به گزارش «شیعه نیوز»، یک روستا کوچک در میانمار وجود دارد که دو هزار مسلمان روهینگیایی در آن زندگی می کنند. این تکیه از میانمار «کایین تان» نامیده می شود. این مسلمانان از بازماندگان جنگهای بی پایان در این کشور هستند که با کوچ از میهن شان مخالفند و انتخاب کردند تا زندانیانی داخل مرزها باشند؛ همچنین ادای همه مناسک دینی شان از جمله نماز ممنوع است.
این درحالی است که عید فطر برای مسلمانان شادی و سعادت به ارمغان می آورد، اما در این روستای دور افتاده میانمار سبک دیگری است، به طوری که مسلمانان این روستا در انزوا و دور از دولت شان به سرمی برند و عید فطر را با یکدیگر در سکوت می گذرانند و نمازشان را به طور پنهانی ادا می کنند.
روزنامه اردنی الدستور با گروهی از ساکنان این روستا گفتگو کرده تا بداند که آنها عید فطر و زندگی شان را در اینجا چگونه می گذرانند.
«جهانگیر الوم» یکی از ساکنان این روستا به الدستور گفت که "ما عید را در روستایمان به همراه خانواده جشن می گیریم، به طوری که به یکی از پاساژها می رویم و وعده ای یا نوشیدنی می خوریم و سپس به منازلمان برمی گردیم. یک بوستان خارج از روستا وجود دارد، اما به دلیل وجود مراکز بازرسی و تفتیش به آنجا نمی رویم."
«لوریفرا» یک نوع غذایی است که مسلمانان میانمار برای استقبال از عید فطر تهیه می کنند. تهیه این غذا یک عادت مشترک به آنهاست. این غذا شامل برنج آرد شده است که با گوشت گوزن خورده می شود.
جهانگیر در علم حیوانات تحصیل کرده است و تمایل داشته به دانشگاه سیتوی برود، اما این مسئله امکان ندارد، زیرا به مسلمانان اجازه نمی دهند تا آنها به دلیل محدودیت و تبعیض نژاد و ظلم وارده بر مسلمانان تحصیل دانشگاهی داشته باشند. دولت ملیت مسلمانان را انکار می کند و حتی آنها در بیمارستان ها درمان نمی شوند و حق آموزش یا انتقال به شهر دیگری داخل میانمار را ندارند. آنها همچنین ممنوع السفر هستند، زیرا دولت به آنها گذرنامه نمی دهد.
ساکنان این روستا در سازمان های غیر دولتی و یا برخی از پاساژهای تجاری کار می کند. یک جوان مسلمان میانماری در این باره می گوید که ما آرزویی نداریم، زیرا همه حقوق مان سلب شده است. مقامات میانمار اخبار دروغین تولید می کنند و آن را به سازمان ملل و جامعه بین المللی می دهد و با ما به مانند برده رفتار می کنند و می گویند که ما تروریست هستیم.
روستای کایین تان 13 مسجد دارد، اما مسلمانان نمی توانند باوجود تنگناهای امنیتی نمازهای خود را ادا کنند. از سال 2012 بلندگوهای مساجد قطع شده است و کسی صدای اذان را نمی شنود.
