گفته می‌شود که در عاشورا آن‌قدر جنایت شد که نزدیک بود برخی افراد و حتی معصومان( علیه السلام )، قالب تهی کنند. اگر این‌گونه است پس چرا اسرای کربلا زنده ماندند؟!

شیعه نیوز:
پرسش
آیا این حرف که می‌گویند عاشورا آن‌قدر جنایت شد که امام معصوم قالب تهی کرد و هر غیر معصومی با دیدنش جان می‌دهد، چرا اسرای بعد از کربلا جان ندادند از شدّت غم؟
پاسخ اجمالی
1. قالب تهی کردن تنها به معنای مردن نیست، بلکه اصطلاحی کنایی است که شدّت مصیبت را می‌رساند.
2. گزارشی نیافتیم که امام معصومی با یادآوری صحنه کربلا تا حد مرگ پیش رفته باشد، و آنچه گزارش شده، اشک و ناله فراوان است. البته گزارش شده است که سلیمان بن قَتّه، پس از شهادت امام حسین( علیه السلام )، به کربلا رفت و به قتلگاه شهیدان نگریست‏ و گریه کرد به‌طوری که نزدیک بود از غم بمیرد[1] و اشعاری در مرثیه‌ آن شهیدان سرود.
3. با توجه به ظلم‌ها و جنایاتی که در حق خاندان عصمت و طهارت( علیه السلام ) و یاران امام حسین( علیه السلام ) رخ داد، اگر فردی به آنها اطلاع یابد، غم و اندوه فراوانی وجود او را فرا می‌گیرد و افرادی که توانایی تحمل و صبر کمتری دارند، ممکن است تا حد مرگ نیز پیش بروند، اما اسرای کربلا با آن‌که تمام آن مصیبت‌ها را دیدند، چون مظهر صبر و استقامت بودند و از سوی دیگر، مأموریت داشتند تا پیام این مظلومیت و شهادت را منتقل کنند، با یاد و نام خدا و با تحمل تمام سختی‌های عاشورا و ایام اسارت، این مأموریت خود را به خوبی انجام دادند.

[1]. «مر سلیمان بن قتة بکربلا فنظر الى مصارع القوم فبکى حتى کاد أن یموت ثم قال‏...»؛ سبط ابن جوزی، ابوالمظفر یوسف، تذکرة الخواص، ص 244، منشورات الشریف الرضى‏، چاپ اوّل‏، 1418ق. البته برخی این واقعه را بعد از سه سال ذکر کرده‌اند و عبارت «کاد ان یموت» را ندارد؛ ر. ک: ابن نما حلى، جعفر بن محمد، مثیر الأحزان، ص 110، قم، مدرسه امام مهدى‏(عج)، چاپ سوم‏، 1406ق.

T