به گزارش «شیعه نیوز»، ممکن است دوستانی معتاد به یک ماده مخدر داشته باشید و یا متوجه شده‌اید فرزندتان دوستانی معتاد دارد. اغلب این دوستان اطرافیان خود را به مصرف تشویق می‌کنند. خیلی از افراد این تعارفات و تشویق‌ها را بی‌تاثیر می‌پندارند. اما واقعا تاثیر دوستان در اعتیاد چقدر است؟
آیا چنین دوستانی می‌توانند عاملی برای شروع اعتیاد باشند؟ طبق مشاهدات بیشتر اعتیاد‌ها از نوجوانی شروع می‌شوند. برای یک نوجوان دوستان اهمیت زیادی دارند. نوجوانان تلاش می‌کنند از عقاید و افکار هم سن‌های خود پیروی کنند؛ در واقع آن‌ها این کار را برای آنکه عضوی از آن گروه باشند انجام می‌دهند. حال اگر این دوستان معتاد باشند، احتمال گرایش به سمت مواد به میزان زیادی افزایش پیدا می‌کند.
نوجوانان در برابر مشکلات زندگی و مسائلی که با آن‌ها مواجهه می‌شوند، مانند عدم درک شدن توسط بزرگسالان، از خانواده و اجتماع دور می‌شوند و درصدد پیدا کردن تکیه گاه‌های دیگری بر می‌آیند پس به سمت دوستان جذب می‌شوند، زیرا دوستان نه تنها او را سرزنش نمی‌کنند بلکه احساس درک متقابل را در فرد ایجاد می‌کنند. نوجوانان معمولاً تحت تأثیر اعمال، رفتار، گفتار و افکار دوستان خود قرار می‌گیرند و خواسته‌ها و نظرات آنان را با مقاومت کمتری می‌پذیرند؛ چرا که با بودن در کنار آن‌ها احساس فردیت و استقلال بیشتری می‌کنند. در این شرایط نوجوانان آسیب پذیرترند و زمینه انحراف به سمت اعتیاد فراهم می‌شود.
۶۱ درصد عامل شروع به اعتیاد گروه همسالان است
احمد ریواده دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر خراسان شمالی در گفتگو با ایسنا، با اشاره به اینکه ۶۱ درصد از علل شروع اعتیاد گروه هم سالان است، گفت: شروع اعتیاد در برخی از افراد از گروه دانش آموزی و دانشجویی صورت می‌گیرد و در این استان در حوزه دانش آموزی نیاز به آموزش"مهارت‌های زندگی" و"نه گفتن" را داریم.
وی افزود: بستر روی آوردن به رفتار‌های پرخطر وجود دارد، اما باید دانش آموزان مهارت‌های مختلف همچون دوست یابی را فرا گرفته باشند تا بتوانند در مقابل آسیب‌های مختلف همچون اعتیاد ایمن باشند.
وی ادامه داد: در حال حاضر حتی تحصیلکرده‌ها نیز در زندگی با خلاء‌هایی مواجه هستند که این خلا‌ها ناشی از آن بوده که مهارت‌های فردی و ارتباط جمعی را یاد نگرفته و شیوه‌های زندگی کردن را فرا نگرفته اند که همین عوامل سبب می‌شود تا پدیده‌هایی همچون اعتیاد به وجود آید.
ریواده با بیان اینکه خراسان شمالی در حوزه اعتیاد دانش آموزی جزو استان‌های پاک است و مشکل جدی در این خصوص ندارد، اظهار کرد:، اما آسیب‌های دیگری متوجه دانش آموزان این استان است که این عوامل ممکن است زمینه ساز بروز اعتیاد در این افراد شود که یکی از آن‌ها خشونت و پرخاشگری است.
وی ادامه داد: در این استان در حوزه دانش آموزی دغدغه نداشتن مهارت کنترل خشم و هیجانات وجود دارد و باید به آن به طور ویژه پرداخت.
حل اختلالات روحی و روانی کودک اقدامی موثر برای دوست یابی صحیح در سنین بزرگسالی
دکتر سجادپور روانشناس بالینی خراسان شمالی در ادامه در گفتگو با ایسنا در ارتباط با اینکه یکی از علل بروز اعتیاد گروه هم سالان و عدم مهارت در دوست یابی صحیح در افراد است، گفت: اینکه فرد در پیدا کردن دوست دچار مشکل است و نمی‌تواند دوست خوبی را انتخاب کند به مسائل ریشه‌ای در شخص بازمی گردد.
وی افزود: اختلالات پیش فعالی، سلوک در کودک، اضطراب، اختلالات خلق و خویی، والدین مصرف کننده، طلاق، سبک دل بستگی ناایمن و ... عواملی هستند که ممکن است از همان کودکی در فرد و یا در زندگی وی وجود داشته باشد که بر روی دوست یابی وی نیز تاثیرگذار خواهد بود.
سجادپور ادامه داد: عوامل دیگری همچون سوء استفاده از کودک، کتک زدن کودک، سوء استفاده جنسی از وی، غفلت یا نادیده گرفتن کودک، عدم حمایت عاطفی از کودک از دیگر عواملی است که بر روی دست یابی شخص موثر است.
وی اظهار کرد: اعتیاد در فرد به واسطه خلای که در وی وجود دارد، ایجاد می‌شود و در حقیقت فرد معتاد با ماده مخدر، خلاء خود را پوشش می‌دهد.
وی با بیان اینکه یکی از عواملی که سبب می‌شود تا فرد معتاد نشود، وجود بخش بازدارندگی در مغز وی است، تصریح کرد: برخی از کودکان دچار اختلال بیش فعالی هستند که بخش بازدارندگی مغز آن‌ها ضعیف عمل کرده و نمی‌توانند در مقابل وسوسه‌ها مقابله کنند در نتیجه هر کاری را باید امتحان کنند و باید تمامی این افراد در دوران کودکی درمان شود.
سجاد پور تاکید کرد: باید اختلالات روحی و روانی کودکان درمان شود تا بتوانند در سنین بزرگسالی دوست یابی صحیحی داشته باشند و اگر این امر حل نشود با مشکلات آسیب‌های اجتماعی مواجه خواهند شد.
خانواده‌ها در دوست یابی فرزندان خود مداخله صحیح داشته باشند
زهرا یوسف نژاد مدیرگروه سلامت روان معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی خراسان‌شمالی در ادامه در گفتگو با ایسنا، بیان کرد: دوست پیدا کردن یک مهارت است و باید آن مهارت در دوران کودکی به کودکان یاد داده شود.
وی گفت: بچه‌ها باید با این موضوع آشنا شوند که باید دوستانی را برای خود انتخاب کنند که در قالب زندگی‌ها آن ها، رفتار و کردار خانواده آن‌ها شباهت داشته باشد و خانواده‌ها نیز باید در دوست یابی فرزندان خود دخالت داشته باشند.
وی افزود: رفتار خانواده در مسئله دوست یابی فرزندان نباید به این گونه باشد که یا آن‌ها را به طور کلی رها کنند و یا اینکه سخت گیری‌های بی مورد داشته باشند.
یوسف نژاد ادامه داد: ممکن است فردی دچار اشتباهی شود و خانواده رفتار خیلی بدی در مقابل این اشتباه داشته باشد که سبب شود تا اعتماد به نفس از آن گرفته شود در نتیجه شخص به هیچ عنوان مهارت نه گفتن را نخواهد داشت و به خواسته دوستان ناباب نه نخواهد گفت.
وی تصریح کرد: برخی از بچه‌ها اعتماد به نفس ندارند و نمی‌توانند به گروه بپیوندند و برخی نیز اعتماد به نفس بالایی دارند و ممکن است به هر گروهی بپیوندند در نتیجه باید به هر دو گروه مهارت و آموزش‌های صحیح دوست یابی توسط خانواده و مدرسه داده شود.
