به گزارش «شیعه نیوز»، تا پیش از این تصور می‌شد که مزایای روابط پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها با نوه ها، تنها متوجه کودکان است، اما به دنبال مطالعات گسترده مشخص شده که مادر بزرگ و پدر بزرگ‌ها نیز از این روابط سود می‌برند.
نگاه علمی
دانشمندان بوستون کالج طی مطالعه‌ای به این نتیجه رسیدند که رابطه عاطفی نزدیک کودکان با پدر و مادر بزرگ هایشان، علائم افسردگی در هر دو گروه را کاهش داده است.
طی این پژوهش که در مجله Gerontologist به چاپ رسیده، ۳۷۴ پدر بزرگ/ مادر بزرگ و ۳۵۶ کودک شرکت داشته اند.
محققان در ادامه داده‌های حاصل از یک دوره مطالعاتی ۱۹ ساله را بررسی کردند. به گفته Sara Moorman دانشیار جامعه شناسی بوستون کالج، روابط پایدار و نزدیک خانوادگی می‌تواند در افزایش طول عمر آنها نیز تاثیر به سزایی داشته باشد.
برای پدر بزرگ‌ها و مادر بزرگ ها، رابطه نزدیک با نوه هایشان آنها را به دنیایی جدید می‌برد که می‌توانند از دریچه‌ای جدید و متفاوت به جهان اطراف خود نگاه کنند. همین اتفاق برای کودکان نیز رخ می‌دهد.
مطالعه‌ای دیگر که توسط دانشگاه آکسفورد انجام شده نیز نتایج مشابهی را نشان می‌دهد. طی این پژوهش از داوطلبان انگلیسی با رده سنی ۱۱ تا ۱۶ سال کمک گرفته شد. دانشمندان دریافتند که ارتباط قوی کودکان با پدر و مادر بزرگ‌های خود، بر مهارت‌های اجتماعی آنها هم اثر مثبت دارد. این دسته از کودکان توانایی بهتری در مدیریت احساسات خود داشتند و مشکلات رفتاری ثبت شده در آنها به مراتب کمتر از گروه مقابل بود.
علاوه بر این در کودکانی که پدر و مادر آنها از یکدیگر جدا شده بودند، حضور پدر و مادر بزرگ آسیب‌های روانی معمول ناشی از طلاق را به حداقل رسانده بود.
پژوهشی استرالیایی که در شبکه اجتماعی علمی ریسرچ گیت منتشر شده، تاثیر روابط مذکور بر عملکرد ذهنی اعضای مسن خانواده را مورد بررسی قرار داده است: مادر بزرگ‌هایی که زمان بیشتری را در کنار نوه‌های خود سپری کرده بودند، عملکرد بهتری را در تست‌های شناختی نشان دادند. گفتنی است که ملاقات با نوه‌ها به صورت یکبار در هفته، تاثیرات شگفت انگیزی را بر سلامت مادر بزرگ‌ها به همراه داشته است.
مطالعات و دو واقعیت علمی:
کودکان مرتبط با پدر بزرگ‌ها و مادر بزرگ‌ها سر زنده‌تر و سالم ترند
مطالعه‌ای که در هفته نامه علمی مقالات آکادمی ملی علوم آمریکا به چاپ رسیده، از تاثیر مهم حضور پدر و مادر بزرگ‌ها بر افزایش سر زندگی نوه‌های آنان پرده برداشته است. در این پژوهش برخلاف شمار زیادی از مطالعات انجام شده، توجه بیشتری به نقش پدر بزرگ‌ها شده است.
علاوه بر موارد فوق، طی این بررسی دیده شد که سن بالاتر پدر بزرگ‌ها در زمان تولد نوه ها، بر طول بیشتر "تلومر" آنها نیز اثرگذار است؛ تلومر پایانه فیزیکی کروموزوم‌های خطی است که با افزایش سن به تدریج کوتاه و کوتاه‌تر می‌شود و بدین ترتیب می‌تواند دلیل بسیاری از بیماری‌ها مرتبط با سن باشد. ریسک ابتلا به این دسته از بیماری ها، در کودکانی که تلومر بلندتری دارند پایین‌تر خواهد بود. بدین ترتیب می‌توان گفت که بخش مهمی از سلامت خود را مدیون پدر بزرگ‌های مسن هستیم.
پدر بزرگ‌ها و مادر بزرگ‌ها در ارتباط نزدیک با نوه‌های خود، سال‌های بیشتری عمر می‌کنند
بر اساس مطالعه‌ای از مرکز ملی اطلاعات زیست‌فناوری، پدر و مادر بزرگ‌هایی که در ارتباط نزدیک با نوه‌های خود هستند و یا حتی از آنها به صورت مقطعی نگه داری می‌کنند، مدت زمان بیشتری عمر خواهند کرد.
در این پژوهش ۵۰۰ بزرگسال ۷۰ سال و بالاتر مورد بررسی قرار گرفتند. مشخص شد ریسک مرگ و میر آن‌هایی که از نوه‌های خود مراقبت می‌کردند، ۳۷ درصد کمتر از گروه دیگر بوده است. دانشمندان معتقد هستند که طول عمر بالاتر در این مورد به علت فعالیت ذهنی بیشتر و ایجاد هدف در زندگی است.
طی یک مطالعه دیگر که توسط همین مرکز به چاپ رسیده است، از داوطلبان مسن خانم کمک گرفتند و مشخص شد احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر در مادر بزرگ‌هایی که حداقل یک روز در هفته را کنار نوه خود سپری می‌کنند، بسیار کمتر باشد.
در عین حال افکندن تمام مسوولیت نگهداری نوه‌ها بر دوش پدر بزرگ‌ها و مادربزرگ ها، می‌تواند به آنها آسیب برساند و خسته و فرسوده شان کند.
منبع: سواد زندگی
