به گزارش «شیعه نیوز»، سجاد مهدی زاده عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق در هشتمین نشست از سلسله جلسات بحران جنسی که در مجموعه سفیر فیلم برگزار شد، با بیان اینکه فهم امرجنسی بر تربیت جنسی مقدم است، گفت: ما باید اول فضای جنسی کشور را بشناسیم و بعد آن را بحران نامیده و برای حل آن تلاش کنیم.
مهدی زاده با بیان اینکه امروز تعداد کارگاه های جنسی در کشور بسیار زیاد بوده و برخی مورد تایید و تعدادی مورد تایید نیستند، عنوان کرد: گسترش این کارگاه ها از سند ۲۰۳۰ شروع شد. با ورود این سند به کشور، دوگانگی هایی در کشور آغاز شد که یک طرف آن تربیت جنسی و طرف دیگر آموزش جنسی بود.
وی ادامه داد: در این میان اتفاقاتی هم مثل ماجرای مدرسه رخ داد که دو طرف روی آن موج سواری کردند. البته این ماجراها از قبل هم در کشور وجود داشت ولی به دلیل پررنگ شدن این موضوع و قوی تر شدن رسانه این ماجرا به شدت در کشور خبرساز شد.
این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه به هر میزانی که روی تربیت و آموزش جنسی کار کنیم باز هم نمیتوانیم به راه حل درستی دست یابیم، تصریح کرد: زیرا تمامی این روش ها تکنیک هستند و چون انسان موجودی مکانیکی نیست این تکنیک ها فقط در کوتاه مدت جواب می دهد.
وی ابراز داشت: امروز فضایی که بین متخصصان ایرانی وجود دارد فضای واحدی نیست. این فضا نه دینی و نه ایرانی است بلکه بیشتر غربی است. در غرب به دلیل وجود یک فضای واحد، نظام معنایی واحدی شکل میگیرد و این باعث میشود که متخصصان غربی بسیار راحت تر عمل کنند.
مهدی زاده قوای جنسی را قوایی چند بعدی توصیف کرد و اظهار کرد: این ابعاد شامل حواس پنجگانه، سلامت جسم، عواطف که در مرد و زن متفاوت است، خیال که امورجنسی بسیار به آن وابسته است و دیگری هیجان است، مثلا گاهی ناتوانی در کنترل هیجان به امر جنسی ختم می شود.
وی با بیان اینکه در کشور ما مسئله آسیب کودکان، تربیت و آموزش جنسی بیشتر از دیگر مسائل مطرح شده است، خاطرنشان کرد: برای حل این مشکلات باید در ۹ بعد فعالیت کنیم و این ابعاد باید در ساحت های چهارگانه نیروی انسانی، رسانه، قوانین و ساختارها بررسی شوند.
مهدی زاده برخی از این ابعاد را برشمرد و افزود: این ابعاد شامل مبانی نظری فهم امر جنسی، تربیت رفتاری، تربیت هویتی، تربیت محتوایی، رویکرد درمانی و مقابله با آسیب ها، مقابله با آزار و آسیب کودکان، رویکرد آموزش لذت و ارضای نیازها، سلامت و بهداشت جنسی و رویکرد سیاست گذاری فرهنگی رسانه ای است.
وی با اشاره بر اینکه در کشورهای غربی فضای سواد رسانه ای و حساسیت والدین نسبت به رسانه کودکان خود بسیار قوی تر است، بیان داشت: سیاستگذاری در این زمینه بسیار اهمیت دارد، اگر ما سیاستگذاری نکنیم نهایتا میتوانیم تعداد اندکی را از این خطر نجات دهیم.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه مسئله جنسی امری نیست که بتوانیم روی آن مدیریت ۱۰۰ درصد داشته باشیم، اضافه کرد: در جامعه افراد در سطوح مختلفی زندگی می کنند و نمی توان برای همه آن ها یک راه حل مشترک داد. وقتی رسانه فضای بی عفتی را ترویج می دهد خیال در جامعه بیشتر می شود و بسیاری از مخاطبان از امور جنسی انتظاراتی دارند که در دنیای واقعی این گونه نیست.
وی تاکید کرد: باید گروه های مختلفی در ابعاد ۹ گانه و ساحت های ۴ گانه کار کنند تا به نتیجه رسند و اگر در این زمینه تقسیم کار صورت نگیرد نتیجه گیری بسیار دور از انتظار خواهد بود.
