به گزارش «شیعه نیوز»، کارمان یاسین، دانشجوی 26 ساله مسلمان مقطع کارشناسی ارشد رشته اقتصاد در توکیو که اهل مصر بوده و علاقمند به شناختن فرهنگها و مردم است، تجربیات خود در مورد ماه رمضان را در مدت اقامت خود در ژاپن در مقالهای اینچنین نوشته است:
ژاپن به معنای واقعی کلمه صدها سال تنها بوده است. هیچکس نمیدانست در این جزیره چه اتفاقی میافتد، ژاپنیها هم هیچ اطلاعاتی از خارج از جزایر خود نداشتند. در سال 1868 کشف افسانه ژاپن شروع شد.
یکی از این تفاوتها در معنی «دین» است. بگذارید تصویری از دین در ژاپن برای شما ارائه دهم. برای شروع، بودیسم و شینتو، دو دین مشهور ژاپن هستند. جالب است که ارزشها و آموزههای این دو دین با هم مغایرت ندارند. بنابراین، شخص میتواند به هر دوی این مذاهب معتقد باشد، همانطور که اکثر ژاپنیها به هر دو معتقد هستند. با وجود این، وقتی پای ازدواج یا مرگ به میان میآید، اکثر ژاپنیها از آداب و سنن بودیسم تبعیت میکنند.
بر اساس تجربیات من، اکثر ژاپنیها درست نمیدانند که فرد معتقدی هستند یا نیستند، این حالت به ویژه در میان جوانان بیشتر دیده میشود. به همین خاطر است که مذهب برای ژاپنیها به کارهایی که میبایست یا نمیبایست انجام دهند، ارتباطی ندارد و نیز بر نحوه تفکر و رفتار آنان تأثیر نمیگذارد.
همچنین برای ژاپنیها پذیرفتنی نیست که در صحبتهای معمولی خود در مورد چیزهایی مانند بهشت و جهنم، آخرت یا خدا با همکار خود یا با دوست خود بر سر میز نهار صحبت کنند. این کار را درست نمیدانند و اگر شما این کار را انجام دهید، احتمالاً آن شخص دیگر با شما صحبت نخواهد کرد.
با توجه به این، کاملاً قابل درک است که چرا ژاپنیها وقتی میفهمند که ما 5 بار در روز نماز میخوانیم، گوشت خوک نمیخوریم، الکل نمینوشیم و یک ماه از صبح تا شب چیزی نه میخوریم و نه مینوشیم، تا به دین خود عمل کنیم و پروردگار را از خود راضی نگه داریم، تعجب میکنند و سردرگم میشوند.
با دانستن همه اینها در مورد ژاپنیها، اجازه دهید شما را با روی دیگر این داستان نیز آشنا کنم که به واقع مرا متحیر کرده است. همیشه فکر میکردم، این تصویری که برای شما از ژاپنیها ترسیم کردم در مورد همه آنها صادق است اما اینطور نبود. خوشبختانه من شانس آن را داشتم که غیر مسلمانانی را در ژاپن ببینم که برای مدت یک ماه روزه میگرفتند، درست مانند ما مسلمانان. این حقیقت واقعاً باعث تعجب من شد و مرا مدتها به فکر واداشت.
چرا ماه رمضان یک علامت تعجب بزرگ برای ژاپنیها است
این رمضان، دومین ماه رمضان من در ژاپن است و من قبلاً فرصت آن را داشتهام که دو سال هم ماه رمضان را در آمریکا تجربه کنم. خوشبختانه من همیشه در میان مردمی بودم که به اسلام علاقه نشان میدادند. اما صادقانه بگویم، تا به حال چنین اشتیاقی برای روزهداری یک ماه در میان غیر مسلمانان ندیده بودم به ویژه اینکه همه دانشی که در مورد اسلام دارند یا بسیار کم یا بسیار جدید است. همچنین آنها «چراهای» بیصدای زیادی را از طرف خانواده و دوستان مواجه هستند.
من از آنها سؤالهای زیادی پرسیدم تا بفهمم که چرا این کار را انجام میدهند. حالا اجازه بدهید که دو پاسخ متفاوت و جالب دو زن ژاپنی را که روزه میگیرند به شما بگویم.
بانوی اول
او سال گذشته شروع به یادگیری زبان عربی کرد به همین خاطر با چندین مسلمان آشنا شد. ماه رمضان سال گذشته، برای مدت یک روز روزه گرفت که به گفته خودش بسیار کار سختی بود چون این کار را دلی نکرده بود. او در ابتدا تصویر خوبی نسبت به مسلمانان در ذهن نداشت زیرا چند مسلمانی که دیده بود به زمان احترام نمیگذاشتند و به قول خود عمل نمیکردند.
امسال او مانند یک مسلمان روزه میگیرد. به من گفت که در طول سال قبل دو مسلمان را ملاقات کرده که اهمیت میدهند و انسانهای بسیار خوبی هستند. بنابراین میخواهد با استفاده از ماه رمضان امسال برای امنیت و شادی آنان و همینطور برای خوشبختی دختر خودش دعا کند.
او میگوید: من مسلمان نیستم و تصمیم هم ندارم مسلمان بشوم اما هنگامیکه قرآن و یا اذان را از نرمافزار موبایلم میشنوم، بسیار احساس آرامش میکنم.
بانوی دوم
داستان من چهار سال پیش شروع شد هنگامیکه در دبیرستان بودم. برای اولین بار یک مسلمان را دیدم و با هم در مورد مرگ حرف زدیم. متأسفانه، همه ژاپنیها باید مطابق قانون اجساد مردگان را بسوزانند. من همیشه فکر میکردم که شاید عاقبت همه مردم آتش جهنم است.
وی افزود: و آن مسلمان به من گفت که مسلمانان اجساد را نمیسوزانند، این برای من بسیار مهم بود و موجب تعجب من شد. از آن زمان، من همیشه در مورد اسلام فکر میکنم. گوشت خوک نمیخورم، الکل نمینوشم و نماز میخوانم و قرآن را در گوشی موبایلم میخوانم.
یکی از چیزهایی که غیر مسلمانان ژاپنی را از غیر مسلمانان دیگر کشورها جدا میکند، این است که آنها تصورات قالبی موجود در مورد مسلمانان را ندارند. آنها اطلاعات را میگیرند، منطقی تحلیل میکنند(به شیوه ژاپنی) و به آن واکنش نشان میدهند.
حقیقت این است که دنیا آنقدر بزرگ است که همیشه میتوان یاد گرفت، ارتباط برقرار کرد، کمک کرد، اکتشاف کرد، سعی کرد و خندید. ماه رمضان مبارک!
نوشته کارمان یاسین، دانشجوی 26 ساله مسلمان مقطع کارشناسی ارشد رشته اقتصاد در توکیو که علاقمند به شناختن فرهنگها و مردم است.