به گزارش «شیعه نیوز»، متخصص طب فیزیکی و توانبخشی با اشاره به فرسودگی جسمی مردم مناطق محروم، گفت: پزشکان خیر مسئولیت اجتماعی خود را انجام می‌دهند اما محرومیت بیماری‌ها را تشدید می‌کند.
لیلا باقرزاده، متخصص طب فیزیکی و توانبخشی و عضو گروه تخصصی طب فیزیکی و توانبخشی مؤسسه ملی مرهم، پزشکی است که نه تنها طرح خود را در محروم‌ترین نقطه ایران سپری می‌کند، بلکه به همراه مؤسسه خیریه مرهم به سایر نقاط محروم کشور میرود و خدمات خیریه ارائه می‌دهد؛ چون باور دارد باید مسئولیت خود را در قبال جامعه انجام دهد.
وی به مقایسه نقاط محروم کشور پرداخت و گفت: در آخرین سفر مؤسسه مرهم همراه این گروه به شهر دزفول در استان خوزستان رفتم. مردم محروم این منطقه هم بسیار زیاد بودند اما به دلیل وجود یک بیمارستان مجهز و خوب در دزفول توانستیم خدمات خوبی به بیماران ارائه کنیم و همین بیمارستان امکانات خوبی از جمله آمپول‌های تزریقی و داخل مفصلی، دستگاه نوار عصب و ... در اختیار ما قرار داد.
زابل محروم‌تر است/ محرومیت بیماری‌ها را تشدید کرده است
باقرزاده بلافاصله از شهر زابل و محرومیت خاص این شهر گفت و عنوان کرد: اما زابل محروم‌تر است؛ به نظر من سیستان و بلوچستان محروم‌ترین جای ایران است و مردم امکانات بسیار کمی دارند، آنها حتی توانایی تهیه داروهای خود را ندارند و همین محرومیت بیماری‌ها را تشدید کرده است. به دلیل محرومیت اطلاعات مردم در خصوص مسائل پزشکی و پیشگیری نیز بسیار کم است.
فرسودگی جسمی مردم مناطق محروم
وی ادامه داد: از سوی دیگر مردم مجبور هستند برای گذران زندگی خود به کارهای سخت دست بزنند و همین مسئله موجب شده آسیب‌هایی که به بدن آنها وارد می‌شود از لحاظ سیستم عضلانی اسکلتی خیلی شدیدتر باشد. یعنی در زابل یک فرد ۴۰ ساله به اندازه فرد ۶۰ ساله در مناطق مرفه‌تر فرسودگی جسمی دارد و زانودرد، آرتروز زانو و... خیلی زودتر از سنی که انتظار داریم به سراغ این مردم میآید.
این متخصص طب فیزیکی و توانبخشی با اشاره به اینکه آمار دقیقی از بیماران مبتلا به مشکلات ستون فقراتی، اسکلتی و عضلانی در کشور نداریم، گفت: مردم در مناطق مرفه به دلیل افزایش وزن، عدم تحرک و ورزش دچار دردهای عضلانی و اسکلتی می‌شوند این بیماری‌ها به خصوص بین خانم‌هایی که به سن ۵۰ رسیده‌اند به دلیل اضافه وزن منجر به مشکل زانودرد و به دلیل ورزش نکردن منجر به پوکی استخوان می‌شود اما در مناطق محروم این بیماری‌ها به دلیل کار شدید ایجاد می‌شود.
حس خوب مفید بودن
وی با اشاره به احساس خود از انجام کار خیرعنوان کرد: مفید بودن و اینکه تا حدی توانسته‌ایم دینمان را به جامعه ادا کنیم حس بسیار خوبی است. دیدن خوشحالی مردمی که دردهایشان بهتر می‌شود و دعای خیری که برای ما می‌کنند بسیار ارزشمند است. از سوی دیگر در مناطق محروم از حضور اساتید برجسته نیز استفاده می‌کنیم. خود من نیز به دعوت یکی از اساتیدم و با اطمینان از اینکه مسیر درستی را برای خدمت انتخاب کرده‌ام راهی مناطق محروم شده‌ام.
باقرزاده از فضای بسیار خوب و جمع ارزشمند پزشکان خیری که موجب می‌شود کار کردن از ساعت هشت صبح تا ۱۱ شب سخت نباشد گفت و در پاسخ به این سؤال که چرا به نظر می‌رسد برخی از پزشکان در قبال جامعه احساس مسئولیت نمی‌کنند؟ گفت: نمی‌توان به قطعیت چنین چیزی گفت. شاید آنها هم جای دیگری کار خیر انجام می‌دهند و کسی نمی‌داند. اصولاً کسانی که از روی علاقه وارد پزشکی می‌شود حس مسئولیت در قبال جامعه دارد. من هم چنین حسی داشتم که به سمت پزشکی رفتم.
کار پزشکان خیر در شرایط خشکسالی بدون آب آشامیدنی سالم
وی به حضور پزشکان خیر در سایر رشته‌ها در زابل اشاره و عنوان کرد: بسیاری از پزشکان ماهی یکبار برای ویزیت بیماران به زابل می‌آیند و کسی هم نمی‌فهمد؛ آن هم در شرایط سخت آب و هوایی، خشکسالی و بادهای شدید این منطقه و نبود آب آشامیدنی سالم.
پزشکان برای کار خیر به مناطق محروم می‌روند اما محرومیت باقی است
این متخصص طب فیزیکی و توانبخشی با اشاره به اینکه پزشکان به مناطق محروم می‌روند و هر آنچه از دستشان بر میآید انجام می‌دهند، اما محرومیت مردم منطقه باقی می‌ماند، گفت: خیریه کار کردن در این مناطق مهم است اما در دراز مدت کمکی به شرایط آنها نمی‌کند. ما فقط می‌توانیم به تعدادی از این افراد خدمت کنیم اما باید مشکل این افراد ریشه‌ای حل‌شود. حتی قبل از آموزش و تحصیل باید حداقل‌های زندگی آنها تأمین شود. کسی که آب و غذا ندارد را نمی‌توان آموزش داد.
وی افزود: اکنون دریاچه هامون خشک شده در حالی که شغل تعدادی از مردم این منطقه ماهیگیری بوده و اکنون همه بیکار شده‌اند. کسی هم که بیکار شده به سمت اعتیاد میرود، اجازه تحصیل فرزندش را نمی‌دهد و همه مشکلات پشت سر هم تشدید می‌شود.
باقرزاده در پایان تأکید کرد: اول باید مشکل آب منطقه حل شود. ما پزشکان که نمی‌توانیم برای تأمین آب کاری کنیم، ما درمان را با حداقل هزینه‌ها انجام می‌دهیم اما مشکل باید ریشه‌ای حل‌شود.
