به گزارش «شیعه نیوز»، یکی از موضوعات مورد توجه در این دوران بحران میانسالی است که معمولا تفاوت های فردی زیادی در این زمینه وجود دارد، در مجموع مردان در اوایل ۴۰ تا ۵۰ سالگی دستخوش تغییر می شوند و اما این تغییرات در میان زنان تا اواخر ۵۰ و ۶۰ سالگی به تعویق می افتد. قشر زنان تا زمانی که دوره مسئولیت فرزندپروری آنها کاهش نیافته نمیتوان گفت که وقت و آزادی بیشتری به آنها داده شده تا به مسایل شخصی خود بپردازند، از این رو دوره میانسالی آنها با تاخیر نسبت به مردان آغاز خواهد شد.
بحران میانسالی می تواند برای برخی دوران سختی به شمار رود به نحوی که در این دوره به اختلال افسردگی به نام سندرم آشیانه خالی، مبتلا می شوند. برای نمونه پدر و مادری که فرزندان آنها هر یک مستقل شده و راه زندگی جدا برگزیده، احتمال دارد این والدین به سندرم آشیانه خالی مبتلا شوند.
افراد میانسال به جای پیش گرفتن مسیر بحران و افسردگی، می توانند از تجربه ای که سالیان گذشته در زندگی کسب کرده اند در ادامه از آن استفاده کنند، برای این منظور نیاز است که مردان و زنان تا پیش از ورود به دوره میانسالی حتما از هوش و استعداد خود بهره برده و با مهارت آموزی، سبک زندگی خود را دگرگون کنند. هوش دوره میانسالی به دو شکل «هوش سیال» و «هوش متبلور» تقسیم میشود. هوش سیال که بیشتر به مهارتهای پردازش اطلاعات، سرعت تحلیل محرکهای دیداری و شنیداری و حافظه وابسته است و تا ۲۰ سالگی افزایش یافته و پس از آن افت تدریجی پیدا میکند. در واقع هوش سیال، بهرهی هوشی فرد است که به طور ژنتیک به او رسیده و کمتر تحت تاثیر یادگیری و فرهنگ است.
هوش متبلور که به ظرفیت و توانایی یادگیری و افزایش دانش مربوط میشود تا سنین پیری مدام درحال افزایش است و شامل مهارتهایی قضاوت درست، آداب اجتماعی، آگاهی و تجربه زندگی است. بنابراین افراد میانسال، برخلاف تصور تا حدود ۶۰ سالگی همچنان توانایی دانش و مهارتآموزی را دارند. همچنین آنها به دلیل کسب تجربه و حضور طولانی مدت در بخشهای مختلف جامعه، میتوانند از اندوختههای پیشین خود نیز به شکلی بهتر و کاملتر بهره برداری کنند.
دوره میانسالی دوره اوج عملکرد در برخی تواناییهای عقلانی پیچیده است و برخلاف تصور عموم، افراد در این دوره از لحاظ عقلانی نه تنها در سراشیبی و پیری بلکه در اوج بهار زندگی و بالندگی به سر خواهند برد.
متداولترین تغییرات فیزیولوژیکی در دوره میانسالی را شامل: کاهش کارکرد قلب، کلیهها، ترشح کمتر آنزیمها، ضعف دیافراگم، رشد غده پروستات در مردان و یائسگی در زنان برشمرد.
بعضی از این تغییرات ناشی از افزایش سن و بعضی دیگر ناشی از سبک زندگی است، هر اندازه فرد در دوران جوانی، تحرک بیشتری داشته باشد، احساس نیرومندی و نشاط او در میانسالی افزایش یافته و هر اندازه کم تحرکتر باشد، احتمال بروز مشکلات و ناراحتیهای جسمی از جمله حملات قلبی، بیشتر میشود. حمله قلبی در افراد میانسال شدیدترین حالت بیماریها است و به دنبال آن، جریان خون در منطقهای از قلب متوقف میشود و معمولا علت آن، وجود لخته خون در یک یا چند شریان کرونری پر از رسوب است. گاهی یکی از این لختهها رها شده و به سمت مغز میرود. بیحالی یکی از نشانههای حمله قلبی است.
ناموزونی یا بینظمی ضربان قلب، از دیگر نشانههای مشکلات قلبی است که اگر ادامه یابد ممکن است به تشکیل لختههای خون در حفره قلب منجر شود. آنژین صدری نیز که نشانهاش دردهای شبیه سوءهاضمه شدید در قفسهی سینه است، بیانگر محرومیت قلب از اکسیژن است. افراد میانسال توجه داشته باشند کنترل استرس، در پیشگیری از بروز مشکلات قلبی، تاثیر بسیار دارد. زیرا هورمونی که در مواقع استرس، در خون ترشح میشود، به مرور زمان، دیواره رگها را ضخیم کرده و باعث تشکیل لخته خون میشود.
پوکی استخوان بیشتر در میان قشر زنان شایع است تا در بین مردان و علت آن کاهش استروژن در یائسگی است، عوامل ابتلا به پوکی استخوان از جمله کمبود کلسیم، عدم فعالیت بدنی، لاغری مفرط و کوچکی جثه، وراثت، مصرف سیگار، قلیان، الکل و کافئین است. افرادی که عمر خود را صرف رسیدن به آرزوها می کنندکمتر از سایرین به بحران میانسالی دچار میشوند و پا به سن گذاشتن برای این دسته راحتتر است. اما افرادی که ناگهان متوجه میشوند سنشان بالا رفته، زمان گذشته و هنوز آن طور که میخواستند برای رسیدن رؤیاهای خود کاری نکردهاند، این موضوع میتواند برای این عده ناراحتی و پشیمانی زیادی به بار آورد. بحران میانسالی میتواند به شکلهای خفیف یا خطرناک بروز کند و بر سلامتی، رفاه و وضعیت مالی افراد تأثیرگذارد. اگر افراد نشانههای این بحران را بشناسند و به محض بروز این علائم، کاری انجام دهند، میتوانند از آن جان سالم به دربرند.