۰

چرا حضرت عباس( علیه السلام ) را که موفق به آوردن آب به خیمه‌ها نشده بود، به لقب «سقای کربلا» می‌شناسیم؟!

مسئولیت حضرت عباس( علیه السلام ) در سقّا بودن و یا آب‌رسانی به کاروان، منحصر به روز عاشورا نبود، بلکه گزارش‌های منابع تاریخی شیعه و اهل‌سنّت حاکی از آن است که یکی از مسئولیت‌های حضرت عباس( علیه السلام ) در کاروان امام حسین( علیه السلام ) (و احتمالاً در تمام طول مسیر)، یافتن و رساندن آب بود؛ این‌گونه بود که از ایشان با عنوان «ابا‌ قربة»(پدر ظرف آب) نیز یاد شده است.
کد خبر: ۲۰۴۹۷۱
۱۱:۳۲ - ۰۶ آذر ۱۳۹۸

شیعه نیوز:
پرسش
آیا گزارش‌هایی وجود دارد که حضرت عباس( علیه السلام ) قبل از روز عاشورا وظیفه آب رسانی به کاروان را داشته باشد که به سقای کربلا مشهور شده است؟
پاسخ اجمالی
مسئولیت حضرت عباس( علیه السلام ) در سقّا بودن و یا آب‌رسانی به کاروان، منحصر به روز عاشورا نبود، بلکه گزارش‌های منابع تاریخی شیعه و اهل‌سنّت حاکی از آن است که یکی از مسئولیت‌های حضرت عباس( علیه السلام ) در کاروان امام حسین( علیه السلام ) (و احتمالاً در تمام طول مسیر)، یافتن و رساندن آب بود؛ این‌گونه بود که از ایشان با عنوان «ابا‌ قربة»(پدر ظرف آب) نیز یاد شده است.[1]
در همین راستا ایشان مأموریت‌های دشواری را انجام دادند:
عبیدالله بن زیاد در روز هفتم محرم نامه‌ای به عمر بن سعد نوشته و دستور داد تا شرایط را برای کاروان امام حسین( علیه السلام ) دشوارتر کرده و مسیر دست‌یابی آنان به آب را ببندد.
عمر بن سعد، عمرو بن حجاج را با پانصد سوار به کنار نهر فرات فرستاد تا مانع دستیابی امام( علیه السلام ) و همراهانشان به آب شوند. این حادثه سه روز قبل از عاشورا رخ داده است.[2]
با دشوارتر شدن شرایط، امام حسین( علیه السلام ) از برادرشان عباس( علیه السلام ) خواستند که به همراه بیست نفر از پیادگان و سی نفر سواره برای آوردن آب بروند. آنان با برداشتن مشک‌ها به سمت فرات رفته و با دشمن درگیر شدند و مشک‌ها را پر نموده و بازگشتند.[3]
از این گزارش‌ها می‌توان نتیجه گرفت که حضرت عباس( علیه السلام ) قبل از روز عاشورا تلاش‌های موفقی در راستای انجام مأموریت خود داشته و در حد توان، آب را برای کاروانیان فراهم نموده، اما در آخرین مرحله و در روز عاشورا با تمام تلاشی که انجام داد، موفق به رساندن آب به خیمه‌های اباعبدالله( علیه السلام ) نشد و در مسیر بازگشت به شهادت رسید.[4]

[1]. بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقیق، زکار، سهیل، زرکلی، ریاض، ج 2، ص 192، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، 1417ق؛ طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، ص 203، تهران، دار الکتب الاسلامیة، تهران، چاپ سوم، 1390ق.
[2]. ابن اثیر جزری، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج 4، ص 53 -54، بیروت، دار صادر، 1385ق.
[3]. همان.
[4]. «جنگیدن و شهادت حضرت عباس در کربلا»، 47281

 

T

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: