به گزارش «شيعه نيوز»، «گلینا کلادزینسکایا» کارشناس امور مذهبی قرقیزستان، با اشاره به سخنرانی «قادر ملک اف» عضو شورای علمای اسلامی راجع به گسترش سلفیت در مناطق جنوبی قرقیزستان گفت: گسترش سلفیت در آسیای مرکزی برنامه بلندمدت عربستان است.
کلادزینسکایا ادامه داد: جمعآوری اطلاعات درباره تعداد دقیق نمایندگان سلفیت و دیگر فرقه‌های مذهبی در قرقیزستان به دلیل هزینه بالا میسر نیست اما قادر ملک اف کارشناسی قابل اعتماد است که به اظهارات وی می‌شود استناد کرد.
وی با اشاره به اینکه دره «فرغانه» همواره آسیب‌پذیرترین نقطه آسیای مرکزی بوده، تصریح کرد: تقریبا همه کشورهای آسیای مرکزی به دره فرغانه دسترسی دارند و این منطقه برای استخدام کنندگان فرقه‌های مذهبی غیرسنتی از اهمیت بالایی برخوردار است.
این کارشناس افزود: حدودا در سال‌های 1960 همزمان با تقویت مواضع جنبش‌های مذهبی در افغانستان از طریق مرزهای این کشور و تاجیکستان نمایندگان سلفیت به دره فرغانه وارد شده و فعالیت خود را شروع کردند.
کلادزینسکایا گفت: در آن زمان اسلام در آسیای مرکزی به 2 طیف قوی از جمله گروه مسلمانان تحت نظارت دفتر مدیریت مسلمانان و گروههای غیررسمی و غیرقانونی تقسیم می‌شد که گروه دوم به هدف اصلی سلفیت تبدیل شد.
کارشناس امور مذهبی قرقیزستان با اشاره به اینکه حامیان ویژه این گروه عربستان سعودی و قطر بودند، اظهار داشت: پس از ورود ارتش شوروی سابق به افغانستان، عربستان تعداد همکاران و فعالان مذهبی خود در آسیای مرکزی را به طور قابل توجهی افزایش داد.
کلادزینسکایا گفت: درگذشته فعالیت سلفیت مخفیانه بود اما امروز با تقویت مواضع آنان، این افراد سلفی بودن خود را آشکارا اعلام می‌کنند و اینجا واکنش دولت بسیار مهم است.
این کارشناس افزود: برای مبارزه با ایدئولوژی دشمن باید از ابزارهای ایدئولوژیکی استفاده کرد زیرا شکنجه و سرکوب عواقب بدی دارد و به گسترش عقائد افراطی سرعت می‌بخشد.
وی با اشاره به اینکه سلفیت نه تنها تهدیدی برای قرقیزستان بلکه برای همه کشورهای آسیای مرکزی است، اظهار داشت: تاجیکستان، ازبکستان و قرقیزستان باید برنامه اقدامات مشترک در حوزه مذهبی برای مقابله مؤثر با فرقه‌های غیرسنتی و حفظ امنیت ایجاد کنند.
کلادزینسکایا در پایان گفت: گسترش فرقه‌های غیر سنتی نه تنها مشکل مناطق جنوبی قرقیزستان است بلکه استان‌های شمالی نظیر «ایسیک-کول» نیز دچار گرایشات گروههای افارطی از جمله «حزب التحریر» هستند و بدون آمار دقیق این مشکلات قابل حل نیستند.
