به گزارش «شیعه نیوز»، امروز، سه شنبه پنجم آذرماه در اولین اجلاسیه بزرگ نماز شهرستان نظرآباد که با حضور جمع کثیری از مردم و مسئولین برگزار شد از پاکبانان نظرآبادی که سال‌هاست با اقامه نماز در محل خدمت، ترویج‌دهندگان فرهنگ نماز در جامعه هستند، قدردانی شد.
صادق جعفری و علیرضا آزادفلاح دو پاکبان آشنا و پرتلاش شهرداری نظرآباد هستند که سال‌هاست مردم شهر در فصل‌های مختلف و در سردترین و گرمترین روز و شب‌های سال آنها را در حال خدمت و تلاش جهت پاکیزگی خیابان‌ها دیده‌اند.
این نارنجی‌پوشان نه تنها خادمان و زحمتکشان وظیفه شناس بلکه عابدان خوبی هم هستند که اکثر شهروندان نظرآبادی آنها را بارها در حال اقامه نماز در محل خدمتشان دیده‌اند.
آنها گوشه‌ای خلوت از معبری را برگزیده و به خاطر عدم ترک محل خدمت، همانجا و در کنار اسباب کار خود با همان لباس فرم نارنجی خوشرنگی که برای همه ما یادآور پاکیزگی و تلاش است بر نماز ایستاده و خدای خود را نه در محلی خاص و واحد بلکه در گوشه گوشه شهر عبادت می‌کنند.
صادق جعفری پدربزرگ مهربان و رفتگر ۶۲ ساله‌ای است که نماز را دلیل آرامش زندگی‌اش بیان می‌کند و آنقدر با نماز مانوس است که آن را جزو مهمی از امورات روزانه خود دانسته و معتقد است خداوند نگاه ویژه‌ای به نمازگزاران دارد و به همین جهت هیچگاه نماز اول وقت خود را فراموش نکرده تا همواره نگاه خدا را به زندگی اش احساس کند.
او می‌گوید به فرزندانش که دیگر همگی بزرگ شده و پس از کسب علم حالا شاغل شده‌اند گفته من با سوادی اندک در تمام عمر خود عاشقانه به نماز گرایش داشته‌ام اما از شما می‌خواهم درس خوانده و با تحقیق و مطالعه در باره نماز و آگاهی از آثار و برکات بسیارش به این سو ترغیب شوید چراکه من اگر صرفا به عنوان وظیفه‌ای دینی بر این مهم استمرار ورزیده‌ام قطعا شما می‌توانید با علم و آگاهی در این خصوص بسیار بیشتر از من و امثال من عاشق فریضه‌ای شوید که خداوند از آن به عنوان ستون دین یاد کرده است.
علیرضا آزادفلاح نیز دیگر پاکبان پرتلاشی است که با بیان خاطره‌ای جالب دلیل اشتیاق خود به نماز را اینگونه عنوان کرد: پیش از سنین جوانی گرایشی به اقامه نماز نداشتم و این موضوع همواره پدرم را آزرده خاطر می‌کرد تا اینکه یکبار به من پیشنهاد جایزه برای خواندن نماز داد و من چندین بار به خاطر آن جایزه و دل پدرم نماز خواندم اما به مرور زمان و به سبب خواندن نماز احساس دوستی و نزدیکی بسیار با خدا کردم و همین موجب شد از سنین جوانی تا حال حاضر که در آستانه ۵۱ سالگی هستم هیچگاه نماز را ترک نکرده و همواره مشتاق‌تر از قبل آن را بپا داشته‌ام.
