آیت الله حاج شیخ علی صافی (ره) در سال 1332 هجري قمري در گلپايگان پا به عرصه وجود گذارد.كودكي و جواني اش صرف دانش اندوزي شد . تا سن هجده سالگي نزد پدر و دايي بزرگوارشان مرحوم حجت الاسلام والمسلمين آخوند ملا ابوالقاسم قطب (ره) به تحصيل پرداختند و سپس به قم هجرت نمودند.
دروس سطح را در محضر آيت الله آقا ميرزا محمد همداني تكميل نمودند.درس خارج را نزد عالمان بلند آوازه عصر ، از جمله آيت الله حجت و آيت الله بروجردي به پايان بردند.هوش و ذكاوت ونيروي استدلال وي در جلسه درس و مباحثۀ آيت الله بروجردي موجب شهرت او گرديد . آيت الله بروجردي چنان شيفته اين شاگرد درس خوان و هوشيار گرديد كه در برخي مجالس از وي ياد مي كرد و اين امر سبب شهرت ايشان در جمع طلاب علوم ديني شد و در رده برجسته ترينشان شناخته گرديد.
آيت الله آقاي حاج آقا علي صافي ، آثار ارزشمندي به نظم و نثر عربي و فارسي دارند كه برخي به چاپ رسيده است. از جمله آثار ایشان :
شرح استدلالي بر العروة الوثقي اثر آيت الله آقا سيد محمد كاظم يزدي طباطبايي
در انتظار وصال (مجموعه 59 قصيده و غزل و مخمس به مناسبت ولادت امام زمان (عج))
تقريرات اصول مرحوم آيت الله حجت
الدلالة الى من له الولاية
این مجتهد تلاشگر و در صحنه علم و عمل ، با خطابه های بلیغ و صراحت لهجه که با همه وجودش آمیخته بود و شجاعت و پایمردی و استقامت در خور، در مسیر آزادی و اشاعه عدالت و انضباط اجتماعی و احیاء حق و سرکوب نمودن باطل و مبارزه با رژ‍یم مستبد شاهنشاهی و ایادی استعمار و استکبار گام برداشت و در این راه متحمل سختی‌ها ، فشارها و تبعیدها شد.
آیت الله حاج شیخ علی صافی سرانجام صبحگاه روز دوشنبه 14/10/88 در 98 سالگی بر اثر کهولت سن در گلپایگان دارفانی را وداع گفت
