به گزارش«شیعه نیوز»، پاراچنار منطقهای شیعهنشین در پاکستان است که عمدتاً دو قبیله «توری» و «بنگاش» را در خود جای داده است. این منطقه چند سالی است به خاطر تفاوت مذهبی، هدف حملات کور تکفیریها و تروریستها قرار گرفته است.
به علت اهمیت جغرافیایی و مذهبی، پاراچنار توسط قدرتهای بینالمللی بعنوان یکی از اصلیترین اهداف بمبگذاری، کشتار و عملیات انتحاری از سوی تکفیریها مطرح شده است. به علت اینکه پاراچنار نزدیکترین منطقه قبایلی به کابل افغانستان است، راحتترین مسیر برای حملات تروریستی علیه شیعیان نیز محسوب میشود.
منطقه مرزی «کورمه» که پاراچنار جزیی از آن است به دلیل هم مرز بودن با افغانستان بهترین محل برای خرابکاری و کشتار گروههایی چون القاعده و دیگر احزاب ممنوعه و تکفیری پاکستان به حساب میآید.
پاراچنار مرکز کورمه است و تنها منطقهای در کورمه علیا است که اکثریتی شیعی دارد. این منطقه از سال ۲۰۰۵ به بعد هدف حملات تروریستی واقع شده است. گروههای تکفیری مانند تحریک طالبان، لشکر جنگوی و جماعهالاحرار هم به لحاظ ایدئولوژیکی – محو شیعیان- و هم به لحاظ راهبردی- ایجاد منطقهای امن برای رفتوآمد میان افغانستان و پاکستان- به این منطقه علاقه دارند.
اما داستان غمانگیز اینجاست که گروههای تکفیری به راحتی وارد این منطقه شده؛ شیعیان را میکشند و دست آخر بدون اینکه کسی با آنها کاری داشته باشد، منطقه را ترک میکنند. این درحالی است که هدف اصلی تشکیل لشکر جنگوی نابودی شیعیان – نه تنها در پاراچنار بلکه در کل پاکستان – است و این موضوعی نیست که بر کسی پوشیده باشد.
چرا پاراچنار به میدانی برای کشتار شیعیان بدل شد؟
در سه دهه گذشته و تحت حمایت عربستان و آمریکا، منطقه پر از ایدئولوژی تکفیری و وهابیت شد. این موضوع در راستای منافع عربستان و آمریکا شروع شده و همچنان نیز ادامه دارد. نتیجه رشد قارچگونه جریان تکفیر و وهابیگری در منطقه، ایجاد انواع و اقسام گروههای تروریستی بود که هدف خود را نابودی جمعیت شیعه در پاکستان اعلام کرده بودند. دولت و قوای نظامی پاکستان نیز که همواره نقش تماشاچی را در این کشتار برعهده داشته و شیعیان به دلیل عقایدی متفاوت از تکفیریها همیشه اصلیترین هدف برای کشتار به حساب میآمدند. در این میان و به دلیل بیعملی ارتش و دولت پاکستان، پاراچنار و کویته نیز بعنوان میدان اصلی کشتار شیعیان مطرح شدند.
به این دلیل که تاکنون هیچ اقدام عملی مناسبی برای جلوگیری از کشتار شیعیان پاکستان در پاراچنار دیده نشده، رهبران قبایلی محلی آژانسهای اطلاعاتی، نظامی و امنیتی پاکستان را در ارتباط کامل با تکفیریها میدانند. این درحالی است که شیعیان پاراچنار بعنوان شهروندان پاکستان باید تحت حمایت ارتش و دولت این کشور قرار داشته باشند.
مسئله دیگر، موضوع رسانهها و علمای پاکستان در حمایت از جمعیت سرکوبشده و تحتخطر شیعه است که متاسفانه تاکنون چندان دیده نشده است. درحقیقت سکوت رسانهها و علما در برابر شیعهکشی در پاراچنار کمکی به محل موضوع تکفیری و هدف قرار گرفتن جمعیت شیعه توسط تروریستها نخواهد کرد و تروریستها را در رسیدن به هدف خود یاری خواهد نمود.