به گزارش «شیعه نیوز»، بسیاری از مسلمانان در ایالت آسام هند، نگران هستند که آنها را از سرزمینشان اخراج کنند یا به عنوان پناهنده در این کشور به شمار آورند و از حقوق شان به عنوان شهروند هند محروم شوند و این مسئله باعث شده است که برخی منتظر جنگ داخلی باشند.
ایالت آسام در شمال شرقی هند قرار دارد و از شرق با بوتان و از غرب با بنگلادش همسایه است؛ مساحت این ایلت 78.550 کیلومتر مربع است و از یک طبیعت بکر و جذاب و منابع طبیعی متنوع برخوردار است اما حضور همیشگی در رسانه ها به علت طبیعت بکر آن نیست، بلکه به علت ناآرامی ها و آزار و اذیت های قومیتی است که از سال 1952 میلادی شاهد آن است و این ایالت از 70 سال پیش از تمرکز جنبش های جدایی طلب رنج می برد.
آمارها نشان می دهد که تعداد ساکنان ایالت آسام به 32 میلیون نفر می رسد و 61.47 درصد از جمعیت آن را هندوها و 34.22 درصد را مسلمانان و 3.74 درصد را مسیحیان و سایر جمعیت را سینک ها و بودایی ها و پیروان ادیان دیگر تشکیل می دهد.
ناآرامی ها و آزار و اذیت های قومی و نژادی در این ایالت از سال 1952 میلادی آغاز شد، زمانی که مسلمانان تلاش کردند تا در این منطقه استقرار یابند و قبایل عشایری این منطقه در مقابل آنها ایستادند که از ساده ترین ملزمات زندگی محروم بودند و گمان می کردند که مسلمانان به ویژه کسانی که از بنگلادش می آیند، عامل وضعیت زندگی بد آنها هستند و همچنین آنها مدعی بودند که مسلمانان، مستغلات آنها را محدود می کنند. عشایر یا صحرا نشینان این منطقه یک گروه نژادی و قومی با تقالید و فرهنگ ویژه هستند که شامل هندوها، مسیحیان و پیروان ادیان دیگرند و اما هندوهای تندرو بخش بزرگی از آنها را تشکیل می دهند.
برهمین اساس، مسلمانان از زمان اشغال انگلیس در هند به این ایالت آمدند و خودشان را ساکنان اصلی آن می دانند و قبایل عشایر براین باورند که آنها پناهنده اند و حق ماندن ندارند و دشمنی احزاب هندی از جمله حزب بهاراتیا جاناتا که «نریندرای مودی» نخست وزیر هند ریاست آن را برعهده دارد به مسلمانان بسیار آسیب زده است.
مسلمانان هند معتقدند که مقامات هندی از این مسئله به عنوان بهانه ای برای خراج آنها از این کشور استفاده می کنند و قصد دارند با آنها به مانند مسلمانان روهینگیا برخورد کنند و در نتیجه این اختلافات، جنگ های زیادی بین دو طرف در جریان است که مشهورترین آن کشتار نیلی است که در سال 1983 در منطقه نیلی رخ داد و براساس آمار سه هزار تا پنج هزار مسلمان کشته شدند. این درگیری ها بین دو طرف در دهه 90 ادامه داشت و آنگونه که مسلمانان می گویند هدف از آن مجبور کردن آنها به ترک این منطقه و کوچاندن شان از این سرزمین است.
برهمین اساس، حزب «بهاراتیا جاناتا» پس از رسیدنش به حکومت در سال 2016 متعهد شد که سرشماری جمعیتی انجام خواهد داد و دوباره مسلمانان و هندوها در ایالت آسام مقابل هم ایستادند؛ به طوری که در دسامبر 2017 میلادی نتایج سرشماری در تدابیر شدید امنیتی انجام شد و 16 میلیون نفر از 32 میلیون نفر به عنوان ساکنان اصلی در این ایالت ثبت نام کردند و دادگاه آسام به کسانی که ثبت نام نکردند، مهلت داد که هویت خودشان را ثبات کنند و کارت های شناسایی را اداره های مورد نظر تحویل دهند؛ پیش از آنها با آنها به عنوان پناهنده برخورد شود و در میان این افراد هفت میلیون مسلمان دیده می شود.
اما مسلمانان ساکن آسام معتقدند که مقامات هندی شروطی برای اثبات هویت اعمال کردند و از آنها خواستند که ثابت کنند که پیش از سال 1971 در هند زندگی می کردند و مسلمانان شکایت کردند که این برگه ها و اوراق یا از سوی مقامات هندی به آنها تحویل داده نشده است یا آن را به علت بیسوادی یا عدم آگاهی نگهداری نکرده اند و بنابراین نمی توانند این کار را انجام دهند و مقامات همچنین با کسانی کسانی که این اوراق را در اختیار دارند، برخورد نامناسبی کردند و بسیاری از آنها به دلیل این برخورد نمی توانند به این هویت دست یابند.
در همین حال، مقامات هندی به ویژه دولت محلی در ایالت آسام تصمیم دارد تا با آنها براساس قوانین پناهندگان سازمان ملل به عنوان پناهنده برخورد کنند؛ درصورتی که نتوانند برگه های شناسایی خود را ارایه دهند.
