به گزارش «شیعه نیوز»، پکن در سال 2017 میلادی، ساخت گسترده اردوگاههای بازداشت در منطقه خودمختار سین کیانگ در شمال غربی چین را آغاز کرد تا بازداشت بیش از یک میلیون مسلمان اویغور و قزاق بدون محاکمه انجام گیرد.
چین این اردوگاه را «مراکز آموزش حرفه ای» عنوان می کند، اما مدارک از سیستم وحشیانه ای در این اردوگاه ها پرده برمی دارد. مقامات چینی به شستشوی ذهنی، تلقین افکار سیاسی، جلسات خود انتقادی، شکنجه بدنی بازداشت شدگان اقدام می کنند و آنها را در شرایط نامناسب و غذای ناکافی قرار می دهند.
اما خارج از اردوگاه، از مردم خواسته می شود تا در نشست های سیاسی و درس ها به زبان چینی شرکت کنند. ارتباطات در خارج بی نهایت محدود شده است. هرکسی که قصد ترک این کشور را دارد، باید مجوز ویژه را به دست آورد.محدودیت دینی تا اندازه ای است که دولت اسلام را ممنوع کرده است.
پکن با ادعای مبارزه با افراط گرایی اسلامی، تدابیری را ضد مسلمانان چین اتخاذ کرد، به طوری که تعدادی از نویسندگان، شعرا، استادان، ناشران، خوانندگان، بازیگران و کمدین های مسلمان را بازداشت کرد.
اقدامات ضد اسلامی چین نشان می دهد که طراحی این اردوگاه ها برای نابودی زبانها و فرهنگ محلی است تا مردم این منطقه را به عنوان شهروندان چینی سکولار بازگردانند. مسلمانان اویغور در تبعید به وضعیت کنونی را «کشتار جمعی فرهنگ» اطلاق می کنند.
برهمین اساس، موج اخیری که مقامات چینی به راه انداختند، ناپدیدشدن هنرمندان برجسته مسلمان اویغور در دسامبر 2018 میلادی است. «صنوبر تورسون» از جمله خوانندگان هنرمند و مشهور مسلمان سین کیانگ است. وی به عنوان یک خواننده خلاق و بهترین در نسل خود شناخته شده است.
هنرمندان بین المللی معتقدند که باید با وی به عنوان گنجینه ملی برخورد شود، اما مقامات چینی همیشه از تاثیرگذاری وی در میان مردم نگران بودند، به همین دلیل این مقامات تلاش خود را برای جلوگیری از فعالیت وی در هر مراسم و مناسبتی به کار گرفتند.
صنوبر در ترانه های از احساسات ملت مسلمان اویغور که نمی توانند با صدای بلند فریاد بزنند، می خواند. با این وجود وی تلاش کرد تا از مرزهایی که مقامات چینی قرار دادند، عدول نکند، اما ترانه هایش درباره مردم است و هزاران نفر را جذب می کرد.
یا تشدید وضعیت سیاسی در سین کیانگ، بسیاری از هنرمندان چینی برای مطالعه و گردشگری به خارج رفتند، اما با وجود سرکوب های شدید و تشدید کنترل ها که در جهان بی سابقه است، صنوبر در سین کیانگ ماند. مقامات چینی علاوه بر مردم عادی به بازداشت هنرمندان و روشنفکران برجسته مسلمان اقدام کرد و صنوبر نیز یکی از این هنرمندان مشهور بود که در اردوگاههای بازداشتی همچنان به سرمی برد.
برخی ناظران براین باورند که احتمال می رود شهرت افراد و شخصیت های مشهور چون صنوبر می تواند به کمک آنها برای آزادی بیاید، اما به نظر می رسد این امیدی بیهوده است. چرا که در دسامبر گذشته اخباری مبنی بر بازداشت و حکم های احتمالی برخی از آنها منتشر شد که حکم شان پنج سال حبس بود. اگرچه اتهام رسمی به آنها وارد نیامد و حتی بازداشت شان نیز اعلام نشده بود.
احتمال می رود شخصیت های روشنفکر و هنرمندی چون صنوبر در سلول های متراکم و غیر بهداشتی به سرمی برند. سلولهایی که 60 زن دیگر در کنار یکدیگر قرار دارد و تنها مساحتی برای خواب دارد.
بازداشت شدگان تحت کنترل مداوم قرار دارد. آنها مجبورند در صول جلسات درسی که چهار ساعت به طول می انجامد، بدون حرکت بنشیند و دستهایشان را روی میز بگذارند.
گزارش های وحشتناکی از شکنجه، خشونت، اختلات عصبی، وضعیت خودکشی و فوت بازداشت شدگان وجود دارد.
گزارش های رسیده حاکی از آن است که مقامات چینی شماری از هنرمندان وشخصیتهای معروفی چون «عادل میجیت»کمدین، «نجمه البوب»، «رشیده داوود»،«زاهیر شاه» خواننده، «بردی محمود» خواننده را در اردوگاه های بازداشت قرار دادند. بازداشت این هنرمندان و شخصیت های مسلمان که مقامات چینی از ترس تاثیرگذاری آنها به بازداشت شان اقدام کرده است، نشان می دهد که ادعای پکن مبنی بر مبارزه با افراطی گری اسلامی تنها یک ادعاست و بهانه برای سرکوب مسلمانان و محو فرهنگ و دین اسلام در این کشور است.
