به گزارش «شیعه نیوز»، با انتشار خبری در روز هفتم خرداد با عنوان «همسر دوم نجفی به قتل رسید» برخی گمانه‌زنی‌ها درباره انگیزه‌های این قتل در فضای مجازی مطرح شد و استفاده از واژه «خیانت» و «مهدورالدم» برای یک زن متأهل مسلمان به راحتی در قالب واژه‌ها جا گرفت.
موضوع «خیانت» مقتول در یادداشت به دست آمده از نجفی نیز از سوی مرکز اطلاع‌رسانی پلیس پایتخت تکذیب شد. در یادداشت به دست آمده از شهردار سابق، بحث‌هایی درباره اختلافات خانوادگی و درخواست طلاق مطرح شد و به هیچ وجه اشاره‌ای بر خیانت میترا استاد نشده بود. در حالی که بعضی رسانه‌ها درصدد القای خیانت مقتول و رفع اتهام از نجفی برآمده‌اند و این عمل او در به قتل رساندن همسر دومش را واکنشی شرعی در قبال خیانت او برشمرده‌اند.
مطابق شریعت اسلام و سیره اهل بیت عصمت و طهارت (ع) ایراد اتهام به زن، مراتبی دارد که در صورت اثبات نشدن آن، شدیدترین مجازات‌ها را در پی دارد و برای کسانی که در این زمینه به ترویج و اشاعه فحشا می‌پردازند، مجازات شلاق در نظر گرفته شده است.
حجت‌الاسلام والمسلمین حجت‌الله احمدی از اساتید سطوح عالی حوزه علمیه قم و کارشناس احکام با تأکید بر اینکه بر فرض وجود زنای زن متأهل، باید ۴ شاهد عادل مرد شهادت دهند، بیان داشت: تا قبل از اینکه رابطه نامشروع خانم یا آقا در دادگاه با رعایت موازین شرعی و حضور ۴ شاهد عادل مرد ثابت نشود، هر کس ادعا کند که خانم یا آقا مرتکب عمل زنا شده، گرفتار گناه بسیار بزرگی شده است.
وی افزود: خداوند در قرآن کریم در سوره مبارکه نور به شدت و با تأکیدات بسیار این گناه را مورد نهی و پرهیز قرار داده و وعده عذاب دنیا و آخرت را به کسانی داده ک تهمت فحشا به زنان پاکدامن می‌زنند.
*پی‌نوشت:
در آیات ابتدایی سوره نور به موضوع حد زناکار (۱۰۰ شلاق) و نیز حد فردی که به زن پاک تهمت زنا بزند و نتواند ۴ شاهد بیاورد (۸۰ ضربه شلاق) اشاره شده است. سپس در آیات ۶-۹ به بحث چگونگی اثبات اتهام زنا از جانب مرد به همسرش پرداخته شده است: «وَالَّذِینَ یَرْمُونَ أَزْوَاجَهُمْ وَلَمْ یَکُن لَّهُمْ شُهَدَاء إِلَّا أَنفُسُهُمْ فَشَهَادَةُ أَحَدِهِمْ أَرْبَعُ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِینَ»؛ و کسانى که به همسران خود نسبت زنا مى دهند و جز خودشان گواهانى [دیگر]ندارند هر یک از آنان [باید]چهار بار به خدا سوگند یاد کند که او قطعاً از راستگویان است. «وَالْخَامِسَةُ أَنَّ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَیْهِ إِن کَانَ مِنَ الْکَاذِبِینَ»؛ و در پنجمین بار بگوید: لعنت خدا بر او باد اگر از دروغگویان باشد!
تنها استثنای شهادت، مربوط به مردانی است که به زنان خود اتهام زنا وارد می‌کنند. در صورت ادای سوگند‌ها توسط مرد مطابق آیات ۶ و ۷ (لعان)، بدین طریق افترائش ثابت مى‌شود و حد مناسب نسبت به این زن جارى مى‌شود و بر حسب آیه سوم و سنت قطعیه بدون طلاق هم از همسرش جدا می‌شود. «وَیَدْرَأُعَنْهَا الْعَذَابَ أَنْ تَشْهَدَ أَرْبَعَ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الْکَاذِبِینَ»؛ و از [زن]کیفر ساقط مى‌شود در صورتى که چهار بار به خدا سوگند یاد کند که [شوهر]او جدا از دروغگویان است. «وَالْخَامِسَةَ أَنَّ غَضَبَ اللَّهِ عَلَیْهَا إِن کَانَ مِنَ الصَّادِقِینَ»؛ و [گواهى]پنجم آنکه خشم خدا بر او باد اگر [شوهرش]از راستگویان باشد.
زن متهم نیز مى‌تواند در موضع دفاعى قرار گرفته و خود را تبرئه کند و شوهر خویش را مورد حد افترا قرار دهد که در برابر شهادت‌هاى همسرش چهار بار بگوید: خدا گواه است که او در این باره دروغ مى‌گوید و براى مرتبه پنجم بگوید: غضب خدا بر من اگر او راستگو باشد.
