به گزارش «شیعه نیوز»، طلاق همچون ازدواج بخشی از فرایند زندگی است ولی افزایش آمار طلاق نگران کننده شده است. این نگرانی هم به عوامل زمینه ساز طلاق در جامعه مثل اعتیاد یا مشکلات اقتصادی بر می گردد و هم دغدغه های مربوط به آخر و عاقبت افراد طلاق گرفته در جامعه که ممکن است دچار آسیب های روانشناختی شوند.
سخنگوی سازمان ثبت احوال کشور به تازگی از ثبت 84 هزار و 16 طلاق در دفاتر سازمان ثبت در کل کشور طی نیمه اول سال 97 خبر داد. وی درباره آمار ثبت شده طلاق در سال گذشته نیز به خبرگزاری ها گفت: 176 هزار و 922 طلاق در دفاتر کل کشور به ثبت رسید که این آمار نسبت به چهار سال گذشته آمار قابل توجهی است. استان تهران با 36 هزار و 901 طلاق در این زمینه بیشترین آمار را داشته است و بعد از استان تهران، خراسان رضوی با 8 هزار و 163 طلاق در رتبه دوم و اصفهان نیز با 5 هزار و 212 طلاق در رتبه سوم قرار دارد.
در همین ارتباط، سازمان بهزیستی سامانه الکترونیکی پیشگیری و مداخله جهت کاهش طلاق در 16 استان پرآسیب کشور راه اندازی کرده است و از سوی دیگر ساعت های مشاوره اجباری ازدواج و آموزش های حین ازدواج را از 2 ساعت به 6 ساعت افزایش داده اند.
برای کاهش طلاق، اقدامات پیشگیرانه یکی از الزامات است اما به نظر می رسد سازمان ها و نهادها برای افرادی که دچار این وضع شده اند، برنامه مشخصی ندارند که از آسیب های احتمالی بعد از جدایی جلوگیری شود یا فرهنگ سازی مناسبی صورت گیرد که افراد بعد از طلاق بتوانند دوباره ازدواج کنند.
ازدواج مجدد بعد از جدایی راهکاری است تا فرد به نوعی از آسیب های تنهایی و طرد اجتماعی دور شود، اما مواجه جامعه و خانواده ها با افراد طلاق گرفته یا حتی کسانی که همسرانشان را در حادثه ای از دست داده اند، می تواند علاوه بر رنج جدایی و تنهایی، عاملی آسیب زا برای ازدواج مجدد باشد.
با این حال برای داشتن ازدواج مجدد موفق، روانشناسان به شرایط روحی مناسب افراد تاکید می کنند. سارا گلستانی روان شناس و مشاور برای بررسی ضرورت های ازدواج بعد از طلاق و فرصت هایی که ازدواج دوم می تواند برای افراد جدا شده، داشته باشد توضیحاتی ارائه کرد.
** زخم های طلاق باید ترمیم شود
به گفته این مشاور، اگر هدف از ازدواج را رفع نیازهای عاطفی و جنسی افراد بدانیم، هر فردی که احساس نیاز کند قاعدتا به سمت ازدواج مجدد می رود و اگر احساس نیاز نکند، صبر می کند یا دست از تلاش برای ازدواج کردن برمی دارد. ازدواج مجدد بستگی به افراد و تجربه هایشان دارد؛ اینکه در رابطه با ازدواج قبلی شان چه آسیب هایی دیده اند، چگونه جدا شدند، دلیل جدا شدن چه بوده، چه میزان زمان از طلاق گذشته و میزان رسیدگی روانشناختی آن فرد به خودش چقدر بوده است. باتوجه به این موارد است که می توانیم به فرد بگوییم، می تواند به سمت ازدواج مجدد حرکت کند یا خیر.
این روان شناس ادامه داد: حدودا باید دو سال از جدایی قبلی بگذرد تا سوگ طلاق برطرف شود. البته این زمان بسته به دلیل طلاق متفاوت است ولی به طور میانگین، یک تا دو سال برای اغلب افراد طول می کشد تا با طلاقشان کنار بیایند. به صورت سالم هر فردی حدود دو سال بعد از طلاق، این آمادگی را دارد تا مجددا فکر کند که زندگی آینده اش را چه طور بسازد و چه طور در یک رابطه تثبیت شود.
بعضی از افراد ممکن است بیشتر از دو سال نیاز داشته باشند و این بستگی به آسیبی است که از طلاق خورده اند مثلا اگر طلاقی با خیانت اتفاق افتاده باشد، اگر طلاقی با اتفاق غیرقابل پیش بینی و ناگهانی باشد، آن فرد دچار آسیب روانی می شود و طلاق برای فرد شبیه یک حادثه است که شوکه می کند و حتما لازم است که فرد درمان بگیرد و بعد از درمان، اقدام به شروع زندگی کند. در مجموع بازه زمانی تا ازدواج بعدی، بسته به حجم آسیب وارده شده به روان فرد است.
**ازدواج بعد از طلاق مُسکِن نیست
گلستانی درباره احتمال موفقیت ازدواج مجدد گفت: اگر فرد بدون گذراندن زمان لازم برای ترمیم خود وارد رابطه ای شود و بعد ازدواج کند، چون احتمالا آسیب های طلاق را به همراه دارد، ازدواجش با احتمال طلاق مجدد همراه است. اگر ازدواج مجدد برای فرار از رنج های بحران بعد از طلاق باشد و به جای درمان گرفتن، از ازدواج مجدد به عنوان مُسکِن استفاده شود، احتمالا ازدواج ناموفق تری از ازدواج قبلی رقم بخورد. احتمال موفقیت ازدواج مجدد، اگر بعد از عبور بحران طلاق و درمان کردن باشد و بعد رابطه ای شروع شود، بیشتر است.
وی درباره فرصت ازدواج دوباره گفت: ازدواج دوم می تواند باعث شود که افراد از تجربیات ازدواج قبلی شان کمک بگیرند و انتخاب بهتر و مناسب تری با واقعیت خودشان داشته باشند. اگر بعد از گذر کردن از بحران طلاق و درمان روان فرد، ازدواج مجددی شکل بگیرد، احتمال موفق بودن آن خیلی می تواند بیشتر از ازدواج اول باشد.
به گفته این روانشناس، افراد فقط وقتی دست از رفع نیازهایشان برمی دارند که یک بار تجربه رفع آن نیاز را داشته باشند. اگر در این تجربه احساس خوشایندی نداشته باشند آسیب خواهند خورد. اگر آسیبی وارد آمده باشد، فرد باید به روان درمانگر و مشاور مراجعه کند تا بدبینی ها و باورهای آسیب دیده اش مثل اعتماد در رابطه ترمیم شود و بعد رابطه ای را دوباره شروع کند.
وی درباره وضعیت ازدواج مجدد بعد از مرگ همسر هم بیان داشت: وقتی جدایی به واسطه مرگ باشد، احتمالا آمادگی افراد برای ورود به ازدواج مجدد دیرتر از طلاق اتفاق می افتد چون خودشان تصمیم نگرفته اند از آن رابطه بیرون بیایند و با یک حادثه فرد را از دست داده اند و سوگواریشان به غیر از اینکه سوگواری جدایی است، سوگواری کسی هم است که دوستش داشته اند. بازه زمانی برای ازدواج مجدد هم بسته به ویژگی های فرد بازمانده دارد ولی به طور طبیعی هر زمانی که احساس نیاز باشد می توانند برای ازدواج اقدام کنند.
** لزوم اصلاح باورهای غلط درباره ازدواج مجدد
گلستانی در بخش دیگری از این گفت وگو اظهار داشت: قضیه ازدواج مجدد چندان تفاوتی بین خانم ها و آقایان ندارد. البته ممکن است آقایان مقداری سریع تر آمادگی ورود به ازدواج مجدد را داشته باشند ولی این لزوما به این معنی نیست که آمادگی روانشناختی را برای ورود به رابطه دارند. ممکن است ازدواج مجدد آقایان به دلیل مسائل جنسی اتفاق بیافتد که این البته در هر دو طرف یکسان است ولی مسائل فرهنگی در این قضیه، ذهنیت افراد را شکل داده است که خانم ها جلوی خودشان را در مورد نیازهای جنسی می گیرند و آقایان راحت تر با آن برخورد می کنند اما از لحاظ روانشناختی هر دو طرف برای ورود به رابطه جدید، به زمان نیاز دارند و حتی در مورد آقایان، ورود به رابطه مجدد کار سخت تری است چون دیرتر می توانند مسائل روانشناختی مربوط به رابطه قبلی را کامل حل کنند و وارد رابطه جدید شوند.
این روانشناس درباره سرزنش های جامعه در مورد ازدواج مجدد گفت: اگر در جامعه ای ازدواج مجدد با سرزنش روبرو می شود، این نشان دهنده عدم سلامت و بیماری آن جامعه است. بنابر این افرادی که ازدواج مجدد می کنند لازم است بدانند همه حرف های پیرامون، حرف های سالم و مناسبی برای توجه کردن نیست و اگر کسی ما را بخاطر ازدواج مجدد، سرزنش می کند بهتر است از او فاصله بگیریم و بر ساختن زندگی تمرکز کنیم.
اگر چه در جامعه ما عوارضی مثل پیش داوری و نظر دادن درباره زندگی دیگران، سرزنش کردن و ... به چشم می خورد و این عادت های غلط رایج است و تقریبا همه ما هم از این عادات آسیب می خوریم ولی باید اقدام به اصلاح این عادات کنیم.
