یزید بود، دست به این اقدام زده است تا با قیام امام حسین( علیه السلام ) مقابله کند.[1]
البته برخی از این سخن امام حسین( علیه السلام ) در روز عاشورا که دشمنی مشترک را عامل شعله‌ور کردن جنگ معرفی فرموده[2] نتیجه گرفته‌اند که این دشمن مشترک مورد اشاره امام، یهود بوده اما با توجه به قرائن پیرامونی موجود در همان سخن، مشخص می‌شود که منظور امام از دشمن مشترک، یزید و اطرافیان او هستند که دشمن مشترک امام و کوفیانی هستند که اکنون در مقابل حضرتشان صف‌آرایی کرده‌اند.
[1]. ر. ک: شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 2، ص 42، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق؛ طبری، أبو جعفر محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، ج 5،ص 348، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق.
[2]. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 45، ص 8 ، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.
T
