اللهم اجعل سعيي فيه مشکورا و ذنبي فيه مغفورا و عملي فيه مقبولا و عيبي فيه مستورا يا اسمع السامعين؛خدايا در اين روز تلاش و کوششم را با پاداش و خطاهايم را با بخشش همراه کن و عملم را قبول فرما و عيبم را بر من بپوشان، اي شنواترين شنوايان.
در دعاي امروز، تقاضاي پاداش براي اعمال خير و آمرزش گناهان را از خداوند منان داريم. از مهمترين شرايط پاداش عمل انسان، همانا خلوص و انجام عمل بدون ريا و خودنمايي است. در قرآن کريم، عبادت با اخلاص و خالصاً لوجه ا... از ويژگيهاي دين قيم شمرده شده است. (بينه/ 5 ) و امام علي عليه السلام بهترين عمل را عملي مي داند که صرفاً براي رضاي خداي منان به انجام رسد. (غررالحکم/ 3397 ) امام صادق(علیه السلام) نيز مي فرمايد: هر کس عملي را براي غير خداوند انجام دهد، پاداش آن بر مردم است و هر عملي که براي خداوند انجام گيرد، پاداش آن بر عهده خداست. (کافي.ج /2 392). از اين رو، اگر کسي عملي را با اعتقاد به ولايت امامان معصوم(علیه السلام) و با خلوص نيت و صرفاً براي رضاي خداوند انجام دهد، عمل او در درگاه حضرت حق مشکور و پذيرفته خواهد شد. فراز دوم از دعا، طلب آمرزش گناه است. مي دانيم که آمرزش گناه داراي شرايطي است. برخي از آنها عبارتند از: پشيماني از ارتکاب گناه، طلب مغفرت از ايزد يکتا، تصميم بر عدم بازگشت به گناه و جبران گذشته از طريق اداي حقوق مردم و حقوق خداوند يکتا. در چنين صورتي، خداوند منان خود وعده کرده است تا گناهان بندگان خويش را مورد بخشش قرار دهد.
يکي ديگر از فرازهاي دعاي امروز، تقاضاي عيب پوشي خداست.چنانکه مي دانيم، عيب پوشي از الطاف خداوند منان است. يکي از اسامي خداوند منان «ستارالعيوب» است؛ يعني پوشاننده عيب ها.شيخ اجل سعدي شيراز در مقدمه گلستان مي گويد: ناموس بندگان به گناه فاحش ندرد و وظيفه روزي به خطاي منکر نبرد. (مقدمه گلستان سعدي). لطف و توبه خداوند منان در حق بندگان خويش چنان است که بنده خداوند در محضر حضرت حق انواع معاصي و گناهان را مرتکب مي شوند ولي خداوند منان عيوب آنان را مي پوشاند و از فاش شدن گناه و معصيت آنان جلوگيري مي کند؛ گناهاني که شايد فاش شدن يکي از آنها آبرو و حيثيت انسان را برباد مي دهد.البته، خداوند منان نيز تا جايي با انسان خطا کار مدارا مي کند و اگر نافرماني و معصيت از حد بگذرد، آنگاه براي تنبيه بندگان ديگر، گنهکاران را رسوا مي سازد.
دست حق با تو مدارا مي کند
چون ز حد بگذشت رسوا مي کند
شرط اصلي خطاپوشي خداوند، پرهيز از گناه و استغفار از گناهان گذشته است. اگر انسان خاضعانه به درگاه خداوند منان توجه کند و اعلام پشيماني از کرده خويش داشته باشد، خداوند به پاس توبه خالصانه بنده خود، هم در دنيا از خطاهاي او پرده پوشي مي نمايد و هم در آخرت از رسوايي آدمي در حضور اولياي الهي جلوگيري مي نمايد. براساس روايتي، خداوند از شاهدان اعمال آدمي مانند فرشتگان نگهبان عمل انسان و اعضا و جوارح آدمي که به شهادت قرآن کريم در عالم آخرت برانجام گناه بندگان گواهي مي دهند، وحي مي نمايد که گناه و عصيان بنده توبه کار مرا فراموش کنيد. بنده خطاکار توبه کار در روز رستاخيز خداوند منان را ملاقات مي کند، در حالي که از همه گناهان پاک است و هيچ گواهي نيز براي انجام معصيت براي او وجود ندارد.
(کافي/ج2/ ص 034)
کرم بين و لطف خداوندگار
گنه بنده کردست و او شرمسار
* حجة الاسلام جواد رفيعي
