به گزارش «شیعه نیوز»، «یک دانشجوی مسلمان مقیم کانادا برای توصیف شرایط مسلمانان در این کشور از مثال قورباغه در آب‌جوش استفاده می‌کند و می‌گوید: اگر قورباغه‌ای را به‌یکباره در آب جوش بگذاریم به بیرون می‌پرد. اما چنان‌چه دمای آب را به آرامی افزایش دهیم، قورباغه تغییر دما را حس نمی‌کند و زنده زنده در آب خواهد جوشید. به‌همین‌صورت برخی افراد نمی‌دانند که اسلام‌هراسی وجود دارد و به‌ویژه پس از انتخاب دونالد ترامپ رئیس‌جمهور ایالات متحده با سخنرانی‌های ضد مهاجرتی وی و سیاست‌هایی مانند ممنوعیت سفر مسلمانان، روز به روز بدتر هم می‌شود.»
جفری وندویل در وبسایت دانشگاه تورنتو نوشت: دانشجویی مسلمان به نام صدرا احمد دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تورنتو در رشته آموزش بزرگسالان و توسعه جامعه معتقد است اسلام‌هراسی به آرامی و به‌تدریج پذیرفته‌تر، شدیدتر و شایع‌تر می‌شود.
ماه ژانویه یادآور ماجرای دردناکی درخصوص خصومت نسبت به مسلمان کانادا می‌باشد، یعنی سالگرد حادثه تیرانداری در مرکز فرهنگی اسلامی کبک در ۲۹ ژانویه. در این حادثه که با تیراندازی یک مرد مسلح به نام الکساندر بیسونت در مسجد رقم خورد، شش مرد مسلمان کشته شده و تعداد زیادی مجروح گشتند.
صدرا احمد در حالتی بسیار بد، درحالی که تنها بود و از طریق توئیتر از این ماجرا مطلع شد. وی مشغول نوشتن پروپوزال خود درخصوص اصول اخلاقی بود که خبر حادثه را خواند. آن‌گاه اگرچه هنوز از این فاجعه گیج و مبهوت بود، برای تهیه پایان‌نامه کارشناسی ارشد خود با موضوع مواجهه زنان مسلمان با اسلام‌هراسی در تورنتو احساس ضرورت بیشتری نمود. وی در این پژوهش بر روی ۲۱ زن مسلمان که بین ۱۸ تا ۵۸ سال داشتند تحقیق نمود. ۹ نفر آن‌ها سیاهپوست بودند، ۱۸ نفر از روسری، نقاب و یا عبا استفاده می‌کردند، و هر کدام از آن‌ها ماجرایی نقل کردند مبنی بر این‌که به دلیل اعتقاداتشان مورد حمله قرار گرفته‌اند.
خبرگزاری دانشگاه تورنتو با دانشجویان مسلمان دیگری نیز درخصوص تجربیاتشان درخصوص اسلام‌هراسی به گفتگو پرداخته‌است. از جمله این دانشجویان، سانا ماتادار دانشجوی سال چهارم در رشته مطالعات روانشناسی و سلامت بود که از حادثه‌ای در سال‌های آخر دبیرستان خود سخن گفت: درحالی که سانا در ایستگاه اتوبوس منتظر بود، فردی غریبه سوار بر ماشین کنار او توقف کرد و شیشه ماشین را پایین آورد. سانا فکر کرد او می‌خواهد آدرسی بپرسد، اما در عوض آن مرد گفت: «آیا امروز می‌خواهی کسی را بکشی؟!» سانا فقط توانست بگوید: «ببخشید؟!» و آن مرد با سرعت دور شد.
او به خاطر می‌آورد آن لحظه به فکر فرو رفته بود که اگر حجاب نداشت آن مرد به او توهین نمی‌کرد، و بعد با خود گفته بود: «اما نه، حجاب انتخاب من است؛ می‌توانم آن را رها کنم ولی من عاشقش هستم.»
Ayah Said says she was made to feel uncomfortable when a customer at her work grabbed her hijab and commented on it (photo by Geoffrey Vendeville)
دانشجویی دیگر به نام آیه سعید در رشته علوم پایه و علوم انسانی می‌گوید اغلب اوقات دیگران درباره دین و حجابش از او می‌پرسند. وی از بحث درخصوص عقایدش ابایی ندارد، که البته این بستگی به لحن سؤال‌کننده دارد. او به خاطر می‌آورد یک بار وقتی سر کار بود و داشت برای یک مشتری درباره یک ایکس‌باکس توضیح می‌داد، ناگهان آن مشتری روسری او را کشید و گفت: «با این روسری گرمت نمی‌شود؟» آیه به او گفت: «من معمولاً در این باره حساس نیستم، اما الآن وسط توضیح درباره این محصول هستم، چرا باید این روسری این‌قدر شما را اذیت کند؟ آیا شما به پیراهن یک نفر هم این‌طور دست می‌زنید؟»
صدرا احمد اکنون برای شورای آنتاریو در رابطه با سازمان‌های خدمات مهاجران کار می‌کند و امیدوار است پژوهش کیفی او دید کامل‌تری درخصوص خشونت و دیگر تجربه‌های منفی زندگی زنان مسلمان ایجاد نماید. وی خاطرنشان می‌کند که مصاحبه‌هایش با زنان مسلمان همچنین نشان می‌دهند که چگونه اسلام‌هراسی با سایر اشکال نفرت و تبعیض، از نژادپرستی ضد سیاهپوستان گرفته تا خشونت‌های جنسیتی، دارای اشتراک می‌باشد.
در این پژوهش چنین آمده‌است که برخی زنان به‌ویژه آن‌هایی که پوست تیره‌تری دارند یا کسانی که لباس‌های بلند و گشاد مانند عبا و یا چادر سیاه می‌پوشند، مورد آزار و اذیت بیشتری قرار می‌گیرند.
صدرا می‌گوید به‌جای این‌که به شرکت‌کنندگان تحقیقش به عنوان قربانی بنگرد، بیشتر تحت‌تأثیر انعطاف‌پذیری آن‌ها قرار گرفته‌است. بسیاری از این زنان می‌گویند وقتی مورد توهین قرار می‌گیرند آیاتی از قرآن را برای مهاجمان نقل کرده و یا برای آن‌ها دعا می‌کنند.
احمد تجربیات زنان را در برنامه‌ای آنلاین درخصوص خشونت‌های اسلام‌هراسانه، برای زنان مسلمان و با کمک خود آن‌ها جمع‌آوری کرده‌است؛ این برنامه شامل اشعار شرکت‌کنندگان و نیز فهرستی از حمایت‌‌کننده‌ها مانند شورای ملی مسلمانان کانادا و خطوط تماس مشاوره می‌باشد.
صدرا احمد اظهار می‌دارد: «اگر کانادا افزایش فعالیت‌های خصومت‌آمیز را در دستور کار خود قرار داده‌است، محققان در دانشگاه نقش مهمی بر عهده دارند تا این اطمینان حاصل شود که زندگی در این کشور برای همه افراد بی‌خطر و امن است. خلاء پژوهش و دانش بسیار خطرناک است، چرا که در این‌صورت گروه‌های متخاصم و ضد مسلمان اوضاع را به نفع خود روایت می‌کنند.»
