قريب به 60 سال از تأسيس رژيم غاصب صهيونيستي مي‌گذرد. دهها و صدها کنفرانس و اجلاس و نشست و همايش در جهان اسلام! برگزار شده و هزارها قطعنامه و اعلاميه و بيانيه و طومار صادر گشته و خدا مي‌داند چند بار رژيم اسرائيل محکوم شده است؛ اما... اما هنوز نام اين رژيم بر نقشه‌ها خودنمايي ميکند و بر سر زبانها مي‌چرخد.
در کشورهاي دنيا سفارتخانه و در سازمانهاي جهاني حق رأي دارد و دائما در سازمان ملل قطعنامه صادر ميکند و عليه اين کشور و آن کشور موضع مي‌گيرد و... و هر روز حلقه محاصره را بر ملت مظلوم فلسطين تنگتر و روز به روز نسل‌کشي مردمان ستمديده اين سرزمين را بيشتر و خانه‌هايشان را خراب و فرزندانشان را آواره ميکند و... مي‌دانيد چرا؟!
فکر مي‌کنيد چرا اسرائيل بعد از گذشت نيم قرن هنوز به حيات نامبارک خويش ادامه مي‌دهد؟ آيا به خاطر داشتن سومين ارتش منظم دنياست؟ يا به خاطر داشتن صدها کلاهک هسته‌اي؟...
براي پي‌بردن به جواب اين سوال کمي به دور و بر خود نگاه کنيد و سر و وضع خويش را نظاره‌گر باشيد.
گوشي‌هاي «نوکيا» Nokia و «موتورولا» Motorola جيبهاي ما را اشغال کرده است. موسيقي از ام‌پي‌تري پليرهاي «آي پود» IPod به گوش ما مي‌رسد. سي‌پي‌يوهاي «اينتل» Intel تجارت و اقتصاد و فرهنگ و سياست ما را مي‌گرداند و اطلاعات آنها را پردازش ميکند و پرينترهاي «اچ پي» HP مطالب ما را به چاپ مي‌رساند.
اوقات سرگرمي‌مان با فيلمهاي هيجاني «هاليوود» Hollywood که در کمپاني بزرگ «فاکس قرن بيستم» Fox 20 Century توليد شده، پر مي‌شود و براي کودکانمان کارتون‌هاي معروف «والت ديزني» Disney را با تلويزيونهاي «پايونير» Pioneer نمايش مي‌دهيم.
در هنگام سفر اين دوربين‌هاي «کوداک» Kodak هستند که لحظات زيباي ما را ماندگار مي‌کنند. اين مجريان اخبار شبکه «سي‌ان‌ان» CNN و خبرنگاران مجله هفتگي «تايم» TIME هستند که اخبار دنيا را به گوش ما مي‌رسانند.
بچه‌هايمان با شيرخشک‌هاي خوشمزه‌ي «سرلاک» Cerelac بزرگ مي‌شوند و شکلات‌هاي «مگي» Maggi و «کيت‌کت» KitKat و «اسمارتيز» Smarties مي‌خورند. بعد از وعده‌هاي غذايي‌مان هيچ‌چيز به اندازه نوشابه‌هاي «کوکاکولا» Coca Cola و «پپسي» PEPSI و «فانتا» Fanta و «ميريندا» Mirinda نمي‌چسبد و آنچه که خستگي را بعد از يکروز کاري از تن آدم به‌در ميکند يک «نسکافه»ي Nescafe مخلوط با «کافي‌ميت» Coffee Mate است.
البته ناگفته نمي‌ماند که صورتهايمان را با «ژيلت» Gillette اصلاح مي‌کنيم و مسواک‌هايمان «اورال بي» Oral-B است. سيگار «مارلبرو» Marlboro بر گوشه لبمان نشسته و خودکار «بيک» BIC و روان‌نويس «پارکر» Parker در جيبمان يافت مي‌شود.
و البته بگذريم از تيشرت‌هاي رنگ و وارنگ «باس» BOSS که گاهگاهي به تن مي‌کنيم و باراني‌هاي خوش‌دوخت «نايک» Nike که بدن ما را از برف و باران حفظ ميکند و کفشهاي خوش‌پاي «تيمبرلند» Timberland که در گرما و سرما همراه ماست و لباسهاي ورزشي «چامپيون» Champion که ما را در افتخارات ملي و محلي همراهي ميکند.
و...ديگر نگوييم چرا شعار مرگ بر اسرائيل اثر ندارد! ديگر نگوييم چرا اين همه اعلاميه و قطعنامه و تظاهرات به ثمر نمي‌نشيند. تا وقتي که مسئولين ما قراردادهاي نفتي را با شرکت چند مليتي «شل» Shell امضا مي‌کنند و فروشگاه‌هاي زنجيره‌اي پوشاک «بنتون» Benton مد را به ما عرضه مي‌دارند و محصولات غذايي «نستله» Nestle در يخچال‌هاي ما جاخوش کرده‌اند اوضاع همين است که هست....
شايد بگوييد چرا؟ به گواهي اسناد و مدارک، هر ريالي که بابت خريد و مصرف اين محصولات مي‌پردازيم گلوله‌اي مي‌شود در قلب کودک فلسطيني و بمبي بر سر خانه‌اش و عاملي براي ويراني سرزمين و آوارگي هموطنان او؛ و بگذريم از اينکه ريال‌هاي ما، بودجه سالانه دولت اسرائيل را افزايش و موجبات رفاه زندگي شهروندان آن را فراهم و روزگار را به کام مردم آن مي‌گرداند.
اين تازه اول قضاياست و اگر نگاهي به تورات و تلمود و قباله (کتابهاي مقدس يهوديان) و پروتکلهاي 24 گانه صهيونيسم بيندازيد، خواهيد فهميد که قضايا پيچيده‌تر از اين حرفهاست و اسرائيل اين پديده شوم قرن بيستم، نه تنها داعيه‌دار حکومت بر سرزمين فلسطين و بعد از آن کل منطقه خاورميانه است، بلکه مدعي حکومت بر تمامي جهان مي‌باشد.
گلداماير نخست‌وزير اسبق رژيم صهيونيستي مي‌گفت: هر جا که يک يهودي هست آنجا مرزهاي اسرائيل بزرگ است. در کتاب قبّاله مي‌خوانيم:
1- کشتن «جوييم» (غير يهودي) و غصب کردن و دزديدن مال او بر يهودي، در صورتيکه مقدور باشد، جائز، بلکه واجب است.
2- براي آنکه سلطنت و آقايي تنها براي يهوديان باقي بماند، لازم است هر فرد يهودي، تمام نيرو و امکاناتش را صرف بدست آوردن مال و ثروت، و منع ديگر ملتها از اندوختن زر و سيم و سيادت و آقايي نمايد.
3- از آنجا که افراد يهودي در عزت الهي با هم شريک و مساوي هستند، پس دنيا و مظاهر آن مال آنهاست و حق بهره‌برداري از آنها را دارند و دزديدن مال يهودي براي همکيشان او جائز نيست، ولي دزديدن مال غير يهودي مانعي ندارد بلکه اصلا نام دزدي نبايد روي آن گذارد؛
اين عمل در حقيقت استرداد مالي است که در دست ديگران است و دين آنرا براي يهودي مباح ساخته است؛ اموال غير يهودي مانند اموال بي‌صاحب يا ريگهاي کنار دريا است که هر کس زودتر دست روي آنها بگذارد، مالک آنها خواهد شد. بني اسرائيل در مثل مانند زني است که در خانه نشسته و شوهرش از راه کار و کوشش، مال و ثروت فراهم ميکند و او بدون آنکه در رنج کارگري با او شريک باشد، با مرد سهيم است و حق بهره‌برداري از دست‌رنج او را دارد.
4- براي يهود سوگند دروغ خوردن مخصوصا هنگام معامله با ديگر ملتها جايز است، زيرا اصل سوگند براي از بين بردن نزاع قرار داده شده ولي درباره غير يهودي که عبارت باشند از حيوانات ناطق، اين سوگند اعتبار ندارد!
بگذاريد ديگر اشاره‌اي به پروتکلهاي صهيونيسم که مجموعه قوانين مصوب نزد علماي قوم يهود است نکنم که هوش را از سرتان خواهد برد؛ بگذاريد نگويم که رژيم خبيث صهيونيستي معتقد است غير يهودي، اعم از مسلمان و مسيحي و زرتشتي، همگي حيوانات ناطقي هستند که خداوند براي بهره‌کشي قوم يهود از آنان، خلق کرده است و انسان برتر فقط و فقط يهودي‌ها هستند؛
بگذاريد نگويم که غاصبان فلسطين جان و مال و ناموس غير يهودي را بر خود مباح مي‌دانند؛ و... (توصيه مي‌کنم حتما پروتکلهاي 24 گانه يهود را مطالعه بفرماييد)
نتيجه آنکه هر ريالي را که بابت خريد و مصرف کالاهاي صهيونيستي پرداخت مي‌کنيم، در واقع با دست خود گوري براي خويش کنده‌ايم... .
