به گزارش «شیعه نیوز»، شهر تاریخی حیدرآباد در سال ۱۵۹۱ براساس نقشه شهر اصفهان ایران در دوره حکومت صفوی و به دست علامه میرمحمد مؤمن استرآبادی گرگانی، از فقهای بزرگ گرگان، بنا شد و شباهت بسیاری به اصفهان دارد و به همین سبب به «اصفهان نو» معروف است.
این شهر باغهای زیبایی به سبک و سیاق ایرانی و چهارباغ اصفهان دارد و مردم هند آن را به نام «باغنگر» (شهر باغها) میشناسند. معماران ایرانی در قدیم حدود هزار کیلومترمربع در اطراف این شهر باغ و جنگل به وجود آوردند که آثار آن هنوز هم باقی است.
نامگذاری حیدرآباد
حیدرآباد مرکز ایالت «تلانگانا» است. سلطان قلی همدانی در سال ۱۴۹۴ و دوره صفویه حاکم منطقه تلانگانا واقع در بخش جنوبی شبه قاره هند شد و در سال ۱۵۱۲ شیعه اثنی عشری را به عنوان مذهب رسمی حکومت اسلامی ایرانی مستقر در تلانگانا اعلام کرد. وی در سال ۱۵۱۸ سلسله حکومت قطب شاهیان را بنیان گذاشت که تا سال ۱۶۸۷ ادامه داشت. شهر حیدرآباد از سال ۲۰۱۴ پایتخت استان تلانگاناست.
نمایی از بناهای حیدرآباد
قلمرو این حکومت استانهای تلانگانا، آندراپرادش و بخشهایی از استانهای تامیل نادو، کارناتاکا، اودیشا، چهتیسگر را شامل میشد. ابراهیم قلی، که حاکم این حکومت بود، همه قلمرو این سلطنت را وقف آستان قدس رضوی کرده بود. این منطقه با اقتباس از نام امام اول شیعیان، حیدرآباد نامگذاری شد.
شهر الماس
این شهر ویژگیهایی دارد که از جمله میتوان به شهرت حیدرآباد در دوره سلسله قطب شاهیان به عنوان «شهر الماس» اشاره کرد و معروفترین الماسهای جهان مانند کوه نور و دریای نور از معادن قلمرو این حکومت استخراج و در شهر حیدرآباد تراش داده شدند.
همچنین نیروی دریایی قطب شاهیان یکی از قدرتمندترین نیروهای دریایی جهان بود و طی چند جنگ دریایی در سواحل شرقی هند توانسته بود نیروی دریایی انگلستان را، که قدرتمندترین نیرو در جهان بود، شکست دهد.
موقعیت حیدرآباد در نقشه هند
این شهر تاریخی که در دوره سلطنت ایرانیان و شیعیان سلسله قطب شاهیان و به دست معماران ایرانی و طراحان سازههای اصفهان بنا شده، مرتفعترین و بزرگترین بناهای جهان را در خود جای داده است. در گذشته دبیرخانه دولتی سلطنت قطب شاهیان در هشت طبقه معروف به «خداداد محل» مستقر بود و «داد محل» دیوان عالی این شهر در پنج طبقه قرار داشت؛ این دو بنای تاریخی حیدرآباد در سال ۱۶۸۷ به دست اورنگ زیب (امپراتور گورکانی) از بین رفت.
چهارمنار
مسجد و بنای تاریخی «چهارمنار»(چار منار)، که ۳۰ متر ارتفاع دارد، در سال ۱۵۹۱ احداث شد و شبیه حرم مطهر امام رضا(ع) است. شهر تاریخی حیدرآباد در اطراف این بنا ساخته شده است. «چهارمنار» پس از تاج محل در شهر آگره (سومین شهر بزرگ اوتارپرادش) بزرگترین نماد تاریخی هند به شمار میآید. صدها هزار نفر از داخل و خارج هند فقط برای بازدید چهارمنار به شهر حیدرآباد سفر میکنند.