شیعه نیوز: نقلهای تاریخی در این‌باره وجود دارد؛ جمله:
1. نام‌گذاری توسط قبطیان و فرعونیان
از مقاتل بن سلیمان روایت شده است که گفت: خدای تبارک و تعالى زمانى که موسى در شکم مادر بود سیصد و شصت برکت به او عنایت فرمود، پس فرعون او را که در صندوقى چوبى بود از بین آب و درخت برداشت و به همین خاطر به او موسى گفتند چه آن‌که لفظ «مو» به لغت قبط[1] به معناى آب بوده و «سى» درخت می‌باشد و چون او را از بین آب و درخت یافتند وى را به نام موسى خواندند.[2] این روایت ناظر به آن است که قبطیان و فرعونیان نام او را موسی نهادند.
کتاب مقدس یهودیان نیز همین قول را بیان داشته است: «... دختر فرعون کودک را به فرزندی قبول کرد و او را موسی (یعنی از آب گرفته شده) نامید»[3]
2. نام‌گذاری توسط خداوند
در روایتی چنین نقل شده است: «هر وقت بچه‌اى در بنى اسرائیل متولد می‌شد او را عمران می‌نامیدند و چون خدا فرزندى به آن عمران می‌داد او را موسى می‌نامیدند و منظورشان از این عمل قیام موساى موعود بود، ولى حضرت موسى( علیه السلام ) ظهور نکرد تا هفتاد نفر از آن دروغ‌گویان خروج کردند و روایت شده که پنجاه نفر از بنى اسرائیل به دروغ ادّعا کردند که موساى موعودند».[4] از این روایت نیز استفاده می‌شود که این نام توسط خود خداوند برای حضرت موسی( علیه السلام ) انتخاب شده است.
شاید روایات دیگری نیز در این زمینه وجود داشته باشد اما با جست‌وجویی که در منابع روایی موجود انجام گرفت به آن دست نیافتیم.
[1]. کلمه «قبط» به کسر قاف و سکون باء؛ طائفه‌اى از مردم بومى مصر بودند که به آنها قوم فرعون قبطى نیز می‌گفتند.
[2]. شیخ صدوق، علل الشرائع، ج 1، ص 56، کتاب فروشی داوری، قم، چاپ اول، 1385ش.
[3]. خروج، 2: 10
[4]. مسعودى، على بن حسین، إثبات الوصیة، ص 50، نشر انصاریان، قم، چاپ سوم، 1426ق.
T
