به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از جهان نیوز، مرد چيني با نااميدي روي طناب رخت‌هاي دهکده به دنبال تکه پارچه‌اي براي قنداق نوزاد تازه متولد شده گرسنه‌اي مي‌گردد که لحظه‌اي از گريه کردن دست بردار نيست. يکي از روزهاي بهاري سال 2004 او خود را جلوي پلکان خانه يانگ شوئي اينگ معرفي کرده و گفته بود:« بچه را بدهيد.» يانگ ضجه مي‌زد و التماس مي‌کرد اما او و دخترک چهار ماهش در شرايطي نبودند که بر خلاف خواسته مرد کاري از عهده‌شان بربيايد.
او به مادر گفت:« من اين نوزاد را به خارجي‌ها مي‌فروشم. مي‌توانم از آن پول خوبي به دست بياورم.» و با دختر نوزاد به سمت يتيم‌خانه ژنيوآن حرکت کرد. در عوض او به خانواده نوزاد قول داد مجبور نخواهند شد براي فرزندشان جريمه و ماليات پرداخت کنند. زيرا در چين خانواده‌هايي که بالاي يک فرزند دارند بايد جريمه‌هاي سنگين بپردازند و از خدمات دولتي براي فرزندانشان محروم مي‌شوند. البته مرد گوشزد کرد: «نبايد به کسي چيزي بگوييد.» به مدت پنج سال مادر غم فرزند نازنين‌اش را به دوش کشيد و اين راز را سر به مهر نگه داشت:« من نمي‌دانستم آنها حق ندارند که بچه ما را از ما جدا کنند.»
از اوايل دهه 90 بيش از 80 هزار کودک چيني در خارج از کشورشان به فرزندي پذيرفته شده‌اند که بيشتر اين فرزندخواندگي‌ها در ايالات متحده بوده است. نکته قابل تامل اين است که بيشتر اين نوزادان، اغلب دختر، توسط والدين‌شان طرد شده بودند زيرا در کشور سنتي چين پسرها طرفدار بيشتري دارند و به دليل محدوديت‌هايي که در بحث تنظيم جمعيت وجود دارد خانواده‌ها ترجيح مي‌دهند فرزند ذکور داشته باشند. شکي وجود ندارد که اين پرونده، پرونده هزاران دختر بي‌گناه است.
به تدريج تعدادي از اين والدين داستان دلخراش نوزادان‌شان که با تهديد، کلاهبرداري يا آدم‌ربايي از آنها جدا شده‌اند را بازگو کردند. اما ابعاد ماجرا فراتر از حد تصور بود زيرا در اين بين پاي تعدادي از مسئولان دولتي به ميان آمد که وانمود کرده بودند اين نوازادان سرراهي و بي‌خانمان هستند. اين والدين شکايت داشتند که مسئولان به آنها وعده پرداخت سه هزار دلاري براي هر بچه را داده بودند.
به هر حال دامنه اين جنجال هر روز ابعاد گسترده تري به خود مي‌گيرد و نه تنها مردم و دولت چين که مجامع بين‌المللي فرزندخواندگي نيز مايل هستند شبکه‌هاي سازماندهي شده پيدا کردن نوزادان واجد شرايط و فرستاده آنها به آن سوي مرزها را هر چه سريع تر شناسايي کنند.
مرکز پذيرش فرزندخواندگي چين، که يک آژانس دولتي فعال در زمينه پيدا کردن خانواده‌هاي مناسب براي سرپرستي کودکان در داخل و خارج از کشور است، مسئوليت اين اتفاقات را نپذيرفته است. مديران اين آژانس به ديپلمات‌هاي خارجي گفته‌اند چنين سوءاستفاده‌هايي در مورد تعداد محدودي از کودکان اتفاق افتاده و کساني که مسئول اين اتفاقات بوده‌اند شناسايي و تنبيه شده‌اند.
براي والديني که کودکي را به فرزندي پذيرفته‌اند تصور اينکه بچه را به زور و تهديد از والدين اصلي‌اش جدا کرده‌اند وحشتناک است.
اين مشکلات ريشه در سياست‌هاي کنترل جمعيت چين دارد. در اين کشور اغلب خانواده‌ها تک فرزندي هستند و به ندرت آنهايي که در روستاها زندگي مي‌کنند يا فرزند اول‌شان دختر است دو فرزند دارند. هر شهر يک مرکز برنامه‌ريزي خانوار دارد که توسط کادر کمونيستي اداره مي‌شود و قدرت اعمال نظر در سقط جنين و عقيم‌سازي والدين را در دست دارد. هر خانواده براي هر فرزند اضافي بايد از درآمد سالانه‌اش شش بار جريمه پرداخت کند که «هزينه‌هاي خدمات اجتماعي» ناميده مي‌شود و در واقع يکي از منابع درآمد مهم دولت در مناطق روستايي است.
به هر حال به نظر مي‌رسد گاهي کادر برنامه‌ريزان خانوار حتي از وزارت تامين اجتماعي هم قدرتمندتر هستند. اما قانون هرگز به مسئولان اين اجازه را نمي‌دهد که بچه‌ها را از والدين‌شان جدا کنند. بعضي از خانواده‌ها مي‌گويند براي دادن فرزندانشان کتک‌خورده يا تهديد شده‌اند يا فريب شان داده‌اند که حقوق والديني را از آنها سلب مي‌کنند.
