به گزارش «شیعه نیوز»، سال 1383 کلنگ ساخت مسجدی در ضلع جنوبی تئاتر شهر زده می شود، که از آن روز تاکنون این مسجد آماده بهره برداری نشده است.
پیش از آنکه کلنگ این مسجد زده شود، قرار بود در این زمین یک مجتمع فرهنگی احداث شود، اما چون اهالی تئاتر با ساخت چنین مجتمعی در زمینی که پارکینگ تئاتر شهر بود، مخالف بودند، در نهایت به شرط ساخت مسجد با تصمیم مدیریت شهری کنار می آیند و اعتراضی نمی کنند.
طراحی این مسجد در ابتدا به مهندس عبدالحميد نقره‌کار سپرده می شود که پیش از این معماری مساجدی چون، مسجد قبا و مسجدالرسول(ص) را انجام داده بود.
پس از آنکه نقشه های اولیه این مسجد تهیه شد، مشخص می شود که ارتفاع مسجد از ساختمان تئاتر شهر بلندتر هست و همین وضعیت موجب خروج تئاتر شهر از ثبت ملی می شود.
در نهایت برای جلوگیری از خروج تئاتر شهر از ثبت ملی تصمیم گرفته می شود که نقشه را تغییر دهند و برای این کار طراحی مسجد را به دست معمارانی دیگر می‌سپارند.
در نهایت با تصمیم قالیباف شهردار وقت تهران و شهردار منطقه 11 ، طراحی مسجد جدید به رضا دانشمیر و همسرش کاترین اسپریدونف سپرده می شود.
این دو معمار با تغییر اساسی در بنا، اثری مدرن را طراحی می کنند که به گفته مهدی حجت یکی از معماران صاحب نظر در طرح جدید، چاره‌ی دیگری هم جز این نبوده است.
حکایت نقشه جدید این مسجد، حکایت شیر مولاناست که نه یال و نه دم و نه سر دارد.
نقشه جدید، مسجدی شد که نه گنبد و نه مناره دارد، و بر روی دیوار آن هم به جای واژه «مسجد»، نام «مجتمع فرهنگی مذهبی» درج شده بود، که البته بعدها به نام «مسجد و مجتمع فرهنگی مذهبی ولیعصر (عج)» تغییر کرد.
مجتبی شاکری عضو سابق شورای شهر تهران بهره‌برداری از این بنا با وضعیت فعلی را غیرقانونی می‌داند و می گوید: معماری مسجد هم هیچ ربطی به معماری ایرانی - اسلامی ندارد و هزینه‌های زیادی هم تا الان برای آن شده که تا پایان کار به رقم 50 میلیارد تومان می‌رسد. بنابر این به خاطر به خاطر اشکالات متعددی که در طراحی مسجد وجود دارد، کار متوقف شده است.
مهدی حجت که اوایل انقلاب مدیر تئاتر شهر بوده و با شهردار شدن نجفی، معاون معماری شهردار شد، در خصوص معمار جدید مسجد می‌گوید: رضا دانشمیر که این بنا را طراحی کرد مطلقا معمار مسجدساز نیست و ادعای ویژه‌ای هم در مسجدسازی ندارد. اما اگر اعتراضی هست که چرا او انتخاب شده تا ساختمان را به این شکل درآورد، باید علت را از کسانی که سفارش دادند پرسید.
دانشمیر و اسپیریدونوف در حال قدم زدن در مسجد
مجتبی صداقت، معاون فرهنگی مرکز رسیدگی به امور مساجد هم با تاکید بر اینکه امور مساجد نقشه این مسجد را از ابتدا تأیید نکرد، می گوید: ما به شهرداری گفتیم یا باید مسجد را در اختیار ما قرار دهید تا تغییراتی ایجاد کنیم، یا مسجد را خراب کنید و دوباره با طراحی ایرانی اسلامی بسازید، زیرا معماری آن مسجد هیچ ربطی به معماری ایرانی اسلامی ندارد و موجب اختلافات زیادی هم شده است.
صداقت تصریح کرد: شهرداری جدید هنوز به موضوع این مسجد ورود نکرده و این مسجد اصلا زیر مجموعه مرکز رسیدگی به امور مساجد هم نیست.
اما احمد مسجد جامعی عضو شورای شهر تهران سخنانی زده است که نشان می دهد، او خواستار ساخت بنایی دیگر غیر از مسجد است.
احمد مسجد جامعی عضو شورای شهر تهران در گفتگو با خبرنگار حوزه شهری گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: این بنا تخلفات زیادی دارد که تملک خیابان بین تئاتر شهر و کانون فرهنگی حضرت ولیعصر(عج) یکی از تخلفات آن است. زیرا آن خیابان را حذف و به مجتمع اضافه کرده است، در حالی که خیابان فضای عمومی بوده است.
عضو شورای شهر تهران با بیان اینکه اصل کار با تخلف شروع شده و در ساخت و ساز آن هم از همه مراجع ذی صلاح استعلام کرده‌اند اظهار کرد: در آن زمان من پیشنهاد دادم که این زمین به تکیه شهر تبدیل شود و پیشنهاد دیگری هم بعداً به آن اضافه شد که کتابخانه و موزه تخصصی حضرت سیدالشهدا در این تکیه تشکیل شود، زیرا ما در پایتخت خلأ‌هایی از این جنس را داریم.
وی تصریح کرد: وقتی شهر تهران دارای فراوانی آداب و سنت‌های عزاداری حضرت سیدالشهدا است و ما جایی را نداریم که این سنت‌ها را جمع‌آوری و حفظ کنیم، بنابراین ایجاد یک کتابخانه یا تکیه برای این کار مفید است.
با تمام این تفاسیر هنوز مشخص نیست که در دوره مدیریت شهری جدید چه سرنوشتی در انتظار این مسجد است.
خداوند در قرآن در خصوص کسانی که مساجد را می سازند می فرماید:
إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللّهِ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلاَةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلاَّ اللّهَ فَعَسَى أُوْلَـئِكَ أَن يَكُونُواْ مِنَ الْمُهْتَدِينَ (آیه 18 سوره توبه)
همانا مسجدهاى خداى را آن كس آباد كند كه به خداى و روز بازپسين ايمان آورده و نماز برپا داشته و زكات داده و جز از خدا نهراسيده است؛ پس اميد است كه آنان از راهيافتگان باشند.
