به گزارش «شیعه نیوز»، هنگام قفل شدن زانو سریع بنشینید، درمان قفل شدن زانو ساییدگی‌های کشکک زانو یکی از مهمترین علل قفل شدن زانو می‌باشد. اگر زانو در یک حرکت خاص گیر کند و با ایجاد درد دوباره باز شده و به حالت اولیه برگردد، به این حالت قفل شدن زانو می‌گویند.
شاید برای شما پیش بیاید که در جایی نشسته اید و وقتی میخواهید از جای خود بلند شوید قادر به تکان دادن زانو‌های خود نیستید؛ این علائم ممکن است نشانه‌ای از قفل شدن زانو‌های شما باشد و قفل شدن زانو به حالتی گفته میشود که فرد قادر نخواهد بود زانوی خم شده‌ی خود را باز کند. درمان قفل شدگی زانو براساس علت به وجود آورنده آن متفاوت است.
علل قفل شدن زانو:
قفل شدن زانو چندین علت می‌تواند داشته باشد که یکی از مهمترین علل آن ساییدگی‌های کشکک زانو یا کندرومالاسی استخوان پاتلا است که سبب احساس ساییدگی در مفصل کشکک شده و بیمار احساس قفل شدن زانو می‌کند.
آسیب رباط‌های صلیبی:
هر یک از رباط‌های زانو نقش مهمی در حرکات زانو به خصوص انجام حرکات در جهت‌های مختلف دارند. هر ورزش پربرخورد یا حرکت شدیدی که باعث کشیده شدن ساختار این رباط‌ها شود می‌تواند به آن‌ها آسیب رسانده یا باعث پارگی آن‌ها شود که در نتیجه زانو ناپایدار میشود. شکستگی استخوان درشت نی یا فیبولا در مفصل زانو می‌تواند باعث قفل شدن زانو و یا مفصل زانو شود.
آرتروز:
قفل شدن مفصل زانو در بیماران مبتلا به التهاب مفاصل زانو موجب درد شدید ناشی از محدودیت حرکت زانو میشود. آرتروز و پیری طبیعی، احتمال قفل شدن زانو را افزایش می‌دهد. با گذشت زمان، غضروفی که استخوان‌های زانو را احاطه کرده است، به‌تدریج فرسوده شده و پاره میشود. ورزش شدید و یا کشیده شدن ماهیچه‌های ران: می‌توانند علت‌های قفل شدن زانو باشند. هر گونه ضعف یا گرفتگی در ماهیچه‌های خارجی ران می‌تواند می‌تواند باعث اختلال در تعادل کشکک زانو گردد.
علائم قفل شدن زانو:
تب: عفونت مفصل زانو یا آبسه مفصل زانو
درد شدید در هنگام صاف کردن مفصل زانو
محدودیت در حرکت‌های مفصل
مشاهده درد و ناراحتی در هنگام لمس مفصل زانو
خم کردن مفصل فقط به یک مقدار ثابت و اغلب تا زاویه ۴۵ درجه امکان پذیر است
شنیده شدن صدای سایش و مالش
تشخیص قفل شدن زانو:
آزمایش خون: در هنگام آزمایش خون مسائل زیر مورد توجه قرار می‌گیرند:
شمارش سلول‌های سفید خون
افزایش مقدار سلول‌های سفید خون می‌تواند نشانه‌ای از عفونت مفصل زانو باشد.
فاکتور روماتوئید در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید افزایش پیدا می‌کند.
نسبت بالای رسوب گلبول قرمز در افراد مبتلا به آرتروز التهابی مشاهده میشود.
بالا رفتن سطح اسید اوریک در خون می‌تواند نشان دهنده ابتلای فرد به نقرس باشد.
عکس برداری رادیولوژی:عکس رادیولوژی می‌تواند به تشخیص ابتلا به آرتروز دژنراتیو (تخریب کننده) در مفصل زانو که می‌تواند باعث ایجاد محدودیت در حرکت زانو و قفل شدن آن شود، کمک موثر نماید.
بررسی مایع مفصلی: این مایع از نظر سطح سلول‌های قرمز خون در حالت خون ریزی مفصل زانو بررسی میشود. همچنین در این حالت مقدار سلول‌های سفید خون برای تشخیص عفونت مورد توجه قرار می‌گیرد و سلول‌های غضروفی (که در موارد ابتلا به استئو آرتریت وجود دارند) و کریستال‌های اسید اوریک (در بیماری نقرس) مورد بررسی قرار می‌گیرند.
اسکن ام آر آی (MRI): این نوع اسکن می‌تواند در تشخیص ایجاد مشکلات زیر که نقش موثر در قفل شدن زانو دارد، موثر باشد:
پارگی مینیسک
شکستگی یا در رفتن رباط صلیبی
شکستگی یا در رفتن استخوان کشکک
شکستگی تیبیا یا فیبولا در محل مفصل زانو
هنگام قفل شدن زانو سریع بنشینید، درمان قفل شدن زانو
فیزوتراپی برای درمان زانوی قفل شده مفید می‌باشد.
درمان قفل شدن زانو:
درمان و توانبخشی در قفل شدگی زانو براساس علت به وجود آورنده آن متفاوت است گاه می‌توان با استفاده از درمان‌های فیزیوتراپی از جمله تجویز سرما و گرمادرمانی، برق درمانی و تجویز ورزش‌های ویژه برای تقویت عضلات اطراف زانو به خصوص عضله چهار سر ران و عضلات نزدیک کننده و خم کننده ران‌ها و نیز تمرینات کششی عضلات خارج ران‌ها پیش از اینکه مفاصل زانو دچار تخریب شدید و پیشرفته شوند درد بیمار را کاهش و سبب بهبود عملکرد وی شد.
مدیریت خالی شدن زانو به علل زمینه‌ای آن بستگی دارد. در مواردی که آسیب‌دیدگی یا التهاب حاد باعث تورم، درد و خالی شدن زانو شده باشد، انجام اقدامات زیر می‌تواند به کاهش مشکل کمک کند:
استراحت:
استراحت دادن به زانوی آسیب دیده به از بین رفتن تدریجی التهاب زانو کمک می‌کند. همچنین انجام برخی تمرینات ورزشی خاص به بهبود و در تناسب ماندن زانو کمک می‌کند. به صورت تدریجی فعالیت‌های خود را دوباره آغاز کنید.
دارو:
مصرف دارو‌های ضد التهاب غیر استروئید (NSAIDs) می‌تواند به منظور درمان التهاب، درد و تب همراه با قفل شدن زانو برای بیمار توسط پزشک تجویز شود. دارو‌های ریلکس کننده عضلات معمولاً برای کاهش درد زانو، بهبود سفتی آن و شل کردن عضلات زانو استفاده میشود. استراحت دادن به زانوی آسیب دیده به از بین رفتن تدریجی التهاب زانو کمک می‌کند.
تزریق:
اگر شما به آرتروز زانو مبتلا هستید، ممکن است پزشک متخصص تزریق استروئید یا هیالورونان را برای شما تجویز کند. دارو‌های دیگر که به آن‌ها دارو‌های تعدیل‌کننده بیماری روماتیسم گفته میشود نیز می‌توانند به کاهش درد ناشی از آرتروز مانند پسوریاتیک و روماتیسم مفصلی کمک کند.
گرما و سرما درمانی:
فیزوتراپی برای درمان زانوی قفل شده از تمرین‌های حرکتی، کششی، ماساژ و دستکاری مفصل زانو استفاده می‌کند. استفاده از زانو بند‌های طبی نیز می‌تواند برای کاهش علائم آزار دهنده مناسب بوده و همچنین از آن حمایت کند. زانو بند طبی نه تنها زانو را مستحکم‌تر می‌کند، بلکه آن را گرم نیز نگه می‌دارد. برای انتخاب یک زانو بند طبی مناسب، با پزشک خود مشورت کنید.
منبع: بیتوته
