به گزارش«شیعه نیوز»، سرپرستی از یک خانواده 9 نفره در خانهای 72 متری مشکلات مرد خانه را روز به روز افرایش میداد، اما "کربلایی عمران" که درآمد خاصی غیر از حقوق بازنشستگی نداشت امکان تبدیل محل زندگی خود را نداشت تا در محلی بزرگتر لااقل از اختلاف ناخواسته فرزندان تحت حمایت خود کم کند.
یک ماه مانده تا نوروز سال 94 بعد از دعوای دو نفر از پسران خود به دلیل روشن کردن لامپ اتاق در نیمههای شب با خود عهد کرد با قرض و وام هم که شده طبقهای روی بام خانه بسازد تا لااقل فرزندان دختر محلی مستقل برای خودشان داشته باشند.
بدنبال این تصمیم با خرده پساندازی که داشت، به طور نسیه مصالحی را تهیه کرد و به کمک فرزندانش دیوارچینی طبقه فوقانی را برای نصف سقف کاذب انجام داد و این مرحله با وجود هزینه بالا برای او بعد از مدتی تقریبا طولانی پایان میپذیرد.
در مرحله بعدی این پدر به دلیل صرفه جویی بیشتر در هزینه ساخت ضمن دعوت از یک جوشکار و اتمام کار نصب میلگردها و مستقر ساختن ورقههای رابیتزبه پیشنهاد شخص جوشکار که این فرد حتی در مورد جوشکاری تخصص کافی را نداشت، دنبال نصاب نمیرود و توافق میکند با اضافه کردن مبلغی به مزد این فرد مابقی مراحل را نیز با نظر و اجرای او انجام دهد.
جوشکار یاد شده که تجربهای عملی در این حوزه نداشته برای انجام مقدمات اندودکاری به روی سقف کشیده شده میرود که دقایقی بعد به دلیل عدم توانایی در کنترل تعادل از لبه محل استقرارش به حیاط خانه سقوط کرده و دچار مشکلات جسمی شدید میشود.
به دنبال این قضیه هرچند خانواده کربلایی عمران در مراحل مختلف درمانی او کمک حال مصدوم این حادثه میشوند اما کاهش سطح هوشیاری، عوارض بعدی ناشی از شکستگی استخوان جمجمه و کوفتگی بافت مغزی و البته خونریزیهای داخلی بطنهای مغزی هزینه پزشکی را به قدری برای خانواده او سنگین میکند که در نهایت جوشکار مصدوم این واقعه به طرح شکایت از کارفرمای خود میکند.
با اقامه دعوی «عمران –الف» با استناد به ماده 15 آیین نامه حفاظتی کارگاههای ساختمانی که تاکید دارد کلیه پرتگاهها در قسمتهای مختلف کارگاه ساختمانی که خطر احتمال سقوط افراد در آن وجود دارد، باید تا زمان محصور شدن نهایی یا نصب حفاظ و نردههای موقت یا دائم از جانب کارفرما مورد توجه قرار گیرند، درست بابت همین بی توجهی مرد عائلهمند شیرازی با وجود سالخوردگی و مشکلات جسمانی با لحاظ تقصیر 50 درصدی در ایراد این مصدومیتها روانه زندان شده و از خرداد ماه سال جاری علیرغم گذشت 10 میلیون تومانی شاکی و حمایت ستاد دیه بابت 73 میلیون تومان باقیمانده در بند حضور دارد.
طبق تحقیقات به عمل آمده از سوی ستاد دیه این مددجو غیر محل سکونت خانوادهاش فاقد هر گونه اموال منقول و غیرمنقولی است بتواند با فروش آن ضمن حفظ کرامت اعضای خانواده از پس این بدهی برآید. فردی که طبق استعلام پزشکی این روزها نیز با سرطان مثانه دست و پنجه نرم میکند و حضورش به دلیل مشکلات ناشی از این بیماری در زندان چندان مساعد نیست.