به گزارش «شیعه نیوز»، نشریه آمریکایی لوبلاگ روز دوشنبه در گزارشی نوشت: غذا در برخی موارد موجب اختلاف میان کشورها بر سر هویت، تاریخ و ادعاهای سیاسی بوده که در واقع جرقه نبردهای قومی و مذهبی را به دنبال داشته است.
'جیمز درسی' از اعضای ارشد بخش روابط بین الملل دانشگاه راجاراتنام در یادداشتی با عنوان 'نبرد بشقاب ها در خاورمیانه' افزود: اغلب اوقات خوراک ها یکی از موارد اختلاف میان کشورها بر سر هویت، تاریخ و ادعاهای سیاسی بوده که در واقع جرقه نبردهای قومی و مذهبی را به دنبال داشته است و از این میان می توان به درگیری میان اسراییل و لبنان بر سر 'هوموس' (نوعی غذا) اشاره کرد که به تازگی فلسطین هم به این نبرد اضافه شده است.
در طرف دیگر؛ ترک ها، اعراب، یهودیان، یونانیان، ارمنی ها و ایرانی ها را داریم که هر کدام باقلوا را از آن خود می دانند. نوعی غذا که تغییرات آن در طول زمان منعکس کننده تاریخ منطقه است. نبرد این کشورها بر سر میزان شیرینی آن و حتی نام آن هم هست.
در واقع نبرد بر سر منشا خوراک ها، کشورها را مجبور کرده تا جنبه های تاریخی آن را بازنویسی کرده و شرکت های بزرگ مواد غذایی را بر آن داشته شیوه عرضه آن به بازار را مورد بازبینی قرار دهند.
بیش از یک دهه نبرد میان اسرائیل (رژیم صهیونیستی) و لبنان هم بر سر مالکیت 'هوموس' همچنان ادامه دارد و در این میان تلاش های اسرائیل برای استعمار فرهنگ فلسطین و تلاش برای ایجاد ثبت غذای 'چیکپی دیپ' در کتاب ثبت گینس نیز از این دست است. در این میان 'روینت ورد' روزنامه نگار اسرائیلی بر این باور است نبرد برای مالکیت هوموس در واقع نمادی از تمام تنش های موجود در خاورمیانه است.
هرچند این نبرد؛ لبنان به عنوان خانه غذاهای لذیذ خاورمیانه را بر آن داشت تا با تولید 4هزار و 532 بشقاب غذا در سال 2009 که توسط 250 آشپز لبنانی و 50 سرآشپز تهیه شد از اسرائیل در ثبت رکورد خود در گینس پیشی گیرند.
در همان سال، لبنان با پخت یک کیبه 223 کیلوگرمی، نوعی غذای معروف عربی، شانس موفقیت خود را برای ثبت این غذا افزایش داد.
پس از آن 'فادی عبود' وزیر گردشگری لبنان در این خصوص گفت: ما سعی نکردیم چیزی را ثابت کنیم، تنها به مردم یادآوری می کنیم که باید به طور جدی بازار بین المللی را در نظر داشته باشیم و اگر آمریکا هوموس را یک غذای اسرائیلی بشناسد به طور قطع 'منفور' است چراکه این غذا قبل از اینکه کشوری به نام اسرائیل باشد، پخت می شد.
اما مساله ای که وجود دارد این است که نبرد بر سر منشا غذاها فقط محدود به آسیا و آفریقا نیست و تا مرزهای اروپا هم کشیده شده است. در ماه مارس 'ویرجین آتلانتیک' یک شرکت هوایی احساس کرد که باید طبقه بندی سالاد را در فهرست پرواز خود به عنوان 'سالاد فلسطینی' لغو کند، چراکه اسرائیلی ها تهدید به تحریم خطوط هوایی آن کرده بودند. خطوط هوایی این شرکت امروزه به همین دلیل 'کوسکوس سالاد' (نام آن از نوعی سمولینا گرفته شده که منشا آفریقایی دارد) نامیده می شود. در پی آن سخنگوی این شرکت به دلیل سوءتفاهم پیش آمده عذرخواهی کرد و از همه کسانیکه این تغییر نام نوعی اهانت به فرهنگ غذاییشان بشمار می آید پوزش طلبید. اما یکی از نویسندگان معروف کتاب های آشپزی که فلسطینی است پس از این اقدام به صورت طعنه آمیز اعلام کرد این غذا یک سالاد فلسطینی است و همانگونه که هیچ کس نمی تواند بگوید 'پاته' یک غذای فرانسوی نیست، کسی نمی تواند ادعا کند سالاد مذکور، اسرائیلی است.
دو ماه پیش از این رخداد نیز 'ریچل ری' آشپز آمریکایی در یکی از برنامه های آشپزی خود که مشغول درست کردن هوموس بود، این غذا را دارای منشاء اسرائیلی معرفی کرد و اصلیت لوانتی و لبنانی آن را زیر سوال برد. به دنبال آن 'جیمز زغبی' سیاستمدار آمریکایی عرب تبار و بنیانگذار موسسه 'عرب امریکن اینستیتوت' در توئیتی نوشت: 'این عمل یک نسل کشی فرهنگی است. هوموس اسرائیلی نیست بلکه یک غذای عربی متعلق به لبنانی ها، سوری ها، فلسطینی ها و اردنی ها است. اسرائیلی ها اول سرزمین اعراب را اشغال کردند حالا هم در حال تصرف فرهنگ و تاریخ ما هستند'.
هرچند در میانه نبرد بر سر غذاها، برخی اعتراف ها نیز نباید نادیده انگاشته شود؛ از جمله سوئد که به تازگی اعلام کرده است 'کوفته قلقلی' که به عنوان غذای سنتی سوئد شناخته می شود، ریشه عثمانی دارد. در واقع در یکی از حساب های رسمی توئیتری یکی از مقامات سوئد آمده است که طرز تهیه این غذا در زمان 'چارلز دوازدهم' پادشاه سوئد و در اویل قرن 18 از ترکیه به سوئد آمده است. مورخان و خوراک شناسان سوئدی هم بر این باورند پیش از این غذاهای دیگری در این تاریخ مشخص که سالمرگ پادشاه چارلز بوده پخته می شده است. این اقدام سوئد می تواند در کنار نزاع اعراب، یونانیان، ایرانیان و ترک ها بر سر مالکیت باقلوا مورد توجه قرار گیرد. در واقع این کشورها باید باقلوا را نه یک غذای ملی که به عنوان یک غذای منطقه ای به ثبت برسانند.
'ابتسام ماستو' پناهنده زن سوری هم که با آغاز جنگ در سوریه با 6 فرزند خود به بیروت پناهنده شد و به یک برنامه آشپزی برای سرو سامان دادن به زندگی خود پیوسته است، درمورد خوراک بر این باور است که غذا راهی برای حفظ فرهنگ و تاریخ برای ارائه به نسل بعد است تا مردم آن منطقه بتوانند ماهیت اصلی و هویت خود را به یاد آورند و اگر شیوه تهیه آن را به نسل بعد نیاموزیم از بین می رود. بنابراین وظیفه ما حفظ و ادامه این راه است.
**'تارنمای لوبلاگ از نام جیم لوب سردبیر این تارنما، روزنامه نگار کهنه کاری که گزارش های تحلیلی از سیاست خارجی واشنگتن در قبال خاورمیانه می نوشت گرفته شده است. این تارنما اولین وبلاگ برای دریافت جایزه 'آرتور راس' برای گزارش گیری و تجزیه و تحلیل مستقل از آکادمی دیپلماسی آمریکا در سال 2015 بود. این تارنما در سال 2008 راه اندازی شد و هدفش بیشتر تحلیل سیاستهای اتخاذ شده از سوی واشنگتن در قبال تهران بود'.
