به گزارش «شیعه نیوز»، حسن اکبرزاده روانشناس و مشاور درباره راهکارهای چگونگی رفتار با همسر بیحوصله اظهار کرد: اگر بی حوصلگی همسر مقطعی است و بنا به دلیل مشخصی در فرآیند ارتباطات مشترک صورت گرفته است، باید با توجه به شفاف و مشخص بودن موضوع رفتارهای کارآمد و موثرتر داشته باشیم.
اکبرزاده گفت: جهت دستیابی به دلایل بی حوصلگی عجله نکنیم، زیرا در این صورت احتمال عمل و عکس العملهای هیجانی بالاست، بنابراین نتیجهگیری موثری نخواهیم داشت، پس باتوجه به شناختی که از همسرمان در طول زندگی مشترک به دست آوردیم بهتر است فرصتی ایجاد کنیم تا هیجانات ایشان نیز تعدیل شود.
او با بیان اینکه در مرحله بعدی بدون جبهه گیری خاص سعی کنیم تا موقعیتی را برای مذاکره ایجاد کنیم، افزود: این موقعیت میتواند در منزل و یا در یک شرایط بیرون از منزل باشد.
این روانشناس با اشاره به اینکه برای تأثیرگذاری بیشتر و نتیجه گیری مناسب در مذاکره بهتر است در قدم اول چند مورد از ویژگیهای مثبت همسر را عنوان کنیم، ادامه داد: به خاطر ویژگیهای خوب از همسرمان تشکر و قدردانی کنیم، چراکه این روند باعث شکل گیری مسیر مذاکره موثر میشود.
اکبرزاده ادامه داد: بعد از آن میتوانیم از مشکلی که پیش آمده (بی حوصلگی) به صورت مستقیم سوال کنیم و بیان کنیم که بی حوصلگی شما در جو ارتباطی و خانوادگی تأثیر سوء دارد و من تمایل دارم سهم خودم را در این مشکل بدانم تا بتوانم در حل مسئله کنونی موثر باشم.
او افزود: در ادامه به این مسئله اذعان میکنیم مشکلات در مسیر زندگی مشترک اجتناب ناپذیر است، اما راهکار اصلی مذاکره موثر است، چراکه باقهر کردن، فاصله گرفتن، پرخاشگری کردن وطردکردن به هیچ عنوان به نتیجه مشترک و تاثیر گذاری نخواهیم رسید.
این روانشناس گفت: زمانی که منبع بی حوصلگی تا حدودی مشخص شد، سعی بر این است که هریک از زوجین سهم خودشان را بپذیرند و با مذاکره به دنبال حل مسئله باشند، وگرنه تلاش برای محکوم کردن همدیگر این چرخه را تشدید خواهد کرد.
اکبرزاده اضافه کرد: برای اکثر مشکلات فردی، خانوادگی و بین فردی مثل بی حوصلگی، بهتر است قبل از محکوم کردن و تعجیل، موقعیتی را برای مذاکره ایجاد کنیم تا از منابع موثر این مشکل آگاه شویم، به دنبال آگاهی و پذیرش راهکارهای حل مسئله را بررسی کنیم.
او خاطرنشان کرد: اگر با یک مسئله روبرو هستیم و برای حل آن یک مسئله تلاش میکنیم، نتیجه بهتری خواهیم گرفت. بنابراین آگاه باشیم و نگذاریم مسائل مختلف زندگی روی هم انباشته شوند، زیرا در این موقعیتها در صورت مذاکره از هر مسئلهای به صورت ناقص صحبت خواهد شد و در هیچ کدام به نتیجه دلخواه نخواهیم رسید، بنابراین موقعیت حل مسئله خود مسئله بزرگتری خواهد شد و این قصه سر دراز خواهد داشت.