حریم یار ... باور حضور

آرام ...! خیلی آرام ...چه خبر است ؟؟! اینجا بال فرشتگان است که صدایش در قدمهای تو می پیچد ...! این ایام ملائک سرزمینهای دیگر نیز برای عرض ادب به این آستان آمده اند ... پس آرامتر از همیشه گام بردار ...! اینجا کبوتران خسته بسیاری سر بر آستان طلایی رنگ رأفتش جان دوباره میگیرند ...اینجا دلهای شکسته به مهرش التیام پیدا میکنند ... اینجا شفاخانه دردهای بی درمان است ... اینجا اکسیر حیات به جانِ بی جانِ از همه جا بریدگان ریخته میشود !

اینجا زائرانی دارد که حضورش را باور دارند٬به ""یَسمَعونَ کلامی و یَرُّدُون سلامی"" اذن دخولشان ایمان دارند !زائرانی که به حرمت این دیار نمازشان را جور دیگری میخوانند٬زائرانی که به حرمت حرم و شوق حضور آداب معنوی بیشتری را بجا می آورند...اینجا به احترام حریم ِحرم همه بانوان حتی آنانکه در زندگی روزمره حجابشان را رعایت نمیکنند خود را در پوشش بیشتری قرار میدهند ٬اینجا لحظه لحظه اش را زمزمه دعا و قرآن و نماز ونیایش پر کرده است...کجای دنیا غیر از حرم این خاندان و بیت الله الحرام ۲۴ ساعت شبانه روز بهترین کلامها از زبان موجودات سرکش خاکی بیرون می آید؟؟!!  

اینجا در و دیوار ها را میبویند و میبوسند ...شاید جای دست پاکترینی را بوسیده باشند ...شاید به برکت بوسه بزرگی بر این آستان پیاله عمرشان لبریز از رضایت پروردگارشان شود ...! اینجا همه به هم کمک میکنند ...اینجا خیلی ها مراقبند تا ثواب زیارت با گناه هر روزه شان از بین نرود ! اینحا غیبت و تهمت و دروغ و نفاق و ربا و هزاران هزار گناه دیگر گاه حضور درسینه و کلام زائران حبس میشود !!

 اینجا عاشقانی دارد که برای خدمت گزاری به زائران از یکدیگر پیشی میگیرند ...! اینجا زائر رضا(علیه السلام) خیلی حرمت دارد ....خیلی .............. مبادا دلی بشکند که صاحبخانه نگاه غضبناکش را بر تو اندازد...!اینجا قول لیّن و کلام مهربان وظیفه خادمان است و دست نوازش امتحان و ابتلایشان ...!

اینجا حرم حرمت دارد٬حرمتی وصف ناپذیر...اینحا حریم رضوی است...قطعه ای از بهشت ...!!

                                                 ****************

و صد حیف که نمیشناسیم آستان بوییدنی و بوسیدنی آخرین فرزندش را ... مولا حریم شما کجاست ؟؟ جز این است که تمام عالم امروز حرم شماست و حرمت حضور دارد ؟؟ جز این است که بارگاه آسمانیت در همه شهرها و کشورها بروی مردم گشوده است ؟جز این است که برای سفر به نیت زیارتت نیاز نیست راه درازی برویم ... ازین شهر به آن شهر و هزاران بهانه به دنبالش ! اگر حضورت را در لحظه لحظه کوچه و خیابانهایمان باور داشتیم ... آیا لحظه های عمرمان همچون لحظه های حریم رضوی سپری نمیشد؟؟؟ آیا گرد گناه و سخن لغو و بیهوده میگشتیم ؟؟

ای کاش بودنت را همانگونه باور داشتیم ... باوری که حضورت را "" در گنبد و بارگاه"" نمی  بیند! باوری که راه رستگاری ما در آن نهفته است ...! آمده ایم در شب میلاد رئوف آل محمد (صلوات الله علیهم) باور حضورت را عیدی بگیریم ...! لحظه لحظه ناظر و حاضر دانستنت را... و بشویم همانی که تو میخواهی و آرزویش را داریم ... اینکه تو مارا قبول کنی در رکابت!