۰

در شهر مقدس مکه مسجدی به نام «مسجد الجن» وجود دارد. دلیل این نام‌گذاری چیست؟

یکی از مکان‌های مقدس در اطراف مکه که در نزدیکی مقبره ابی‌طالب قرار دارد، مسجد جنّ است که به آن «مسجد الحرس» و «مسجد البیعه» نیز گفته می‌شود.در علت نامیده شدن این مکان به مسجد جن گزارش‌هایی در کتب فریقین وجود دارد.
کد خبر: ۲۰۵۱۹۳
۰۸:۴۵ - ۰۹ آذر ۱۳۹۸

شیعه نیوز:
پرسش
«مسجد الجن» در شهر مکه محل نزول جنّیان در مکه است و مستحب است حاجیان در آن مسجد رفته و دو رکعت نماز به جا آورند. این حقیقت دارد از نظر شیعه؟
پاسخ اجمالی
یکی از مکان‌های مقدس در اطراف مکه که در نزدیکی مقبره ابی‌طالب[1] قرار دارد، مسجد جنّ است که به آن «مسجد الحرس»[2] و «مسجد البیعه»[3] نیز گفته می‌شود.
در علت نامیده شدن این مکان به مسجد جن گزارش‌هایی در کتب فریقین وجود دارد:
1. پیامبر اکرم( صلی الله علیه و آله و سلم ) به سوى بازار «عکاظ» که در نزدیکی «طائف» بود حرکت کرد تا مردم را در آن مرکز اجتماع بزرگ به سوى اسلام دعوت کند، اما کسى به دعوت او پاسخ مثبت نگفت. در بازگشت به محلى رسید که آن‌را سرزمین جن می‌گفتند. شب را در آن‌جا ماند و آیات قرآن تلاوت می‌کرد. گروهى از جنیان صدای آن‌حضرت را شنیدند و به او ایمان آوردند و براى تبلیغ به سوى قوم خود بازگشتند.[4]
2. ابن عباس می‌گوید: پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) مشغول نماز صبح بود، و در آن تلاوت قرآن می‌کرد. گروهى از جنّ در صدد تحقیق از علت قطع اخبار آسمان‌ها از خود بودند که صداى تلاوت قرآن آن‌حضرت را شنیدند و گفتند: علت قطع اخبار آسمان از ما همین است. سپس به سوى قوم خود بازگشته و آنها را به سوى دین اسلام دعوت کردند.[5]
3. بعد از وفات ابوطالب، کار بر رسول خدا( صلی الله علیه و آله و سلم ) سخت شد. لذا به سوى طائف حرکت کرد تا یارانى پیدا کند؛ اما ثروتمندان طائف به شدت او را تکذیب کردند، و آن‌قدر سنگ به آن‌حضرت زدند که خون از پاهاى مبارکش جارى شد. خسته و ناراحت به کنار باغى آمد. سرانجام غلام صاحبان آن باغ، که نام او عَدّاس بود، به حضرت ایمان آورد. پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) به سوى مکه باز می‌گشت، شبانه به نزدیکى درخت نخلى رسید، مشغول نماز شد. در این‌جا بود که گروهى از جنّ که از شهر «نصیبین» یا «یمن» بودند، از آن‌جا می‌گذشتند، صداى تلاوت قرآن حضرت را در نماز صبح شنیدند و ایمان آوردند.[6]
4. از عبدالله بن مسعود پرسیدند: آیا کسى از شما در حوادث شب جنّ خدمت پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) بود. گفتند کسى از ما همراه آن‌حضرت نبود. ما شبى در مکه پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) را نیافتیم، و هر چه جستجو کردیم اثرى از او ندیدیم، از این ترسیدیم که پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) را کشته باشند. به دنبال آن‌حضرت در درّه‌هاى مکه رفتیم. ناگهان دیدیم از سوى کوه حرا می‌آید. عرض کردیم کجا بودید؟ ما نگران شدیم و دیشب بدترین شب زندگى ما بود. فرمود: «یکی از جنیان مرا دعوت کرد، و من رفتم تا براى آنها قرآن بخوانم».[7]
جمع‌بندی تمام این گزارش‌ها آن است که «مسجد الجن»، مکانی بوده است که جن‌ها با پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) ملاقاتی داشته و به آن‌حضرت ایمان آوردند.

[1]. نام دیگر «مقبره أبی‌طالب»، مقبرة قریش، مقبرة بنی هاشم، و حَجون است. فاضل لنکرانى، محمد، مناسک الحج‌، ص 264، قم، مرکز فقهی ائمه اطهار(ع)، چاپ اول‏، 1426ق.
[2]. ازرقى، ابو الولید محمد بن عبدالله، اخبار مکة و ما جاء فیها من الآثار، ج 2، ص 200، بیروت، دار الاندلس‏، 1416ق.
[3]. ابو عبید بکری، عبدالله بن عبدالعزیز، المسالک و الممالک، ج 1، ص 402، بیروت، دار الغرب الاسلامى‏، 1992م‏.
[4]. قمى، على بن ابراهیم،‏ تفسیر القمی، ج ‏2، ص 299، قم، دار الکتاب‏، چاپ سوم‏، 1404ق.
[5]. طبرسى، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ‏10، ص 554، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش؛ بخاری، محمد بن إسماعیل، صحیح البخاری، «باب الجهر بقراءة صلاة الفجر»، ج 1، ص 154، و ج 6، ص 160، بیروت، دار طوق النجاة، چاپ اول، 1422ق.
[6]. مجمع البیان فى تفسیر القرآن‏، ج 9، ص 139 – 140؛ ابن هشام حمیری، عبدالملک بن هشام، السیرة النبویة، ج 1، ص 421 – 422، مصر، شرکة مکتبة و مطبعة مصطفى البابی الحلبی، چاپ دوم، 1375ق.
[7]. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ‏10، ص 554؛ طیالسی، أبو داود سلیمان بن داود، مسند أبی داود، ج 1، ص 225، مصر، دار هجر، چاپ اول، 1419ق؛ واحدی نیشابوری، أبو الحسن علی بن أحمد، الوسیط فی تفسیر القرآن المجید، ج 4، ص 362، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1415ق.
آیات مرتبط

سوره الأنعام (100) : وَجَعَلُوا لِلَّهِ شُرَكَاءَ الْجِنَّ وَخَلَقَهُمْ ۖ وَخَرَقُوا لَهُ بَنِينَ وَبَنَاتٍ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يَصِفُونَ
سوره الأنعام (112) : وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَيَاطِينَ الْإِنْسِ وَالْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا ۚ وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُ ۖ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ
سوره الأنعام (128) : وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُمْ مِنَ الْإِنْسِ ۖ وَقَالَ أَوْلِيَاؤُهُمْ مِنَ الْإِنْسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنَا بِبَعْضٍ وَبَلَغْنَا أَجَلَنَا الَّذِي أَجَّلْتَ لَنَا ۚ قَالَ النَّارُ مَثْوَاكُمْ خَالِدِينَ فِيهَا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۗ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ
سوره الأنعام (130) : يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَيُنْذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَٰذَا ۚ قَالُوا شَهِدْنَا عَلَىٰ أَنْفُسِنَا ۖ وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ
سوره الأعراف (38) : قَالَ ادْخُلُوا فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِكُمْ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ فِي النَّارِ ۖ كُلَّمَا دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَعَنَتْ أُخْتَهَا ۖ حَتَّىٰ إِذَا ادَّارَكُوا فِيهَا جَمِيعًا قَالَتْ أُخْرَاهُمْ لِأُولَاهُمْ رَبَّنَا هَٰؤُلَاءِ أَضَلُّونَا فَآتِهِمْ عَذَابًا ضِعْفًا مِنَ النَّارِ ۖ قَالَ لِكُلٍّ ضِعْفٌ وَلَٰكِنْ لَا تَعْلَمُونَ
سوره الأعراف (179) : وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ ۖ لَهُمْ قُلُوبٌ لَا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لَا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَا يَسْمَعُونَ بِهَا ۚ أُولَٰئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ
سوره هود (119) : إِلَّا مَنْ رَحِمَ رَبُّكَ ۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمْ ۗ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ
سوره الحجر (27) : وَالْجَانَّ خَلَقْنَاهُ مِنْ قَبْلُ مِنْ نَارِ السَّمُومِ
سوره الإسراء (88) : قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَالْجِنُّ عَلَىٰ أَنْ يَأْتُوا بِمِثْلِ هَٰذَا الْقُرْآنِ لَا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَلَوْ كَانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيرًا
سوره الكهف (50) : وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ كَانَ مِنَ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ ۗ أَفَتَتَّخِذُونَهُ وَذُرِّيَّتَهُ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِي وَهُمْ لَكُمْ عَدُوٌّ ۚ بِئْسَ لِلظَّالِمِينَ بَدَلًا
سوره النمل (17) : وَحُشِرَ لِسُلَيْمَانَ جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ وَالطَّيْرِ فَهُمْ يُوزَعُونَ
سوره النمل (39) : قَالَ عِفْرِيتٌ مِنَ الْجِنِّ أَنَا آتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَنْ تَقُومَ مِنْ مَقَامِكَ ۖ وَإِنِّي عَلَيْهِ لَقَوِيٌّ أَمِينٌ
سوره السجدة (13) : وَلَوْ شِئْنَا لَآتَيْنَا كُلَّ نَفْسٍ هُدَاهَا وَلَٰكِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّي لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ
سوره سبأ (12) : وَلِسُلَيْمَانَ الرِّيحَ غُدُوُّهَا شَهْرٌ وَرَوَاحُهَا شَهْرٌ ۖ وَأَسَلْنَا لَهُ عَيْنَ الْقِطْرِ ۖ وَمِنَ الْجِنِّ مَنْ يَعْمَلُ بَيْنَ يَدَيْهِ بِإِذْنِ رَبِّهِ ۖ وَمَنْ يَزِغْ مِنْهُمْ عَنْ أَمْرِنَا نُذِقْهُ مِنْ عَذَابِ السَّعِيرِ
سوره سبأ (14) : فَلَمَّا قَضَيْنَا عَلَيْهِ الْمَوْتَ مَا دَلَّهُمْ عَلَىٰ مَوْتِهِ إِلَّا دَابَّةُ الْأَرْضِ تَأْكُلُ مِنْسَأَتَهُ ۖ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ الْجِنُّ أَنْ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ الْغَيْبَ مَا لَبِثُوا فِي الْعَذَابِ الْمُهِينِ
سوره سبأ (41) : قَالُوا سُبْحَانَكَ أَنْتَ وَلِيُّنَا مِنْ دُونِهِمْ ۖ بَلْ كَانُوا يَعْبُدُونَ الْجِنَّ ۖ أَكْثَرُهُمْ بِهِمْ مُؤْمِنُونَ
سوره الصافات (158) : وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ
سوره فصلت (25) : وَقَيَّضْنَا لَهُمْ قُرَنَاءَ فَزَيَّنُوا لَهُمْ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَحَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا خَاسِرِينَ
سوره فصلت (29) : وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا رَبَّنَا أَرِنَا اللَّذَيْنِ أَضَلَّانَا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ نَجْعَلْهُمَا تَحْتَ أَقْدَامِنَا لِيَكُونَا مِنَ الْأَسْفَلِينَ
سوره الأحقاف (18) : أُولَٰئِكَ الَّذِينَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا خَاسِرِينَ
سوره الأحقاف (29) : وَإِذْ صَرَفْنَا إِلَيْكَ نَفَرًا مِنَ الْجِنِّ يَسْتَمِعُونَ الْقُرْآنَ فَلَمَّا حَضَرُوهُ قَالُوا أَنْصِتُوا ۖ فَلَمَّا قُضِيَ وَلَّوْا إِلَىٰ قَوْمِهِمْ مُنْذِرِينَ
سوره الذاريات (56) : وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ
سوره الرحمن (15) : وَخَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ
سوره الرحمن (33) : يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا ۚ لَا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ
سوره الرحمن (39) : فَيَوْمَئِذٍ لَا يُسْأَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَلَا جَانٌّ
سوره الرحمن (56) : فِيهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ
سوره الرحمن (74) : لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ
سوره الجن (1) : قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ فَقَالُوا إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآنًا عَجَبًا
سوره الجن (5) : وَأَنَّا ظَنَنَّا أَنْ لَنْ تَقُولَ الْإِنْسُ وَالْجِنُّ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا
سوره الجن (6) : وَأَنَّهُ كَانَ رِجَالٌ مِنَ الْإِنْسِ يَعُوذُونَ بِرِجَالٍ مِنَ الْجِنِّ فَزَادُوهُمْ رَهَقًا
سوره الناس (6) : مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ

 

T

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: